Αστεροτρόπιο (Jeny)
16-07-2008 @ 02:26 | ::angel.::
Κρεμάλα. Ο πόνος στοιβάζει τα ξύλα και πφφφ!
::love.:: | |
Denis
16-07-2008 @ 02:41 | 1) ''Αυτό είναι ή δεν είναι ποίημα;'': η μόνιμη διερώτηση... Η αμφιβολία, σαν κεντρί αέναης κι ασυμβίβαστης/ανυποχώρητης αναζήτησης νέων ποιητικών τρόπων έκφρασης κι επικοινωνίας με τους άλλους...
2) Το ποίημα σαν αναισθητικό... Παλιά ιδέα, που επανέρχεται με καινούργια φραστικά ενδύματα...
3) Μια ζωή δανεική... Μη σου πω, και παρατημένη ν' αραχνιάζει στ' αζήτητα, σαν τ' ασυνόδευτα που φτάνουν στους σταθμούς και κανείς, ούτε ο παραλήπτης τους, δεν καταδέχεται να παραλάβει...
Καλημέρα, Στέλλα! ::yes.:: | |
agrafos
16-07-2008 @ 03:07 |
ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ??ΕΥΣΤΟΧΟ ΠΟΙΗΜΑ | |
Xωρολάτρης
16-07-2008 @ 03:34 | Χαιρομαι που σε ξαναδιαβάζω και μπαινω μέσα σε τετοιου είδους ερωτήματα και απαντήσεις, που αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν ,λίγο σημασία εχει μπρος στην παραδοχή της αλλιωτικης μεριάς του κάθε εν κινήσει ανθρωπου της ζωής. | |
poetryf
16-07-2008 @ 03:49 | Αναμοχλεύεις , κινείς και κινείσαι...
Όλα αυτά με το δικο σου ξεχωριστό τρόπο Στέλλα μου!
ΠΟΙΗΜΑ!!! ::hug.:: | |
balistreri
16-07-2008 @ 04:27 | ούτε εγώ είμαι αλλά δεν είμαι ποίημα... | |
ka ti na
16-07-2008 @ 05:06 | Διέξοδο ή αδιέξοδο;
Αυτό είναι ή δεν είναι ποίημα;
Δεν ξέρω να σου απαντήσω...
ιδιαίτερο είναι και ιδιαίτερα μ΄ άγγιξε...
::smile.:: | |
Tikalouba
16-07-2008 @ 05:29 | Eίτε διέξοδο, είτε αδιέξοδο αυτό είναι σίγουρα ένα πολύ ωραίο ποίημα...
::yes.:: | |
Nefeligeretis
16-07-2008 @ 05:35 | Στέκομαι εδώ.
Είναι ένα διάλειμμα, συμφωνώ απόλυτα,
συμπληρώνω όμως οτι και το διάλειμμα
είναι ένα σημαντικό κομμάτι ζωής.
Αψογη Στέλλα μας, διάνα στο στόχο!
::love.:: | |
tinios
16-07-2008 @ 06:50 | Δύσκολα ερωτήματα μας βάζεις Στέλλα!
Αλλά όπως πάντα, με μοναδικό τρόπο!! | |
Maria Olsen
16-07-2008 @ 07:16 | Ξέρεις κάτι Στέλλα η έκφραση δεν είναι ποτέ κακό πράγμα. Αλλά νομίζω ότι τα πιό βαθιά μας συναισθήματα, είναι δύσκολο νε εκφραστούν με λέξεις. Οι λέξεις είναι μέσα στο μεγαλείο τους φτωχές μπροστά στον πλούτο των συναισθημάτων μας, και δεν μπορούν να καλύψουν τον εσωτερικό μας κόσμο.
Παρ όλα αυτά υπάρχουν ποιητές που τα κατάφεραν να μεταδώσουν τα συναισθήματά τους ή να γεννήσουν καινούρια με την ποίησή τους...
Ή να μας βάλουν σε σκέψεις όπως τούτο το δικό σου... ::smile.:: | |
justawoman
16-07-2008 @ 07:27 | Μαρία μου, όταν όλα μοιάζει να έχουν ειπωθεί, οι ποιητές είναι αυτοί που μπορούν ν' ανακαλύπτουν τον κόσμο και τον εαυτό τους απ' την αρχή... ξανά και ξανά
Ευτυχώς, μιλούμε μια γλώσσα που ως εργαλείο μας δίνει άπειρες δυνατότητες να εκφράσουμε και την παραμικρή απόχρωση των συναισθημάτων μας με σαφήνεια... Με την τριβή και τη συνεχή επαγρύπνηση κατακτάμε τους νέους μας ορίζοντες... κι αυτό είναι πλούτος για όλους
Την καλησπέρα μου σε όλους τους φίλους
Καθώς λέει κι η Ελεάννα
Χαίρομαι που υπάρχετε
::love.:: | |
karpox
16-07-2008 @ 09:35 | κι η ποιηση ειναι
σαν ν'ανεβαινεις
μια φανταστικη σκαλα
για να κοψεις ενα ροδο αληθινο
Τ.Λειβαδιτης
::love.:: ::kiss.:: | |
Μετέωρος Άγγελος
16-07-2008 @ 09:59 | Συμβολισμός και υπαινικτική γραφή... Πολύ μου άρεσε και αυτό. Το πόσο συμφωνώ το φαντάζεσαι... | |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
16-07-2008 @ 10:01 | Τι είναι ποίηση
Του κάθε ενός η θύμηση | |
spil †
16-07-2008 @ 12:07 | "Μια ζωή δανεική
που όλο επιστρέφεται
και κανένας πια δε την θέλει."
Διαπίστωση αυθεντικής ποιήτριας !!! | |
ΕΛΕΑΝΝΑ
16-07-2008 @ 12:52 | Στέλλα ::love.:: είναι σαν να είσαι μέσα στο πέλαγος ,ναυαγός ,φουρτούνα μέρα και να ψάχνεις το σκουλαρίκι σου ..άκρη δεν βρίσκεις ::lost.:: αυτό εδώ όμως που διάβασα είναι ένα υπέροχο ποίημα.Οπως όλα σου.Εσύ βρίσκεσαι πολύ κοντά στη λύση του μυστηρίου. | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
16-07-2008 @ 14:35 | ποιημα ...
Αερας που μενει.....
σε χρονο ανυπαρκτο διαδραματιζεται ενα τιποτα ουσιαστικα
οπως λεει κι ο Ντινος Χριστιανοπουλος
Στελλα μου::hug.:: με το σχολιο σου .. | |
 |
