ΑΝΤΗΣ
09-08-2008 @ 00:30 | Η ποιηση σου απο καιρο αγγιζει την ψυχη,ανακουφίζει το λογισμο
Προσφερει δροσια στον καυσωνα της ζωης
| |
LADY KALAS
09-08-2008 @ 01:11 | Στραγγισμένα τ’αστέρια θα ρουφήξω να πιω
Της ανάσας τους κόμπους -και θα’μαι
Το σκοτάδι εγώ, ο χαμένος εγώ
Ποια η νίκη που τόσο φοβάμαι;
ΑΧ,ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΟΥ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΣΟΥ!!!!! ::theos.:: ::up.:: ::hug.:: | |
giannisanas
09-08-2008 @ 02:33 | Μακριά αλλά τόσο κοντά. Ποιός είν' ονικημένος, ο νικητής; | |
giannisanas
09-08-2008 @ 02:33 | Μακριά αλλά τόσο κοντά. Ποιός είν' ονικημένος, ο νικητής; | |
poetryf
09-08-2008 @ 02:41 | Άντη μου, Αλεξάνδρά μου καλημέρα και ευχαριστώ.
Γιάννή μου, ναι κάπως έτσι. Στην ουσία ο νικημένος ισως είναι νικητής και ο νικητής ίσως χαμένος. Όλα είναι, όλα μετέχουν στην παραδοξότητα που λέγεται ζωή. Όπως και το μακριά που είδες να είναι τόσο κοντά...Αντιθέσεις που φτιάχνουν την ουσία. | |
nikodo
09-08-2008 @ 02:44 | Σαν θα κλείσει η πόρτα και ο σύρτης σφαλίσει
Θα’μαι εγώ που θα βγαίνω στα μεσάνυχτα πάλι
Και για ‘σένα ξανά θα πενθώ
Ποιον γυρεύω καιρό
Είσαι απίθανη ..είσαι καταπληκτική .....σε ζηλεύω
αχ και να μπορούσα ....... | |
ALYZIOS
09-08-2008 @ 03:15 | ΜΙΛΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΣΟΥ......... ::up.::
Τ'ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΑ........ΚΑΙ ΚΑΚΟ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝ..... | |
Ιχνηλάτης
09-08-2008 @ 03:19 | v e n z e r e m o s | |
Ιππαρχος
09-08-2008 @ 03:27 | Όλο υπέροχο όπως πάντα, η πρώτη στροφή ξεχωρίζει... | |
Ναταλία...
09-08-2008 @ 05:00 | Στραγγισμένα τ’αστέρια θα ρουφήξω να πιω
Της ανάσας τους κόμπους -και θα’μαι
Το σκοτάδι εγώ, ο χαμένος εγώ
Ποια η νίκη που τόσο φοβάμαι
Υπέροχο και αυτό ::yes.:: ::up.:: ::kiss.:: | |
Aris4
09-08-2008 @ 05:01 | Αντι σχολιου ....................... ::kiss.:: | |
Σκοτεινός ποιητής
09-08-2008 @ 06:10 | ::kiss.:: ::love.:: ::love.:: | |
νετη541
09-08-2008 @ 06:35 | άφωνη....πάρα πολυ όμως....και τρελαίνομαι με την τεχνική σου..... | |
poetryf
09-08-2008 @ 08:22 | Νικόλα, Αλύζιε, Ιχνηλάτη μου, Δημήτρή μου, Ναταλίτσα μου, Άρη μου, αδελφέ μου, Νίκο μου, Έφή μου...Σας ευχαριστώ! ::kiss.:: | |
nuxtolouloudo
09-08-2008 @ 10:50 | Στραγγισμένα τ’αστέρια θα ρουφήξω να πιω
Της ανάσας τους κόμπους -και θα’μαι
Το σκοτάδι εγώ, ο χαμένος εγώ
Ποια η νίκη που τόσο φοβάμαι;
Μπράβο κορίτσι μου...Συνέχισε έτσι...... ::hug.:: ::kiss.:: | |
elena351
09-08-2008 @ 14:19 | Κι όταν η νύχτα αδύναμη θα ξεψυχά
και το χάραμα θ᾽ αγκαλιάζει τις αναμνήσεις
όταν η πνοή σου θα έχει πλέον εξατμιστεί
θα είμαι εκεί κάπου με το αντικλείδι του έρωτα στο χέρι
ψελλίζοντας τ᾽όνομά σου κάνοντάς το δώρο στον αγέρα
να το κάμει φυλαχτό του .......... ::love.:: ::kiss.:: ::hug.::
Αυτό για σένα κουμπαρούλα μου !!! | |
amykar
12-09-2009 @ 11:55 | Πανέμορφο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
στίχος
05-10-2010 @ 04:32 | E ξ α ι ρ ε τ ι κ ό ...και ο Ελύτης παντοτινός...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
 |
