Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130998 Τραγούδια, 269507 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σειρήνα
 Ένα από τα πρώτα μου ποιήματα...
 
Ανάμικτα αισθήματα αγάπης μαζί με ντροπές
ήρθαν και γέμισαν απόψε την ψυχή μου
σαν έψαξα να βρω πολύ παλιά στο χθες
ό,τι στ’ αλήθεια άξιζε απ’ όλη τη ζωή μου

Και σαν γύρισα τα μάτια μου στο βάθος του χρόνου
και αντίκρισα και πάλι το γαλάζιο σου βλέμμα
κατακοκκίνισε το χλωμό πρόσωπό μου
γιατί ερχόταν απ’ την καρδιά ζεστό το αίμα

Ήσουν εκεί, στους μακρινούς ορίζοντες της σκέψης
έμοιαζες με ήλιο που πήγαινε να δύσει
ένιωσες το βλέμμα μου και έκανες να τρέξεις
και δεν υπήρχε τίποτα να σε κρατήσει

Μετά σε είδα σε απόσταση να τρέχεις
πίσω σε φώναζα να ‘ρθεις, μάταια όμως
όσο πλησιάζω, τόσο περισσότερο απέχεις
μακρύς και δύσκολος μου φαίνεται ο δρόμος

Τώρα σ’ ακούω να τραγουδάς σαν τη Σειρήνα
θάνατος για τους ανθρώπους τους μονάχους
καράβι της ψυχής μου το ταξίδι σου ξεκίνα
κι ας ξέρω πως θα τσακιστώ στους βράχους



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φαντασίας
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
ΑΝΤΗΣ
07-08-2008 @ 02:29
Ποιηση με μεγαλη πολυ μεγαλη αξια
Μεγαλε Δημητρη
Νασαι καλα



LADY KALAS
07-08-2008 @ 02:38
Τώρα σ’ ακούω να τραγουδάς σαν τη Σειρήνα
θάνατος για τους ανθρώπους τους μονάχους
καράβι της ψυχής μου το ταξίδι σου ξεκίνα
κι ας ξέρω πως θα τσακιστώ στους βράχους

ΥΠΕΡΟΧΟ ΔΗΜΗΤΡΗ!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ... ::up.:: ::theos.:: ::hug.::
poetryf
07-08-2008 @ 02:42
και δεν υπήρχε τίποτα να σε κρατήσει...

Όταν δεν υπάρχει τίποτα να κρατάει κάποιον κοντά μας πάει να πει πως δεν ήταν για να είναι εδώ μαζί μας , Δημήτρή μου!
Πανέμορφο το πόνημα κι αισθήματα γεμάτο!
ψιτ-ψιτ
07-08-2008 @ 03:08
μμμμμμμμμ...οπως μ΄αρεσει ...πολυ
Ιχνηλάτης
07-08-2008 @ 03:28
Μοιάζουμε..... σαν δυό σταγόνες νερό.
Maria Olsen
07-08-2008 @ 04:35
Panemorfo, exairetiko, polu mou arese ::hug.::
Maria Olsen
07-08-2008 @ 04:36
Kalogrammeno, evais8ito, ma para polu mou arese ::kiss.::
balistreri
07-08-2008 @ 05:07
και; έγραψες κι άλλα;
νετη541
07-08-2008 @ 05:12
Δημήτρη μου, η νεότης βλέπω υπήρξε εντυπωσιακή....παπού! ::wink.:: Πέρα απ' τ' αστεία, και πάλι με συγκίνησες! Νά 'σαι καλά....
nuxtolouloudo
07-08-2008 @ 06:03
Τώρα σ’ ακούω να τραγουδάς σαν τη Σειρήνα
θάνατος για τους ανθρώπους τους μονάχους
καράβι της ψυχής μου το ταξίδι σου ξεκίνα
κι ας ξέρω πως θα τσακιστώ στους βράχους

Δημήτρη....Κάθε φορά που σε διαβάζω με κάνεις να χάνω τα λόγια μου και να μην ξέρω τι να γράψω...!Όλο το ποίημα σου είναι πολύ πολύ όμορφο αλλα το τέλος του...με τσάκισε...Ειλικρινά το έχω αισθανθεί ακριβώς έτσι...Πρίν πολλά χρόνια όπως και εσύ..Σε ένιωσα...Αυτό θα πεί ποίηση να κάνεις τους άλλους να σε νιώθουν...Για μιά ακόμη φορά τα συγχαρητήριά μου.. ::yes.:: ::up.:: ::laugh.::
Helene52
07-08-2008 @ 07:00
Τώρα σ’ ακούω να τραγουδάς σαν τη Σειρήνα
θάνατος για τους ανθρώπους τους μονάχους
καράβι της ψυχής μου το ταξίδι σου ξεκίνα
κι ας ξέρω πως θα τσακιστώ στους βράχους
Μια ακόμη ΥΠΕΡΟΧΗ δημιουργία που αναδίδει μύρια όσα αισθήματα και συναισθήματα
Την καλησπέρα μου και ένα ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
ALYZIOS
07-08-2008 @ 09:05
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΟ!!!
ΜΠΡΑΒΟ ::up.:: ::theos.:: ::yes.::
omixli sti limni
07-08-2008 @ 13:30
Ήσουν εκεί, στους μακρινούς ορίζοντες της σκέψης
έμοιαζες με ήλιο που πήγαινε να δύσει
ένιωσες το βλέμμα μου και έκανες να τρέξεις
και δεν υπήρχε τίποτα να σε κρατήσει
Υπέροχο!!!! ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
08-08-2008 @ 03:55
Τώρα σ’ ακούω να τραγουδάς σαν τη Σειρήνα
θάνατος για τους ανθρώπους τους μονάχους
καράβι της ψυχής μου το ταξίδι σου ξεκίνα
κι ας ξέρω πως θα τσακιστώ στους βράχους

ΥΠΕΡΟΧΟ ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο