stixoi.info: Το μενταγιον

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131037 Τραγούδια, 269516 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το μενταγιον

19/12/01

To χιόνι πέφτει απαλά πάνω στα δέντρα στις πλατείες
Στους ανθρώπους και σκεπάζει όλους τους φόβους
Τα φανάρια μες τους δρόμους τα φανάρια στων ανθρώπων τις καρδιές
Μες το δωμάτιο αρχίζει η ταινία
Κι είναι η ίδια ιστορία για τα γέλια στην αυλή
Κι όπως έφευγε η μέρα τραγουδούσε στον αέρα
Με της νύχτας τη φλογέρα ένα αρχαίο παραμύθι για τη γη
Το μενταγιόν που είχα βρει σ' ένα χαμένο μαγαζί
Άλλαζε χρώματα στο φως, μα ήταν ο ήλιος μου τυφλός
Και η νεράιδα που κρατούσε το πετράδι
Το κοιτούσε κι άλλαζε όλο το βράδυ μες το φεγγαρόφωτο.
Μες το δωμάτιο αρχίζει η ταινία
Κι είναι η ίδια ιστορία για τα χιόνια στην αυλή
Κι έτσι όπως λιώνανε σιγά-σιγά,
Μια λάμπα στης πλατείας τη γωνιά
Φώτιζε κάτω απ' τους πάγους το ασημένιο μενταγιόν.
Κάθε απόγευμα περίμενα στο δρόμο εκεί στη στάση
Για να πάω στη δουλειά
Κι επάνω πετάγαν χαμηλά εκατομμύρια πουλιά
Παν' απ' τις στέγες των σπιτιών είχανε φτάσει
Κάτω απ' τα σύννεφα που αγγίζανε τα γέλια των παιδιών.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

...κι όσοι μας χαλάσανε, σκουπίδια. since 1985

georgeabout 12-09-2008 @ 17:30	Άλλαζε χρώματα στο φως, μα ήταν ο ήλιος μου τυφλός Δεν ηταν μόνο ο δικος σου ήλιος τυφλος, Αλλα του έδωσες νόημα μπράβο Αθηνά !!!!
ΦΙΛΩΝ 13-09-2008 @ 01:29	"Κι όπως έφευγε η μέρα τραγουδούσε στον αέρα Με της νύχτας τη φλογέρα ένα αρχαίο παραμύθι για τη γη"! Απίθανη εικόνα!
justawoman 13-09-2008 @ 13:33	Μ' αρέσει ο κυματισμός της έκφρασής σου ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο