| |
ο χρονος δε με παει πουθενα
κι ας ειναι ανεμος που καλπαζει
οι ωρες κολλησαν εκει
που με αφησα για να ειμαστε μαζι
περιμενω και ξερω πως εισαι εκει
που τιποτα πια δε σε ξεφτιζει
σ' εκλεισα στη δικη μου φυλακη
που τιποτα κακο δε σε αγγιζει
εισαι πολεις μακρια
δρομους , βουνα και φωτα
κι ειναι σαν να' σαι διπλα μου
μα ειναι στο βυθο η πορτα
χανεται η αγαπη?
δεν ξερω. πως μπορει?
απ' αυτην νομιζω ειναι φτιαγμενη και η ψυχη
και δε λυπαται,
θα ειμαστε παντα εκει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
