Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130974 Τραγούδια, 269505 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι άνθρωποι περνάνε
 Αφιερωμένο σε όλους εσάς,με μια ευχή...να ζήσετε την ζωή!!
 
Οι άνθρωποι περνάνε μέσα από τον χρόνο,
περνάνε πάντα,αμίλητοι κι ωχροί!
Κι αφού αντέξουνε και της ζωής τον πόνο,
φεύγουν και χάνονται σε μία ξένη γή!!

Οι άνθρωποι όλοι πλέουν ήσυχα στην λήθη,
κι αφού περάσουν,χάνονται μακρυά...
κανείς δεν ξέρει να τα βάζει με την τύχη!
ξέρει:μια μέρα,σταματάει η καρδιά!!

Η αθανασία δεν είναι χαρισμένη,
ούτε στον πιο γερό και δυνατό!
Πάντα στο τέλος της ζωής μας θα προσμένει,
ένα αμάξι με δικό μας οδηγό!!

Οι άνθρωποι πονάνε και θέλουν ν'αγαπάνε,
απαρατήρητοι περνούν σ'αυτή τη γή...
και σαν ρθεί το τέλος,οι άλλοι τους ξεχνάνε
σαν πεταλούδα τριγυρνάει η ψυχή!!

Κανείς δεν ξέρει να παλεύει με τον χάρο,
κι αν προσπαθεί...το ξέρει,δεν μπορεί!
γι'αυτό ν'ανοίξουμε της καρδιάς μας τον φάρο,
και ας χαρούμε,όσο μπορούμε την ζωή!!

Κανείς δεν ξέρει πότε είναι να πεθάνει,
γι'αυτό ας ζήσει...ας ζήσει την ζωή!
Κάθε λεπτό ασήμαντο που χάνει,
μια ώρα...αξίζει,κι ας είναι και μικρή!

Κανείς μονάχος του δεν είναι ευτυχισμένος,
γι'αυτό ας ζήσουμε παιδιά,όλοι μαζί!
Μόνο η αγάπη μπορεί να δώσει σθένος,
για να νικήσουμε τα εμπόδια στη ζωή!

Και σαν θα βλέπουμε τα πάντα με αγάπη,
και σαν θα μοιάζει η ζωή μας με χορό,
σαν ρθεί το τέλος...η καρδιά μας θα φωνάξει:
πως ναί Υπήρξα...Υπήρξα και Εγώ!!!









 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η ζωή μου είναι μια ανάμνηση...και η πένα...η λήθη της!
 
Ιππαρχος
07-08-2008 @ 04:51
Κανείς δεν ξέρει να παλεύει με τον χάρο,
κι αν προσπαθεί...το ξέρει,δεν μπορεί!
γι'αυτό ν'ανοίξουμε της καρδιάς μας τον φάρο,
και ας χαρούμε,όσο μπορούμε την ζωή!!

Λες μεγάλες αλήθειες, τόσο αυτονόητες που τις ξεχνάμε...
Μπράβο σου Αλεξάνδρα!
nuxtolouloudo
07-08-2008 @ 04:59
Γλυκιά μελωδία οι στίχοι σου στην ψυχή μου...
Θυσαυρός ανεκτήμητος η καρδούλα σου....
Μακάρι να υπήρχαν λίγοι, μόνο λίγοι ακόμη άνθρωποι με την δική σου αγάπη, ζωντάνια, ζεστασιά....Τότε θαρρώ πως ναι..τότε ναι θα άλλαζε ο κόσμος...Με γεμίζεις ελπίδα...Φιλάκια πολλά γλυκιά μου...Να 'σαι πάντα καλά... ::hug.:: ::kiss.:: ::love.::
poetryf
07-08-2008 @ 05:02
Απίστευτο... !
Κοριτσάκι μου...νομίζω άρχισαν τα θαύματα από τώρα!
"Η αθανασία δεν είναι χαρισμένη,
ούτε στον πιο γερό και δυνατό!"
Πόσο συμφωνουμε!
Σου αφιερώνω το "Τί ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά" του αξεχαστου Χατζιδάκι σε ερμηνεία εκπληκτικη Δήμητρας Γαλάνη και στιχους φοβερους Νίκου Γκάτσου...
Ορφέας
07-08-2008 @ 05:14
Οι άνθρωποι περνάνε, και πίσω δεν γυρνάνε....!

Ωραίοοο...! ::up.:: ::hug.::
Άθη Λ.
07-08-2008 @ 05:14
όσοι το βάζουν κάτω, χάπι ζωής ειναι το ποίημά σου Αλεξάνδρα μου... ::love.::
Helene52
07-08-2008 @ 07:06

Οι άνθρωποι πονάνε και θέλουν ν'αγαπάνε,
απαρατήρητοι περνούν σ'αυτή τη γή...
και σαν ρθεί το τέλος,οι άλλοι τους ξεχνάνε
σαν πεταλούδα τριγυρνάει η ψυχή!!

Κανείς δεν ξέρει να παλεύει με τον χάρο,
κι αν προσπαθεί...το ξέρει,δεν μπορεί!
γι'αυτό ν'ανοίξουμε της καρδιάς μας τον φάρο,
και ας χαρούμε,όσο μπορούμε την ζωή!!
Πολλά θαυμαστικά !!!!!!!!
ΕΥΓΕ !!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
ALYZIOS
07-08-2008 @ 08:54
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΕΣΤΙ ΜΕΛΕΤΗ ΘΑΝΑΤΟΥ......
ΠΛΑΤΩΝ...

γιατι θελει πολλη φιλοσοφια η ζωη
::up.:: ::yes.::
LADY KALAS
07-08-2008 @ 09:36
Σας ευχαριστω πολυ παιδια για τα σχολια σας!! ::hug.::

adespotoi
07-08-2008 @ 09:39
Αντε να σε δω και σε πιο κουλτουριάρικα.
--------------------------------------------------------------
Καλύτερα νάμαι τρελός,
τρελός κι ευτυχισμένος,
παρά να είμαι γνωστικός,
να ζω δυστυχισμένος.

Πάντως για σένα τη τρέλα την απεύχομαι.
Φιλικά. ::smile.::
panta smile
07-08-2008 @ 13:16
Κανείς δεν ξέρει να παλεύει με τον χάρο,
κι αν προσπαθεί...το ξέρει,δεν μπορεί!

etsi einai!!!!!!!!!
mpravo ssou!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
omixli sti limni
07-08-2008 @ 13:17

Οι άνθρωποι περνάνε μέσα από τον χρόνο,
περνάνε πάντα,αμίλητοι κι ωχροί!
Κι αφού αντέξουνε και της ζωής τον πόνο,
φεύγουν και χάνονται σε μία ξένη γή!!


Πολύ αλήθεια κρύβουν τα λόγια σου!! Μπράβο πάρα πολύ όμορφο!!!
cobra35
07-08-2008 @ 13:26
mpravo soy kai gia thn istoria na ksereis oti o anthropos htan athanatos
alla epeidh mas ksegelase to kako timorithikame kai to soma mas metamorfonete.o mathoysalas pethane 635 xronon oso k an soy fenete periergo!eisai psixoyla! ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
08-08-2008 @ 03:41
Η αθανασία δεν είναι χαρισμένη,
ούτε στον πιο γερό και δυνατό!
Πάντα στο τέλος της ζωής μας θα προσμένει,
ένα αμάξι με δικό μας οδηγό!!

::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο