| |
Ο ήλιος έγλυφε το βουνό των κενταύρων καθώς ξεπρόβαλαν σε κάθε στροφή μικρές οάσεις . Σκεφτόμασταν όλοι τι όνομα θα μπορούσαμε να δώσουμε σε ένα τέτοιο παράδεισο σαν το μαγευτικό Πήλιο, σε αυτό το μέρος που επέλεξαν να κάνουν διακοπές οι θεοί του Ολύμπου έχοντας για νέκταρ το απέραντο γαλάζιο του πελάγου και για αμβροσία τους λαχταριστούς καρπούς που τόσα απλόχερα πρόσφερε η φύση. Η διαδρομή από την Αθήνα μέχρι τον παραδοσιακό ξενώνα που θα μέναμε κράτησε μόνο τέσσερεις ώρες. Μόλις φτάσαμε στον προορισμό μας ανεβήκαμε στα δωμάτια μας σαν μικρά παιδάκια που περίμεναν να ανοίξουν το δώρο τους γεμάτα προσμονή. Μόνο που για μας η έκπληξη ήταν ακόμα μεγαλύτερη όταν ανοίξαμε τα πατζούρια των δωματίων μας και αντικρίσαμε την καταπράσινη φύση να προσπαθεί να δαμάσει το ατίθασο Αιγαίο . Χωρίς σκέψη φορέσαμε τα μαγιό μας και ετοιμαστήκαμε να κάνουμε μια βουτιά στην Πλάκα , την πιο κοντινή παραλία. Τα κύματα εκεί κάλπαζαν πάνω στην κατάλευκη άμμο και εμείς απολαμβάναμε το πρώτο μας μπάνιο. Η πρώτη μέρα κύλησε σαν το παγωμένο νερό των καταρρακτών του Πηλίου.Η δεύτερη και η τρίτη μας βρήκε ξαπλωμένους κάτω από την σκιά της ομπρέλας μας στην παραλία του Αι –γιάννη , το μικρό κοσμοπολίτικο χωριό με την γαλαζοπράσινη θάλασσα του. Και το βράδυ οι διακοπές μας συμπληρώθηκαν με βόλτα στα παραδοσιακά μαγαζάκια αλλά και φαγητό σε ταβέρνες του χωριού. Νωρίς το πρωί της τέταρτης μέρας φάγαμε πρωινό στο ξενώνα και ύστερα πήγαμε στην παραλία του Αι –γιάννη.Εκεί μας περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Κάθε γωνία του ορίζοντα καλυπτόταν από τα θεόρατα κύματα της θάλασσας. Και φυσικά πως αντισταθούμε σε μια τέτοια πρόκληση-πρόσκληση.Ξεχυθήκαμε στα κύματα και ζήσαμε μοναδικές στιγμές περιπέτειας ενώ η αδρεναλίνη χτύπαγε κόκκινο. Το βράδυ μετά από μια τέτοια μέρα δεν θα μπορούσαμε να το περάσουμε μόνο με μια βόλτα ,για αυτό πήγαμε στο Δειπνοσοφιστή. Ένα εστιατόριο που ούτε ο πιο πειθαρχημένος χαρακτήρας δεν θα μπορούσε να αντισταθεί στις γεύσεις του .Γεύσεις που προκαλούν εκρήξεις ηδονής στον ουρανίσκο .Ευρηματικές συνταγές όπως μηλογλυκό με απολαυστικό παγωτό ή τσιζκεικ με σιρόπι από άγριο βατόμουρο του Πηλίου και για να κλείσει κανείς ένα τέτοιο γεύμα τι είναι πιο κατάλληλο από ένα καφέ στη χόβολη κάτω από ακούσματα λατινοαμερικάνης μουσικής.Οι διακοπές στο Πήλιο με τις βόλτες στο πλούσιο δάσος , τα ατελείωτα μπάνια και τις απότομες ανηφόρες και κατηφόρες που οδηγούσαν σε μικρούς παραδείσους όπου απολαμβάναμε όλα τα είδη φρούτων τελείωναν .Και δεν υπήρχε πιο κατάλληλος τρόπος να πέσει η αυλαία με τη πλανεύτρα θάλασσα του Μηλοποτάμου. Μαύρα ψάρια κολυμπούσαν κάτω από τα πόδια μας ενώ η θάλασσα χάιδευε τις σπηλιές και τους βράχους.Γειά σου παράδεισε!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
