Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Θέληση Για Δύναμη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269430 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θέληση Για Δύναμη
 Εμπνευσμένο απο το ομώνυμο Φιλοσοφικό πόνημα του Fr.Niche
 
Θέληση Για Δύναμη


Ποια δύναμη σε κυβερνά, ποια δύναμη σ’ ελέγχει
Γιατί πιστεύεις στα όνειρα κι όχι σ’ αυτά που βλέπεις
Γιατί δεν είσαι εσύ αυτός που θέλεις να θαυμάζεις
Γιατί όταν κάποιος προχωρά εσύ πάντα τον θάβεις

Δες λίγο τον κόσμο σου, τα δημιουργήματά σου
Γιατί λες πώς είναι του θεού, αυτά που είναι δικά σου
Γιατί το παίζεις Χριστιανός κάνοντας τον σταυρό σου
Και όχι με το να βοηθάς τον συνάνθρωπό σου

Αφού θες να ‘σαι δυνατός, γίνε με το σπαθί σου
Γιατί βάζεις εμπόδιο πάντα την ηθική σου
Γιατί κάνουνε σύμβολα θρησκείες, ομάδες, κράτη
Γιατί εσύ σκοτώνεσαι για αυτήν την αυταπάτη

Ποια δύναμη σε κυβερνά, ποια δύναμη σ’ ελέγχει
Γιατί πλέον δεν σκέφτεσαι αλλά μονάχα τρέχεις



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Πιστεύω στους Ανθρώπους
 
georgeabout
03-08-2008 @ 18:50
Oι στίχοι σου είναι πολύ όμορφοι, καυστικοί και γεννούν μια ταση αμφισβητησης και εναντιωσης.Τάσεις που χρειαζονται σε μια κοινωνια που θέλει να μένει ξύπνια.

Γιατί το παίζεις Χριστιανός κάνοντας τον σταυρό σου
Και όχι με το να βοηθάς τον συνάνθρωπό σου

Λες την αλήθεια αλλα οχι όλη.Ισως γιατι δεν την βίωσες ίσως γιατι θέλεις να την κρύψεις ισως γιατι οι εκφραστες της σε κάναν να την σιχαθεις.
Ισως να κανω λάθος.
Δεν συμφωνώ με πολλά απ αυτα που γραφεις , αλλά
1ον γράφεις απ τη καρδια σου κι αυτό ειναι θαυμάσιο και ,
2ον παντα το νομισμα έχει δυο όψεις.
Ναταλία...
04-08-2008 @ 05:11
Γιατί το παίζεις Χριστιανός κάνοντας τον σταυρό σου
Και όχι με το να βοηθάς τον συνάνθρωπό σου

θαυμάσιο ::yes.:: ::yes.::
dimi.gr
04-08-2008 @ 12:36
Όμορφα επαναστατικό, με προτροπές που με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη! ::yes.::
Lykos(BeaverLand)
04-08-2008 @ 18:50
"Ποια δύναμη σε κυβερνά, ποια δύναμη σ’ ελέγχει
Γιατί πιστεύεις στα όνειρα κι όχι σ’ αυτά που βλέπεις"

Εμένα αυτο είναι το πιο αγαπημένο μέρος του Πονήματος (τρομάρα μου).Τα Όνειρα είναι όλα αυτα που υπό άλλες συνθήκες θα ονόμαζαμε στόχους αν είναι κάτι μέσα στα πλάνα της ζωής μας, είτε θαύματα.Μαγικά κάποιας ανώτερης ύπαρξης μάλλον εφευρεσης της ανθρωπότητας για να ξορκίσει τον φόβο του Θανάτου.Η δύναμη που μας κυβερνά και μας ελέγχει εντέλει πιστέυω είναι ο Θάνατος. Όλοι μας έχουμε συνείδηση της υπαρξής μας και όλοι μας ξέρουμε οτι κάποτε θα σταματήσουμε να υπάρχουμε και αυτός νομίζω είναι ο λόγος που εφευρίσκουμε θρησκείες στον Χώρο (Χριστιανισμός-Μουσουλμανισμός-Βουδισμός κτλ) αλλά και στον Χρόνο (Ελλήνική Θεογονία,Αιγυπτιακή,Μύθοι του Βορά και των ΝοτιοΑμερικάνικων φυλών).
Το ποίημα είναι εμπνευσμένο απο το ομώνυμο φιλοσοφικό βιβλίο του Fridrich Niche.Αν θέλετε μπορείτε να το βρείτε σε κάποια δανειστική βιβλιοθήκη και να θαυμάσετε το πνέυμα του.Στην Κριτική του για τις θρησκείες αρχίζει ώς εξής:
"Η πιο μεγάλη ανιδιοτέλεια -του ανθρώπου- μέχρι σήμερα ήταν να θαυμάζει και να λατρέυει και να ξέρει πως να κρύβει απο τον εαυτό του το ότι αυτός ήταν εκείνος που δημιούργησε αυτό το οποίο θαύμαζε"
Ναι φίλοι μου δεν χρειάζεται να ψάχνουμε θεούς και μαγικά κόλπα που συνοδευουν την υποτιθέμενη ανωτερότητά τους,αλλά πίστη στούς ανθρώπους.Να αφυπνήσουμε την συνειδησή μας.Να καταλάβουμε ότι είμαστε ώς άτομα απλώς τα κύτταρα ενός πολύ μεγάλου ζωντανού οργανισμού πού ονομάσαμε "Ανθρώπινη Κοινωνία".Τότε όλα θα φανούν μικρά,γιατί όλα γίνονται σε μια μικρή "κυτταρική" γειτονιά.Τότε φαίνονται αστεία τα πράγματα που μας κάνουν να μαλλώνουμε ακόμα και να πολεμάμε μεταξύ μας.Φένεται αστείο που καταναλώνουμε την ζωή μας σε εξευτελιστικά ωράρια εργασίας για να κατανλώσουμε στη συνέχεια την φύση συσκευασμένη σε περιτύλιγμα αφύσικο.Τότε θα καταλάβουμε ίσως ότι είμαστε μέρος της φύσης και μιάς ακόμα μεγαλύτερης και σπάνιας ζωντανής οντότητας πού λέγεται ΓΑΙΑ και έχουμε χρέος να την αφήσουμε να ζήσει και όχι να γίνουμε το καρκινικό κύτταρο πού στο τέλος θα πεθάνει μαζί της.
Τώρα πλέον όταν βλέπω τα άστρα απλά νιώθω ..ασύμαντος.
Σας ευχαριστώ για την κριτική σας
Λύκος

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο