Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οι φλέβες του βράχου - Κοινόχρηστο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130895 Τραγούδια, 269484 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι φλέβες του βράχου - Κοινόχρηστο
 Ποιός θα ήθελε να σκαλίσει μαζί μου αυτόν τον βράχο;
 
[B] Οι φλέβες του βράχου [/B]

Γνώριζες πως έχει φλέβες ο βράχος;
Πως έχει αίμα που κυλά;
Ήξερες πως έχει καρδιά η πέτρα;
Αν και καθόλου δεν κτυπά;

Το αίμα του είναι το νερό
Και φλέβες του οι ρωγμές του
Καρδιά του είναι η βροχή
Που μπαίνει στις σχισμές του.
...
την πέτρα τη λιώνεις με ένα χαμόγελο.
...
CHЯISTOS P
Γνώριζα πως έχει ο βράχος αίμα που κυλά
γιατί το αίμα του κυλάει μέσα μου.
Γνώριζα πως έχει και καρδια
γιατί τους χτύπους της επάνω του
τους άκουγα κάμποσα βραδια.
Εσύ γνώριζες πως ο βράχος αγαπά?
Αγαπά την θάλασσα που τον φιλα κύμα το κύμα.
Και κάθε κύμα ένα κομμάτι του της χαρίζει
tomas_to_tomari
Θέλησα και εγώ
αυτό να το γνωρίσω
Το αίμα να καταλάβω που κυλά
Τον βράχο να ξυπνήσω

Είναι όντως τελικά
Η θάλασσα πλανεύτρα
Αυτή του πήρε τα μυαλά
Είναι σαγηνεύτρα

Είναι το δικό της το νερό
Που μπαίνει στις σχισμές του
Και το αίμα του το βρόχινο
χάνεται απ ‘ τις ρωγμές του.
Heavenknight
Πως να μην εχει και καρδια
και θυμηση και αγαπη;;
Αφου δακρυ καφτο ειναι που κυλησε
απο της Γης τα βαθη.
Ψαχνει Εραστες της ομορφιας
να το καλοδεχτουνε

πως κι ενας βραχος αγαπα
την Μανα του να πουνε.
agrafos
Ο βράχος και η θάλασσα αιώνιοι εραστές
Ζούνε κι δύο τον έρωτα γεμάτο εναλλαγές
Εκείνος πάντα ακλόνητος βουβός καρτερικός
Ειν’ ο δικός της σύντροφος πιστός ιδανικός

Σαν μια σειρήνα ακούραστα του σιγοτραγουδάει
Με νάζια και καμώματα τον κάνει να μεθάει
Με τα γλυκά τα χάδια της και τα τρελά φιλιά της
Τονε κρατάει δέσμιο μέσα στην αγκαλιά της
dodoka
Ο άνεμος όμως ο σκληρός
Την θάλασσα θέλει δικιά του
Και είναι πονηρός
Όταν μιλάει στην «γλυκιά του»

Και ξεσηκώνει τρικυμία
Με φράσεις πονηρές
Και η θάλασσα όλο φοβία
Στον βράχο λέει λέξεις σκληρές
Heavenknight
Είδα καρδίες φτιαγμένες απο πέτρα
να έχουνε μέσα τρεχούμενο το αίμα
Άκουσα τον βράχο να χτυπά κανονικά
Σε παλμούς που πιάνει και η δική μου καρδιά

Είδα βατράχια να μην νοιάζονται για κανένα
Το ότι αυτά είχανε αισθήματα, ένα ακόμα ψέμα
Τα είδα να γελάνε όταν σπάγανε καρδιές
Τα είδα να μιλάνε δυνατά για να τρομάζουν οι Θεές

Είδα βατράχια με καρδιά απο πέτρα
Να είναι φίλοι ή να περπατάνε στα πέντε μέτρα
Τα άκουσα να με βρίζουνε με χαρά και μίσος
Ίσως επειδή δεν ήμουνα μαζί τους ίσος..........
Αλήτης Φιλόσοφος
Οποτε και να κοίταζες,
τον έβλεπες μονάχο,
μ' ένα κασμά ολημερίς,
που έσκαβε το βράχο.

Εσκαβε χρόνια.
Μια ζωή,ανέβα και κατέβα.
Ως που,μια μέρα..τα 'χασε!
Χρυσού,ευρήκε ...φλέβα!

[Κάποιος,που τον εδούλευε,
-'ακουσον τι σκαρώνει-
επήγε τα χαράματα,
κι έριξε...χρυσοσκόνη.]

Τό δείχνει,σ' ένα φίλο του.
- Νάτο! Δεν είναι ψέμα!
Ο άλλος τον εσκότωσε!
Γέμισ' η φλέβα αίμα!

Κοιτάζει, τότε, πιό καλά.
Δεν ήτανε χρυσάφι!
Τί μου κανε ο κερατάς!
Πήγε ο φόνος...στράφι!!
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
Οι φλέβες του βράχου

Γνώριζες πως έχει φλέβες ο βράχος;
Πως έχει αίμα που κυλά;
Ήξερες πως έχει καρδιά η πέτρα;
Αν και καθόλου δεν κτυπά;

Το αίμα του είναι το νερό
και φλέβες του οι ρωγμές του.
Καρδιά του είναι η βροχή
που μπαίνει στις σχισμές του.

Θέλησα λοιπόν και εγώ
αυτό να το γνωρίσω.
Το αίμα να καταλάβω που κυλά,
τον βράχο να ξυπνήσω.

Μα η θάλασσα δεν μ’ άφησε
ν’ αγγίξω τον καλό της,
άγρια τον προστάτευε,
τον είχε σαν μωρό της.

Είναι το δικό της το νερό
που μπαίνει στις σχισμές του,
και το αίμα του το βρόχινο
το παίρνει απ ‘ τις ρωγμές του.

Πως όμως να του το πεις
ο βράχος μπερδεμένος,
δεν βλέπει άλλο τίποτα
βαθιά ερωτευμένος.

Το είπα στον άνεμο λοιπόν
που είναι καλός του φίλος,
και αυτός του το ψιθύρισε
και ‘γίνανε όλα μύλος.

Ο βράχος που πληγώθηκε
τη θάλασσα ρωτούσε,
αν καθόλου τον ποθεί
και αν τον αγαπούσε.

Χωρίς να πει το σ’ αγαπώ
τις ήρθε επιφοίτηση,
και με κύματα και τρικυμιές
διέκοψε την συζήτηση.

Κι όσο περνάνε οι καιροί
ο βράχος πάλι τη ρωτάει,
η θάλασσα όμως πονηρή
ποτέ δεν απαντάει.

Πολλές φορές θα δεις λοιπόν
να είναι αγαπημένοι,
ο άνεμος όμως σαν μιλά
θα φύγουν μαλωμένοι.
Heavenknight



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Φύση
      Κατηγορίες
      Φύση - Περιβάλλον
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Συμμετοχές: CHЯISTOS P, tomas_to_tomari, Heavenknight, agrafos, dodoka, Αλήτης Φιλόσοφος, ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
 
margokap
18-09-2008 @ 16:38
πιστευω να λαμβανεις τον ιδιο σεβασμο κι οχι μονο
να εισαι καλα!
margokap
18-09-2008 @ 16:43
ετοιμο??? εξαλλου ο σεβασμος παει παντου! κι εγω σε ευχαριστω..........
CHЯISTOS P
18-09-2008 @ 17:37
Ναι, έχεις δίκιο Άρη... χαλάει το νόημα... Καλύτερα να το περαθέσω σαν σύνδεση...
http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=35037
Heavenknight
18-09-2008 @ 23:27
Ευχαριστώ Tomas, και ελπίζω η θάλασσα να χαρίσει και σε σένα μερικά φιλιά-κύματα που τόσο αγαπάς.
tomas_to_tomari
19-09-2008 @ 01:07
tnx.thn kalhmera mou ::smile.::
solminoraki
19-09-2008 @ 03:58
..ΜΑΝΑ ΓΗ.. ::hug.:: ::love.::
peiraiotissa
19-09-2008 @ 04:21
Γράψατε παιδιά...χίλια μπράβο!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::kiss.::
Heavenknight
20-09-2008 @ 12:34
Παιδιά ευχαριστώ για την μέχρι τώρα συμμετοχή και φυσικά για τα σχόλια
Αλήτης Φιλόσοφος
25-09-2008 @ 14:03
Αντε να δω κι άλλους!
Heavenknight
27-09-2008 @ 21:18
Αυτός ο βράχος έχει περάσει πολλά!!!

Έχει χτυπηθεί από βροχή και θάλασσα, έχει φιληθεί και έχει αγαπηθεί, έχει ζηλευτεί, έχει κοροϊδευτεί ( από βατράχια;; ) , και έχει γευτεί φόνου αίμα.
Για να δούμε που θα καταλήξει!

Ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για την μέχρι τώρα συμμετοχή.
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-09-2008 @ 02:49
Για Αρη
------------------
Είν΄η σάτιρα,η όψη
της κατσούφας της αλήθειας,
κι όχι,φίλε,κοροιδία,
όπως άκριτα..΄σύ είπας.
Το βατράχι
::700-1677.::
Heavenknight
28-09-2008 @ 12:08
Αγαπητέ Ελπήνορα

Ταπεινά συγνώμη ζητάω αν δεν κατάλαβα τι ακριβώς εννοούσες.
Η αναφορά μου ήταν για τους στίχους:

"Το ότι αυτά είχανε αισθήματα, ένα ακόμα ψέμα
Τα είδα να γελάνε όταν σπάγανε καρδιές"

Και το εξέλαβα πως τα βατράχια κοροϊδεύουν, συναισθήματα και αγάπες.
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-09-2008 @ 12:40
Σόρι,για την παρεξήγα.
Είμ' απρόσεκτος,πιά ,..μπίτι.
Δεν τον είχα μελετήσει,
τον ΦΙΛΟΣΟΦΟ ΑΛΗΤΗ.
::1913.::
Heavenknight
01-10-2008 @ 23:24
Με την βοήθεια σας οδηγήθηκε προς μια κατεύθυνση, ελπίζω να σας αρέσει.
tomas_to_tomari
02-10-2008 @ 00:51
mas aresei...(mpastardos autos o anemos re cu... ::laugh.:: )

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο