Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ασπιλη Αγαπη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ασπιλη Αγαπη
 ΣΕ ΟΛΟΥς
 




Του Πλατωνα τον Ερωτα,
για Βελο τον φορουσες,
την ομορφια της υπαρξης,
με ποιηματα μετρουσες.
Το προσωπο σου αφαντο,
στων κρισεων τη ντροπη.


Ενα βιολι ζωγραφιζε με νοτες,
την μεσα σου φωνη,
σαν μου μιλουσες.
Με την Ηχω της παλευε,
ποια θα μου πρωτοπει,
πως η Αγαπη ειναι η Συνουσια,
του Ερωτα με τη Θυσια.


Εκλειψεις μες, τα ματια σου,
πασχιζαν απεγνωσμενα,
την Ευθυγραμιση που τις γεννησε,
να δεσουν με αλυσιδες.
Εκει να μεινουν.
Οι κορες σου,
ποτε να μη με δουνε.


Οι γραμμες της Ζωης στις παλαμες σου,
τροχιες χαμενων Αστεριων.
Πλανωνται στα Ονειρα,
αγνωστων Ποιητων.
Μα το Φως τους,
με καιει ακομα,
σαν τα χερια σου φιλω.


Και Συ,
μονο ν, ακους μου τη φωνη,
αντιλαλους να κανει.
Στων φυλων μας τα ορια χτυπωντας,
νεους Οριζοντες να φτιανει.
Να σου λεει ο Ερωτας,
καποτε σε ματωνει.
Μα η Αγαπη η Ασπιλη,
απ, το κενο της Ομορφιας,
ΣΕ ΣΩΝΕΙ.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
01-09-2008 @ 10:53
Ενα βιολι ζωγραφιζε με νοτες,
την μεσα σου φωνη,
σαν μου μιλουσες.
Με την Ηχω της παλευε,
ποια θα μου πρωτοπει,
πως η Αγαπη ειναι η Συνουσια,
του Ερωτα με τη Θυσια.

υπέροχο!! ::smile.::
Α.Ε. ΕΠΕ
01-09-2008 @ 10:55
::up.:: ::yes.:: ::yes.::
Helene52
01-09-2008 @ 10:56
Και Συ,
μονο ν, ακους μου τη φωνη,
αντιλαλους να κανει.
Στων φυλων μας τα ορια χτυπωντας,
νεους Οριζοντες να φτιανει.
Να σου λεει ο Ερωτας,
καποτε σε ματωνει.
Μα η Αγαπη η Ασπιλη,
απ, το κενο της Ομορφιας,
ΣΕ ΣΩΝΕΙ.
Δεν ξέρω π να πω .....ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ !!!!!!!! ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
adespotoi
01-09-2008 @ 11:57
Θα κάνω μια παρομειώση μπορεί απετυχημένη για τους δυο μας.
Έλεγε ο συγχωρεμένος Γρ. Μπιθικώτσης για το μακαρίτη
Στ. Καζαντζίδη εγώ είμαι της Αστυνομίας Πόλεων και ο
Στέλιος της Χωροφυλακής.
Ο Θεός να τους συγχωρέσει και ζωή ελόγου μας.
Και μακριά από την Αστυνομια και οι δυο μας. ::wink.::
marakos1948
01-09-2008 @ 13:44
::up.::
Xωρολάτρης
01-09-2008 @ 15:00
Ρίχνεις με γρήγορο ρυθμό πολλές έννοιες μέσα στο ποίημα σου..αυτό δυσκολεύει κάπως την ανάγνωση..εμένα προσωπικά με αγχώνει κάπως..έχω την αίσθηση ότι ίσως δεν καταφέρω τελικά να κατακτήσω τον τρόπο σκέψης σου..ή ότι θα κινηθω νοηματικά αλλού από αυτο που θες να πεις εσυ..Αυτό αποτελεί μια προσωπική μου αίσθηση ομως ως προς την δομή του ποιήματος σου..το οποίο συνολικά ειναι πραγματικά όμορφο και σχολαστικά δυνατό στις εικόνες του..
ψιτ-ψιτ
01-09-2008 @ 23:09
::theos.::
Μελής
02-09-2008 @ 03:15
Ενα βιολι ζωγραφιζε με νοτες,
την μεσα σου φωνη,
σαν μου μιλουσες.
Με την Ηχω της παλευε,
ποια θα μου πρωτοπει,
πως η Αγαπη ειναι η Συνουσια,
του Ερωτα με τη Θυσια.


αυτό άγραφε τα λέει όλα.

μήπως θα έπρεπε να αφαιρέσεις κάποια κόμματα;
NIK-TSIK
02-09-2008 @ 03:21
δυνατό στις εικόνες του.. συμφωνώ με Χωρολάτρη ::up.::
Νικηφόρος Ουρανός
02-09-2008 @ 09:46
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο