stixoi.info: Χθεσινό ταξίδι

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Χθεσινό ταξίδι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Χθεσινό ταξίδι

Γραμμένο την επομένη μιας ημερησίας εκδρομής στη Θεσπρωτία...χαμένο για πολλά χρόνια, μόλις το ανακάλυψα

Στα βαριά σύννεφα είδα
τη βροχή και την καταιγίδα
την απειλή που μέσα τους κρύβουν
κι ο ουρανός ο από πίσω κρυμμένος
εμφανίστηκε ξάφνου μπροστά μου
γαλανός και απέραντος και ωραίος

Στη βροχή που να πέσει κατάφερε
τις μεγάλες ομοιότητες ανακάλυψα
με τα δάκρυα που κάποτε ζήλεψα
με τη δροσιά που τα φύλλα ζωντανεύει
με τα ποτάμια που κυλάνε αδιάκοπα
εκεί που οι κλίσεις και ο χρόνος ορίζουν

Στον ουρανό που εν τέλει σχηματίστηκε
τη γαλήνη μετά την μπόρα διαπίστωσα
το γεράκι που στο γαλάζιο επέταξε
στο μυαλό μου για πάντα χαράχτηκε
το ουράνιο τόξο που με αγωνία περίμενα
ποτέ δεν ήρθε, με εξαπάτησε

Στα βουνά που μέσα τους μ’ έκλεισαν
το αιώνιο και το άπειρο ένιωσα
τη μικρή μου υπόσταση πίστεψα
μα μετά το ανάστημά μου ανέπτυξα
με τα χέρια το βάρος τους σήκωσα
την κρυμμένη ομορφιά τους ξεσκέπασα
τα αμέτρητα χρόνια τους νίκησα

Στη γαλάζια τη θάλασσα κοιτάχτηκα
μια μορφή γνώριμή μου ξεχώρισα
το μεγάλο το βάθος αγνόησα
οι παλιές οι φοβίες να ‘ρθουν δεν ετόλμησαν
με το αλμυρό νερό τη δίψα μου χόρτασα
τα καράβια στον ορίζοντα με χαιρέτησαν

Στο μύλο τον πέτρινο στάθηκα
στις μεγάλες τις πέτρες εγκλωβίστηκα
με το στάρι και το καλαμπόκι ενώθηκα
στην αντίπερα άκρη το αλεύρι οσμίστηκα
το νερό το υπαίτιο για την κίνηση άκουσα
απ’ τη σκόνη και πάλι σηκώθηκα, νέος άνθρωπος

Στης γριάς μυλωνούς το λυπημένο πρόσωπο
την καλοσύνη για πρώτη φορά ανακάλυψα
την ομιλία των ματιών τότε μονάχα άκουσα
το «ευχαριστώ» μαζί με το «αντίο» που ψέλλισαν
το σκοτάδι που διέκρινα ήτανε δάκρυ
που στα μάτια θα μένει για πάντα κλεισμένο

Στο εκκλησάκι που στο βράχο αγκιστρώθηκε
που πήγε να πέσει μα το μετάνιωσε
με ευλάβεια έκανα τα πρώτα μου βήματα
τις μορφές των αγίων δεν τις φοβήθηκα
στα σκαλιά που κατέβαινα για να φύγω ξανασκέφτηκα
και ευλόγησα την πτώση του Αδάμ απ’ τον παράδεισο


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν

poetryf 20-09-2008 @ 02:31	Δημήτρη ξέρεις αυτό που λένε πως αμα είναι να συμβεί κάτι βρίσκει χίλιους τρόπους; Ε αυτό ακριβώς το γραπτό δεν ήταν για να μείνει κρυμμένο και χωμένο στο συρτάρι. Πολύ όμορφο! ::3514.::
LADY KALAS 20-09-2008 @ 02:33	ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΟ!!!! ΜΠΡΑΒΟ ΔΗΜΗΡΗ ΜΟΥ,ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ. ::up.:: ::theos.:: ::hug.::
sofianaxos 20-09-2008 @ 02:46	Πολύ δυνατό γραπτό!!!!! ::up.:: ::up.:: Καλημέρα Δημήτρη
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 20-09-2008 @ 03:14	::up.:: ::theos.:: ::up.::
χάρης ο κύπριος 20-09-2008 @ 03:32	με LADY απόλυτα !
Nefeligeretis 20-09-2008 @ 04:14	το αιώνιο και το άπειρο το εφήμερο και το πεπερασμένο. Διαβάζοντας το, έτσι πήγαινα από άκρη σε άκρη, Δημήτρη.
ΑΝΤΗΣ 20-09-2008 @ 05:03	φοβεροι στιχοι φοβερος ποιητης
solminoraki 20-09-2008 @ 07:21	καταπληκτικό ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Α.Ε. ΕΠΕ 20-09-2008 @ 07:48	Με συνεπήρε στη μαγεία ενός σοφού παραμυθιού
Πριγκιπας 20-09-2008 @ 07:51	Φίλε μου μερικοί στίχοι σου μου θυμιζουν Κάρολο Μπωντλαίρ μπράβο σου, ευχομαι πάντα ο οίστρος σου να είναι τόσο πλούσιος και δημιουργικός ::yes.::
TAS 20-09-2008 @ 14:00	Το αιώνιο και το άπειρο ένιωσα ..
Flake 20-09-2008 @ 14:59	::love.:: μου αρέσει
ftx 21-09-2008 @ 04:19	υπέροχη δημιουργία!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο