Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δυο μολυβένιες θάλασσες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130868 Τραγούδια, 269480 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δυο μολυβένιες θάλασσες
 Καλημέρα στιχοοικογένεια !...
 
Δυο μολυβένιες θάλασσες εντός σου ανταριάζουν
Η μια με δίχως κύματα.. η άλλη δίχως ζωή
Να μείνεις θέλεις στάσιμος εκεί που όλα αλλάζουν
Μα πνίγεσαι μονάχος σου στην πέτρινη σιωπή...

Δυο ματωμένα δάκρυα στα χείλη σου κυλήσαν
Για κείνα που δεν τόλμησες.. για τούτα που ποθείς
Για τις χρυσές αγκάλες τους που μια για πάντα κλείσαν
Και ψάχνεις άγρια πέλαγα βαθιά τους να χαθείς...

Δυο οργισμένες θύμησες μπροστά σου ξεψυχίσαν
Πονάνε οι ανάμνησες.. τις σκότωσες κι αυτές
Και όσες είχες αντοχές τα λογικά σου σχίσαν
Δίχως στεριές οι θάλασσες δεν άνοιξαν ποτές...

Δυο ναρκωμένα βλέφαρα τη δύση βασιλεύουν
Οι πύλες κλείνουν τ' ουρανού.. ανοίγουνε της γης
Όσοι δεν δούλεψαν σκληρά τον μόχθο άλλων κλέβουν
Κι αν έζησες στον τάφο τους.. είναι καιρός να βγεις...

Δυο φοβισμένες Άνοιξες σκεπάσαν οι Χειμώνες
Ο Μάρτης σου δεν άνθισε.. ο Μάης σου πενθεί
Και σπαρταρούνε οι στερνές μαβιές σου ανεμώνες
Σε χώμα μέσα άνυδρο νωρίς είχαν ταχθεί...

Δυο μουδιασμένα σώματα ποτές δεν ενωθήκαν
Θέλεις τα χώρισ' η ζωή.. θέλεις το ριζικό
Μα όσοι στην πορεία τους αγάπη αρνηθήκαν
Δράστες ήσαν και θύματα στο ίδιον φονικό...

Δυο μεθυσμένα όνειρα στα μάτια κοιταχτήκαν
Λες και καθρέφτης ένωσε δυο άφθαρτες ψυχές
Και δυο γαλάζια σώματα σκύψαν κι αγκαλιαστήκαν
Και μια Σελήνη έλουσε τον Έρωτα μ' ευχές...




17-9-2008


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
!angel!
18-09-2008 @ 01:28
Υπέροχο πραγματικά! ::love.::
swordfish
18-09-2008 @ 01:39
Τι έγραψες πάλι βρε Μαράκι;... ::kiss.:: ::hug.:: ::up.::
Μαρία Χ.
18-09-2008 @ 01:44
Άστα να πάνε Νίκη μου ! Στο δρόμο το ξεκίνησα.. στη Ντίνα το συνέχισα.. μετά στο λεωφορείο.. και δεν ξέρω αν τελείωσε καν ! Χα, χα !
( Από το χθεσινό του William ψιλοεπηρεάστηκα... ) ::lost.:: ::laugh.:: ::love.::
dodoka
18-09-2008 @ 02:34
Καλημέρα Μαρια πολυ ομορφο εστω κι αν το εχεις γραψει με διαλειματα οπως λες! ::up.::
iokasth
18-09-2008 @ 02:40
Μαρακι και εσύ σήμερα με ΑΠΟΣΤΟΜΩΣΕΣ. ..!!!!!! τι να γραφω..
μες την φτωχια ειναι τα λογια μου..
Φιλάκια.
ΝεφΕλλη
ftx
18-09-2008 @ 02:53
όλα σε ζευγάρια, ε;
Μαρία Χ.
18-09-2008 @ 03:44
E, ναι.. γιατί άνω των δύο είναι.. παρεξηγήσιμα τα μεγέθη ! ::wink.:: ::whist.:: ::razz2.::
ψιτ-ψιτ
18-09-2008 @ 04:00
δυο-δυο και αλλα δυο ..... ::up.:: σουπερ.......μαν!
solminoraki
18-09-2008 @ 04:50
...σουπερ...γού..μαν ::love.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
18-09-2008 @ 05:18
Πολύ ωραίο!
::up.:: ::theos.:: ::up.::
Ορφέας Ευ.
18-09-2008 @ 07:38
Πενθούσες με τους έρωτες γυμνός και μεθυσμένος
γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς
Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος
μιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς

Αυτά...
bj-counter
18-09-2008 @ 11:14
TELEIO MARIA!!!!!!!!!!!
MPRABO SOY!!!!!!!!!!

KSEXWRISZW APO OLES TIS STROFES AYTH
---------------------------------------------------------------------------

Δυο οργισμένες θύμησες μπροστά σου ξεψυχίσαν
Πονάνε οι ανάμνησες.. τις σκότωσες κι αυτές
Και όσες είχες αντοχές τα λογικά σου σχίσαν
Δίχως στεριές οι θάλασσες δεν άνοιξαν ποτές...


::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Costantine
18-09-2008 @ 12:16
kalispera bougarini......poly wraio.....sygxarhthria.......
egrapses pali.....!!!!!!

pio poly mou arese h teleftaia strofh

Δυο μεθυσμένα όνειρα στα μάτια κοιταχτήκαν
Λες και καθρέφτης ένωσε δυο άφθαρτες ψυχές
Και δυο γαλάζια σώματα σκύψαν κι αγκαλιαστήκαν
Και μια Σελήνη έλουσε τον Έρωτα μ' ευχές...


::up.:: ::up.::
Μαρία Χ.
19-09-2008 @ 03:14
Η μπανιέρα

Στίχοι: Βαγγέλης Γερμανός
Μουσική: Βαγγέλης Γερμανός
Πρώτη εκτέλεση: Βαγγέλης Γερμανός

Η λεκάνη μου πετρέλαιο δεν έχει
η Μεσόγειος δεν έχει νερό
Η μπανιέρα μου θα είναι ό,τι πρέπει
θα 'μαι πλούσιος μ' ελάχιστα, θαρρώ

Δυο-δυο, στη μπανιέρα δυο-δυο
Δυο-δυο, στη μπανιέρα δυο-δυο
Δυο-δυο, στη μπανιέρα δυο-δυο

Μες στην αντάρα και το σεισμό
αντί για την πόρτα, ανοίγω τη βρύση
Βάζω μπρος στην σκάφη να κατρακυλήσει
σαν του Νώε την αρχαία κιβωτό

Δυο-δυο...

Πόσο σ' έχω πικράνει, μητέρα
που δεν έγινα φίρμα λαϊκή
Μα σχεδόν από μωράκι στη μπανιέρα
τραγουδούσα με παράξενη φωνή

Δυο-δυο...
----------------------------------------------------------------
Εξαιρετικά αφιερωμένο ! Χα, χα, χα !


::laugh.:: ::razz2.:: ::rock.::
monajia
05-09-2017 @ 12:33
ΤΕΛΕΙΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο