Η πάλη δε σταμάτησε
το αίμα ακόμα στάζει
το σώμα δεν ενώθηκε
και τ' όνειρο βουλιάζει
tishdora |
σταγόνα, σταγόνα
ποτάμια θα μείνουν φιλιά
επάνω στη φόρα
τα σκόρπια κομμάτια
θα κάνω για σένα θηλιά
Αστεροτρόπιο (Jeny) |
σταγόνα σταγόνα
θα πιω να μεθύσω
θηλιά θα φορέσω
και θα σου τραγουδήσω
για τα δικά μου χρώματα
που να τα δεις δεν πρέπει
της νύχτας τα καμώματα
η μέρα γελά σαν βλέπει ;p
tishdora |
Απο το μηδέν στο μηδέν είμαι ακόμα
Τίποτα δεν έχω ακόμα αλλάξει
τίποτα εκτός απο του ουρανού μου το χρώμα
μαύρο έγινε πέπλο να με σκεπάσει
Τα φιλιά που περάσανε ξεχνώ
τις στιγμές τις καλές τις σβήνω απ' το μυαλό
τα όνειρα μας πνίγω στυγνά
όλα τα ξεχνώ μέσα στη δική μου μοναξιά
Αλήτης Φιλόσοφος |
Και αν είσαι πάλι στο μηδέν
σε άγνωστο λιμάνι
νέο ταξίδι ξεκινά
όποιος θρηνεί το χάνει
Απ' το μηδέν στο άπειρο
και στο μηδέν γυρίζει
αυτό δεν είναι η ζωή;
Αυτό δεν είν' που αξίζει;
tishdora |
Κύκλος, κύκλος το μηδέν
και πως να του ξεφύγεις
σ' όλα τα "πρέπει" και τα "δεν"
και πάλι καταλήγεις
Ό,τι κι αν προσπαθήσαμε
μηδέν εις το πηλίκο
άδικα χωρίσαμε
και πια δε σου ανήκω
Ιππαρχος |
Το βαμβάκι, το μετάξι, το λινό
πλέκουν σκουφί γυαλιστερό, σκληρό ατλάζι
λέξη φερμένη απ’ την ανατολή
η δύση να ντυθεί τ’ όνειρο που ’χει ξεχάσει
Ανατολή η ραγισμένη λογική
τη φορεσιά μας σφιχτά ας μη δένει
η δύση τη σάρκα αιώνες θρυμματίζει
σαν πέφτει, «σ’ ανήκω», λέει και φεύγει
Αστεροτρόπιο (Jeny) |
Κοντοστέκομαι να αναλογιστώ πόσο έχω χαθεί
απο το μηδέν ξεκίνησα και στο μηδέν έχω βρεθεί
Κύκλους διαγράφω μια πορεία δίχως αιτία
Δεν βρήκα κάπου να κάτσω να βρώ ηρεμία
Αλήτης Φιλόσοφος |
