| |
Το ψυχογραφικό ρομπότ ,΄΄διαβάζοντας΄΄ τις επιθυμίες του αναζητητή ,σάρωσε με μια έντονη δέσμη από γαλάζιο φως τον έναστρο ουρανό που ΄΄κρεμόταν ΄΄ κατάφωτος σαν πολυέλαιος από πάνω τους, μεγεθύνοντας τον τόσο ,ώστε να διακρίνονται κάποια μικρά φωτεινά στίγματα που είχαν πάνω τους ζωή.
Οι μεγεθύνσεις διαδέχονταν η μία την άλλη ,σύμφωνα με τις σκέψεις και τις επιθυμίες του αναζητητή,ώσπου τεράστιες ολόφωτες πυραμίδες με χιλιάδες φωτισμένα φινιστρίνια φάνηκαν ολοκάθαρα να περιστρέφονται γύρω απ τον άξονα τους. Μικρά και ευέλικτα διαστημικά σκάφη που ίσως έπαιζαν το ρόλο συνδετικού κρίκου ανάμεσα στις πυραμίδες ,σαν ένα είδος συγκοινωνίας κινούνταν αδιάκοπα και με ασύλληπτες ταχύτητες ,χωρίς ν αφήνουν το παραμικρό ίχνος ξοπίσω τους.Το Ρομπότ ΄΄διαβάζοντας΄΄την επιθυμία του αναζητητή, ζουμάρισε σε κάποια απ τα ονόματα που στην κάθε πυραμίδα έδινε το στίγμα αλλά και την εθνότητα εκείνων που την κουμαντάριζαν.΄΄Αρίσταρχος΄΄,΄΄Εντισον΄΄,΄΄Τέσλα΄΄,΄΄Μαρκόνι΄,΄΄Αινστάιν΄΄Άρθουρ Κλάρκ΄΄Καρντάσεφ,Φον Μπράουν και πολλά άλλα, χαραγμένα στη γλώσσα καταγωγής τους ,αλλά και των επιβατών τους. Γοητευμένος ανασηκώθηκε στις μύτες των ποδιών σηκώνοντας ταυτόχρονα τα χέρια ψηλά,λες και μπορούσε να τις ακουμπήσει. ΄΄Ας μπούμε μέσα σε μια απ αυτές΄΄ ψέλλισε η ψυχή του τόσο έντονα, που το ρομπότ δεν πρόκανε καν να επεξεργαστεί την επιθυμία και ν απαντήσει .
΄΄Από δώ και πέρα, θα σε ξεναγώ εγώ ΄΄ ψιθύρισε η γνώριμη φωνή στ αυτί του. Δεν αιφνιδιάστηκε όμως όπως την πρώτη φορά που την άκουσε. Απεναντίας του είχε λείψει για αρκετό διάστημα και την προτιμούσε από εκείνο το ψυχρό μηχάνημα που προλάβαινε κάθε του σκέψη χωρίς να του δίνει την ευκαιρία ν αρθρώνει λέξη. ΄΄Είναι γεμάτο ανθρώπους και φτερωτά πλάσματα,σαν εκείνα που απήγαγαν τον τυφλό οδηγό μου΄΄είπε φανερά θυμωμένος.
΄΄Μη βιάζεσαι χωρίς να ξέρεις,τα ξωτικά ζούσαν μια ζωή παρέα με τους ανθρώπους.΄΄Η απρόσμενη απάντηση της φωνής τον έκανε να αιφνιδιαστεί και στην κυριολεξία να τα χάσει.΄΄Ξωτικά?..μα ανήκουνε στο χώρο της φαντασίας απ ότι ξέρω΄΄.Ενα γνώριμο γέλιο τότε ακούστηκε πίσω του και γυρίζοντας το κεφάλι αντίκρυσε..εκείνον.Τον τυφλό γέροντα οδηγό του που τον είχανε αρπάξει ΄΄τα ξωτικά΄΄ μπροστά απ τα μάτια του.Ητανε ολόιδιος όπως τον είχε δει για τελευταία φορά ,αλλά χωρίς να κρατάει το μπαστούνι του.΄΄δεν το χρειάζομαι πια αναζητητή΄΄είπε πλησιάζοντας το πρόσωπο του κοντά στο δικό του.
΄΄όπως αντιλαμβάνεσαι ,.βλέπω πια΄΄είπε ανοίγοντας με τα δάχτυλα του τα βλέφαρα. Δυό καταγάλανα μάτια πρόβαλαν χαμογελαστά ,σαν δυο φωτιές που θέριεψαν ξανά μετα το τρεμόσβησμα τους.Αγκάλιασε ο ένας τον άλλο και ξέσπασαν σε λυγμούς.Περίμενε τόσα πολλά να του πει απ την περιπέτεια του ,αλλά και την ξαφνική νεκρανάσταση των ματιών του,που αδημονούσε να τον ακούσει να τ αφηγείται.
Αφού ηρέμησαν ,ο γέροντας του ζήτησε να τον ακολουθήσει σ ένα φωτεινό θάλαμο στην καρδιά της πυραμίδας.
Εδώ όπως βλέπεις,υπάρχουν όλα τα ανταλλακτικά για το ανθρώπινο σώμα,ακόμα και εγκέφαλοι κάθε μεγέθους και χωρητικότητας.Εδώ με φέρανε οι οντότητες και μου μεταμόσχευσαν τα μάτια΄΄είπε και τραβώντας τον απ το χέρι ,τον έσυρε στην κυριολεξία μαζί του,για να δει με τα ίδια του τα μάτια,όλα εκείνα που ούτε η φαντασία θα μπορούσε να γεννήσει.
΄΄Απίστευτο στ αλήθεια΄΄, ψέλλισε ο αναζητητής θωρώντας δεκάδες σώματα ξαπλωμένα στα πλαισιωμένα με κάθε λογής ειδικά μηχανήματα κρεβάτια και γύρω τους φτερωτές οντότητες αλλά και ανθρώπινα πλάσματα να καταπιάνονται με την αντικατάσταση ζωτικών οργάνων τους.΄΄Οι φτερωτές οντότητες έδωσαν πολλά στους ανθρώπους με την κοινή τους πορεία στον χρόνο ,αλλά σε διαφορετική διάσταση΄΄.Επεξήγησε ο γέροντας.Τα λόγια του έβγαιναν αργά-αργά καθώς τον ξεναγούσε στον ολόφωτο χώρο της επιστημονικής γνώσης του απώτατου μέλλοντος,που για τους ανθρώπους που ήταν ξαπλωμένοι στα κρεβάτια, οδηγούσε στο δικό τους ελπιδοφόρο μονοπάτι. Το μονοπάτι της προσωπικής τους αναγέννησης .
Marakos
συνεχίζεται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
