| |
Ο Χειμώνας αυτός που θα περάσει,
θά'ναι κόλαση αγάπη μου για μας...
μα ο έρωτας αυτός θα ξεπεράσει
κάθε ίχνος αυτής της παγωνιάς!
Κι όταν έρθει ξανά το καλοκαίρι,
θα ξαπλώνουμε μαζί στην αμμουδιά
και θα είναι ο έρωτας αστέρι,
που φωτίζει την κάθε μας βραδυά!
Και σαν έρθει η άνοιξη η ξελογιάστρα,
με τα άνθη της τα μυρωδικά,
θα μας φαίνεται πως ζούμε εμείς στα κάστρα
μες στου κόσμου μας την αστροφεγγιά!!
Μα όταν έρθει ξανά το καλοκαίρι,
θα φωτίζει ένα φώς στον ουρανό
και θα είναι η ζωή μας ένα αγέρι
που θα δίνει έναν χτύπο δυνατό...
Κι αν χτυπάει δυνατά τ'αστροπελέκι,
κι αν πονάει πολύ η μαχαιριά,
δεν θ'αφήσω ποτέ να μου ξεφύγει
της αγάπης σου η παρηγοριά.
Κι αν αχνά φωτίζει το φεγγάρι,
και να πάψει να φεγγοβολά...
δεν θ'αφήσω ποτέ μου την αγάπη
να ξεφύγει απ'τη δική σου την καρδιά...
Μα όταν έρθει ξανά το καλοκαίρι,
η ζωή μας θά'ναι ένας χορός
και θα παίζουμε μαζί στο ακρογιάλι,
εγώ κύκνος κι εσύ ο αετός...
Και σαν έρθει η άνοιξη και πάλι,
με την ύπουλή της ζεστασιά,
θα ξαπλώσω στη δική σου την αγκάλη,
και θ'ακούω τη δικιά σου την καρδιά.
Κάθε χτύπος θα είναι μια σου λέξη,
κάθε ανάσα θα είναι ένας παλμός...
και θα νιώσουμε ξανά αυτή την έλξη,
που θα είναι του έρωτα ο χορός!!
Μα σαν έρθει ξανά το καλοκαίρι,
θα μας βρεί ξανά στην αμμουδιά.
Κι ένας χρόνος ακόμη να περάσει,
θά'μαι ακόμα στη δική σου αγκαλιά!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
