| |
Θα νεβεις τη σκαλα,
κουβαλας τα κιλα σου,
θα χυσεις τα μυαλα σου,
απανω στον τοιχο.
Σοβατιζεις με πρασινο,
το δικο σου το σπιτι,
να χαρει η ψυχη σου,
ενα κοσμο αλητη.
Ανεβαινεις ψηλα,
και πεφτεις καταχαμα,
ενα κραμα ηδονης,
και πονου συναμα.
Μα μια χαραυγη,
θα ξυπνησει το κτηνος,
θα τελειωσει ο θρυλος,
και θα ρχισει ο θρυνος,
σολο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
