Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μόνοι κι οι δυό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130000 Τραγούδια, 269286 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μόνοι κι οι δυό
 Μόνοι κι οι δυό...
 
Μόνοι κι οι δυό

Ποτέ δεν πίστεψες την όλη μου αλήθεια
ποτέ δεν είδες πόσο ήμουν τρυφερός
ποτέ δεν άκουσες τι χτύπαγε στα στήθια
κι ούτε αισθάνθηκες πως σού ‘μουν σταθερός

Είχες την τάση να με βγάζεις «εκτός νόμου»
και την ευθύνη να μου ρίχνεις συνεχώς
κι έγινες πίκρα μου και κόμπος στο λαιμό μου
κι έμενες μόνη, μα κι εγώ πιο μοναχός

Κι έγιναν όλα μας τα «πρέπει» μια συνήθεια
ένας αμφίρροπος αγώνας και καημός
κανείς δεν νοιάζεται τον άλλον για βοήθεια
κι ανθίζει μέσα μας η θλίψη κι ο χαμός…
-.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Θολό τοπίο
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
Spartinos
06-08-2008 @ 01:27
Υπεροχο !!!το πικρο σου
Χρηστο καλημερα
georgeabout
06-08-2008 @ 01:35
Πολύ όμορφο πραγματικα!!!
Μπράβο σου ::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαρία Χ.
06-08-2008 @ 02:12
M' άφησες μόνη να πλανιέμαι στα σκοτάδια
Να καταριέμαι τις σιωπές των αστεριών
Με μια ψυχή να σπαρταρά.. γυμνή και άδεια
Να παραδίνομαι στη θλίψη των λυγμών...

Μια ερινύα φθονερή ανάμεσά μας
Έχει ανοίξει τον απύθμενο γκρεμό
Έσφαξε ύπουλα τα μύχια όνειρά μας
Και ανεπίστρεπτο χαράζει χωρισμό...

Κι εγώ που πάλεψα με όλο μου το "Είναι"
Να σε κρατήσω στη ζεστή μου αγκαλιά
Ψελλίζω μόνη για στερνή φορά το "μείνε"
Κι αργοπεθαίνω στη νεκρή μας τη φωλιά...
iokasth
06-08-2008 @ 02:12
Πικρό πολύ Χρήστο μου.
Ειναι όμως Υπέροχο! !
Καλημέρα
ΝεφΕλλη
*!* εLΈν...Η *!*
06-08-2008 @ 02:44
Χρήστο είναι υπέροχο. Δεν έχουν περάσει δυο μέρες που είμαι μέλος κι έχω αρχίσει να σε θαυμάζω. Συνέχισε έτσι!!!

Ποτέ δεν πίστεψες την όλη μου αλήθεια
Ποτέ δεν είδες πόσο είμουν τρυφερός
Ποτέ δεν άκουσες τι χτύπαγε στα στήθια
Κι ούτε αισθάνθηκες πως σού 'μουν σταθερός.

Την καλημέρα μου και πάλι ΜΠΡΑΒΟ. ::theos.:: ::cry.:: ::theos.::
swordfish
06-08-2008 @ 03:18
Μπράβο Χρήστο...δεσπόζεις στο stixoi...αφού με το πρώτο άνοιγμα αποκτάς θαυμαστές!!!! Υποκλίνομαι!!!
Α.Ε. ΕΠΕ
06-08-2008 @ 03:28
Εμένα, πάλι, μου θύμισε το "παντρεμένοι κι οι δυό" ::xmas.::
Ναταλία...
06-08-2008 @ 05:14
Πολύ όμορφο μέσα στη πίκρα του ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
Aris4
06-08-2008 @ 05:48
Παρουσιάστηκε σφάλμα!!

Το γραμματοκιβώτιο αυτού του μέλους έχει φτάσει στα όριά του και δεν μπορεί να λάβει το μήνυμά σου!
::mad.::

Σβησε τιποτα ρεεεεεεεεεεε ::mad.::

::kiss.::
Μαρία Χ.
06-08-2008 @ 06:03
Πλακώσανε οι.. νύφες Άρη ! Τί σε παραξενεύει ? ::mad.::
Κι εγώ στα όριά μου έχω φτάσει.. και πάω να τον αδειάσω τον αχρείο !!! ::devil.:: ::mad.::
nuxtolouloudo
06-08-2008 @ 08:14
Ποτέ δεν πίστεψες την όλη μου αλήθεια
ποτέ δεν είδες πόσο ήμουν τρυφερός
ποτέ δεν άκουσες τι χτύπαγε στα στήθια
κι ούτε αισθάνθηκες πως σού ‘μουν σταθερός

Πολύ όμορφη περιγραφή των συναισθημάτων σου... ::yes.::
Πολύ καλό... ::smile.::
poetryf
06-08-2008 @ 10:19
Ελπίζω μη βιωματικό το παρόν κουμπαρούλη!
Εξαιρετικό κι ας είναι...
primavera
06-08-2008 @ 12:04
::oh.:: ποιος το περίμενε τώρα στα γεράματα να μείνεις μοναχός ::no.:: ::razz2.::

πάρα πολύ καλό όπως πάντοτε !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
την καληνύχτα μου
CHЯISTOS P
06-08-2008 @ 12:30
Νά 'σαι καλά μικρούλα μου Νικόλ ! Η ζωή δεν φέρνει πάντα όπως τα περιμένουμε..
http://www.edwardfrench.com/cranshaw%20WEB%20old%20man.JPG ::razz2.::
Α.Ε. ΕΠΕ
06-08-2008 @ 13:32
Α΄ γειά σου!!!
Κοτσονάτος φαίνεσαι!
zennoula
06-08-2008 @ 23:34
::up.:: ::huh.:: ::yes.::

πολυ καλο
primavera
07-08-2008 @ 01:27
xaxaxaxaa ::clown.:: ::laugh.::
Helene52
07-08-2008 @ 06:35
Εξαιρετικότατο !!!! ::up.:: ::up.::
Την καλησπέρα μου Χρήστο και ευχαριστώ για τις ευχές!!!!
::hug.::
Άθη Λ.
07-08-2008 @ 06:57
δύο καρδιές, δύο ψυχές στα μάτια κοιταχτήκαν
μα ήρθαν δύσκολοι καιροί, και ξαφνικά χαθήκαν
απο μια αγάπη δυνατή, που' καιγε σαν καμίνι
είναι μόνο η συνήθεια ό,τι έχει απομείνει

::sad.::
anthier
07-08-2008 @ 15:37
::up.::
anthier
18-08-2008 @ 17:27
Μαρια Χ : Επισης αξιολογη κ κατι παραπανω,η δημιουργια σου

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο