| |
Βραχνές φωνές
ξεφεύγουν στη γωνία
Άνθρωποι
στέκουν σαν απολιθώματα
Αξίες
κουρασμένες ,δεμένες σε κατάρτι
Ελπίδα
φορτισμένη με κατιούσες αναλαμπές
Σκοπιά τυμβωρύχων ,μέρα και νύχτα
Φρουροί
άσκεπων σκοπών.
Αυτό το κουφάρι ανάπαυση δεν έχει και μεταθάνατον.
Ουσία ,
χωρίς φαιά χωρίς ενδιαφέρον.
Εσύ
ψάχνεσαι στους στίχους ,στα τραγούδια.
Σταθμοί ,
άγονης γραμμής.
Προσπερνάνε τα φώτα ,
προσπερνάει ο χρόνος
αναλλοίωτες διαδρομές χωρίς εισιτήριο.
Ανάξιες τρέλες ,
ανάξια συναισθήματα,
ανάξια ζωή.
Αρχή & τέλος
κουβάρι τυλιγμένο
Παιχνίδι
για ράτσας γέννημα γάτας.
Κλοτσοσκούφι
τα θέλω ,τα πάρε και δώσε.
Παρελθόν
γεννημένο στο μέλλον
φτιάχνει το σήμερα.
Κάποιος μαγείρεψε τη ζωή .
Ξέχασε να κλείσει το γκάζι.
Καήκαμε
Κι η μυρουδιά σκορπίστηκε
και σκέπασε την μνήμη.
Συγνώμη?
Μπα! δεν φτάνει βρίσκεσαι ψηλά!!!
Σ αγαπώ !!!
δεν έχει πλέον σημασία.
Μάνα δεν μου έδωσες το εισιτήριο
για να σε βρω.
Πήρα άλλο λεωφορείο.
Σ’ έχασα!!!
υ.γ. Μάνα εκεί που σε οδηγεί η ζωή, στο τελευταίο δρομολόγιο σου, πάρε μια θλίψη από τα μάτια μου ,υγρή σκόνη κιμωλίας από τα άβατα της ψυχής μου και από εκεί γράψε μου πως μ αγαπάς...για μια τελευταία φορά θέλω να το δω από τα τρεμάμενα χεράκια σου... αυτή θα είναι η μοναδική κληρονομιά μου ...
23/08/2008.Αφιερωμένο στη μάνα μου την Έλλη , ελπίζοντας εκεί που είναι να χαμογελά απαλλαγμένη από τα φορτία της γήινης ύπαρξης της.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
