| |
Χειμωνιασε για τα καλα, χειμωνας στη καρδια μου…………
Χειμωνιασε ολη μου η ζωη, αβυσσος τα ονειρα μου….
Εχει οκαιρος γυρισματα, πικρα και αδικια…
Χαθηκαμε σαν ανθρωποι, ξεφτιλα, τιμωρια…..
Περασαμε ανεγγιγκτοι, από θυμους, τυφωνες….
Την μοναξια κερδισαμε, ατελειωτες οι ωρες….
Κρυβομαστε σ’ένα κενο, από γυαλι που σπαει…
Που μοιαζει ανεκτιμητο… μα δεν ξανακολλαει……
Σερνομαστε σαν εχιδνες, σαν φιδια, ματωμενα……
Σαν νεογεννητα ερπετα……..εγκαταλελλειμμενα….
Απoυσα η παρουσια μας, παρουσα η απουσια…….
Για μια ζωη, χωρις ζωη, λυσσα,αγανακτησια…….
Ονειρευομαστε συχνα, γρηγορα λησμονουμε……..
Ξεχνιομαστε, πεθαινουμε, γι’αυτό ποτε δεν ζουμε……
Συχνα, πυκνα, θυμομαστε, τι παει να πει Θεος……….
Ποσο ασχημοι, αχαριστοι, ειμαστε δυστυχως……..
Οι μερες μας λιγοστευσαν, τα βραδια μας θυμιζουν,
Αγαπες που ταξιδεψαν, εικονες που δακρυζουν……
Η πιστη, η απιστια μας…..Η αγαπη, μισος, φρικη….
Μακροσκελης επιστολη, χωρις τον παραληπτη…….
Η μοιρα μας καταμαυρη…….πενταμορφο κορακι…………
Ισως και να μην φτασουμε ποτε μας στη Ιθακη……………
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
