Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130973 Τραγούδια, 269503 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δυο δέντρα
 
Ήταν δυο δέντρα σύντροφοι πιστοί
με τα κλαδιά πλεγμένα
και τις ρίζες χιαστί
αιώνια αγαπημένα

Σφιχτά πιασμένα χέρι χέρι
απολαμβάνοντας την κάθε επαφή
ευγνωμονούσαν το αγέρι
για την κοινή ταφή

Τότε που σπόροι όταν ήτανε ακόμα
νιώσαν πως η γη δεν τους χωρεί
φύτρωσαν από το χώμα
ζητώντας θαλπωρή

Ακόμα τότε μεταξύ τους ξένα
άπλωναν ρίζες και κλαδιά
κι αγγιχτήκαν ξαφνιασμένα
κάποια βραδιά

Πέρασαν τα χρόνια και οι εποχές
πάντα ενωμένα τα κλαδιά τους
μαζί σε χιόνια και βροχές
και στου χειμώνα τους θανάτους

Ξυλεία όμως θέλησε να βρει
ένας ξυλοκόπος
ακόμα τον γεμίζει με οργή
ο διπλός του κόπος



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φαντασίας
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
Spartinos
17-09-2008 @ 01:38
πολυ καλο!!!
καλημερα
swordfish
17-09-2008 @ 01:44
' Ομορφο, καλημέρα! ::yes.:: ::up.::
iokasth
17-09-2008 @ 01:48
ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ!!
Δυο δένδρα..
Που δεν χωρούσαν στα κλαδιά τους
σκάρτα αισθήματα
μόνο αγάπης μεγαλείο
Χωρίς κρίματα.
ΝεφΕλλη
ftx
17-09-2008 @ 02:01
την τελευταία στροφή κάνω πως δεν την είδα
κρατάω το υπόλοιπο
Nefeligeretis
17-09-2008 @ 02:12
[...] Σαν λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει μιαν αυγή...

Μου ήλθαν στο νου οι στίχοι της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
Πρωτότυπη η πλοκή και το θέμα, Δημήτρη.
sofianaxos
17-09-2008 @ 02:14
Ομορφο!!!!!!! ::up.:: ::up.::

Καλημέρα
iokasth
17-09-2008 @ 02:24
Παραβολικό ...!!!
Ν.
peiraiotissa
17-09-2008 @ 02:36
Ωραίο θέμα..πρωτότυπο αλλά λυπητερό στο τέλος!όπως και να΄χει...όμορφο!
Νικηφόρος Ουρανός
17-09-2008 @ 02:48
::up.:: ::up.:: ::sad.::
Helene52
17-09-2008 @ 03:00
Πανέμορφοο !!! ::up.:: ::up.::
Την καλημέρα μου ::hug.::
Ναταλία...
17-09-2008 @ 04:06
Ήταν δυο δέντρα σύντροφοι πιστοί
με τα κλαδιά πλεγμένα
και τις ρίζες χιαστί
αιώνια αγαπημένα

Πανέμορφο το παραβολικό σου ::yes.:: ::up.:: ::hug.::
nuxtolouloudo
17-09-2008 @ 06:51
Επέτρεψέ μου Δημήτρη να συμφωνήσω με τον Ευτύχη....
Το διάβασα με προσοχή....Είναι πανέμορφο...
Απο αυτή την όμορφη ιστορία των 2 δέντρων ξεπροβάλει η αγάπη, η τρυφερότητα, ο σύντροφος κ ο πιστός φίλος που χρειάζεται ο καθένας στην ζωή του...Σπουδαίο μήνυμα...Γλυκιά αποτύπωση...Συγχαρητήρια..
Νομίζω πως το τελευταίο περιττεύει...Η ταπεινή μου γνώμη...
Ιππαρχος
17-09-2008 @ 07:01
Κάθε σχόλιο που έχει σκοπό την βελτίωση όσων γράφω είναι όχι μόνο δεκτό αλλά επιθυμητό...
Η τελευταία στροφή έχει σκοπό να τονίσει αυτά που εσύ διακρίνεις στις υπόλοιπες Νυχτολούλουδο, με τον ξυλοκόπο να θέλει να κόψει μόνο το ένα δέντρο αλλά επείδή είναι τόσο πολύ δεμένα, να αναγκάζεται να κόψει και το άλλο...ίσως να μην το εξέφρασα σωστά στον περιορισμένο χώρο που δίνει αυτή η στροφή...
nuxtolouloudo
17-09-2008 @ 07:11
Σ ευχαριστώ για την διευκρίνηση φίλε Δημήτρη...Δικό μου το λάθος...
Όσο με προσοχή κ να το διάβασα..το νόημα του τέλους μου ξέφυγε...
Συγνώμη γι' αυτό...Τώρα μ' αρέσει ακόμα πιο πολύ...Μ' άγγιξε ακόμα πιο πολύ...Μιλάς στην ψυχή αυτού που σε διαβάζει..Να 'σαι καλά...
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
17-09-2008 @ 10:19
Πολύ όμορφο πραγματικά!!! ::smile.::
Ιχνηλάτης
17-09-2008 @ 10:33
Έξοχη η ιδέα σου και ο παραλληλισμός σου!
spil †
17-09-2008 @ 11:18
::up.:: ::yes.:: ::up.::
poetryf
17-09-2008 @ 11:48
Πόσο όμορφα αναπτύσσεις την κάθε σου ιδέα Δημήτρη!
**Ηώς**
17-09-2008 @ 12:07
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ!!!!!!!!!!!!!ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
ΦΙΛΩΝ
17-09-2008 @ 13:59
Με τον Δημήτρη τον Νταλαρόβιο! Όντως , έξοχο!
Flake
17-09-2008 @ 16:14
τρυφερο ::rol.::
ΑΝΤΗΣ
17-09-2008 @ 21:40
γεια σου ποιητη μεγαλε

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο