stixoi.info: Θυμωμένο όνειρο / O μάγος Μέρλιν

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Θυμωμένο όνειρο / O μάγος Μέρλιν

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130562 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Θυμωμένο όνειρο / O μάγος Μέρλιν

ΘΥΜΩΜΕΝΟ ΟΝΕΙΡΟ
Ο Μάγος Μέρλιν

Είναι γαλάζια τα βουνά τη θλίψη να νικούνε
σα γαληνεύουν τα νερά τις θύμησες γεννούνε
κόρες με μάτια γαλανά που τα βουνά αγκαλιάζουν
υποταγή στ’ αληθινά, στ’ άγνωστο μ’ υποτάσσουν.
Έρχομαι σαν [το] δειλινό και φεύγω σαν σκοτάδι
αν χαραυγή μ’ έδιωξες θα με καλέσεις πάλι
δε βιάζεται η ανατολή αν δεν βιαστεί η νύχτα
ήσυχα και ανέμελα ψαράδες ράβουν δίχτυα
πιο μακριά από το γνώριμο και πιο κοντά στη φλόγα
στο τζάκι καίει η φωτιά σαν αγριεύει η μπόρα
ανύποπτα πλησίασες τη θυμωμένη ώρα
μια ανεκπλήρωτη ποινή και μια ασημένια ζώνη
στο φύλλο δάκρυ του έρωτα κι η πόλη τόσο μόνη
δίχως μια λέξη σε ζητώ σε ξεχασμένη πύλη
απόρριψη κι υπόσχεση και μια σιωπή στα χείλη
μπροστά στα μάτια μου το φως μισάνοιχτη κι η πόρτα
η θύμησή μου στεναγμός κι η εικόνα όπως και πρώτα.
Το βλέμμα σου ανίσχυρο ληστεύει τα όνειρά μου
ο ψίθυρoς με μάγεψε μα έδυσε μακριά μου
απέναντί μου στάθηκες κι άνοιξες τους αιώνες
δυο υπηρέτες, δυο ζωές σε άγραφους κανόνες
μη με κοιτάς δεν ένιωσα την ώρα που σε παίρνει
είναι ο χρόνος άπονος στη σκέψη μου σε φέρνει
σ’ αναζητούσα στη βροχή που συναντά το χώμα
στη λάσπη φτιάχνει ο θεός το πρώτο μας το σώμα.
Λυγίσανε δυο κλαδιά στο πέρασμα του ανέμου
μη με αρνείσαι ξαφνικά την ώρα του πολέμου
το κόκκινο στα μάγουλα λίγη ντροπή προδίδει
τις βεβαιώσεις έλυσες και ντύθηκες το δείλι
ποια μουσική στη χαραυγή απλώνει τη σιωπή σου
δίνει η ανάσα προσταγή ξαναπατώ στη γη σου
για μια στιγμή με κράτησες κι υπέταξες το δάκρυ
μια εισπνοή και μια εκπνοή κι ο Μέρλιν σε μιαν άκρη.
Ποιος μάγος κρύφτηκε ξανά στο βάδισμα τ’ ανέμου
βήμα δεν έχει ο άνεμος, έχει η προσμονή μου
ερωτική η προσμονή σεμνή η διαταγή του
το θυμωμένο όνειρο δείλιασε στη βοή του
σήκω αγέρα να με δεις τον ουρανό μου κλέβω
και κατακτώ μια νέα γη παλιό ποτάμι βλέπω
πώς να χωρίσει η ματιά πώς να κοπεί το χάδι
το χέρι απλώνει τη ζωή και τη μαζεύει πάλι.

Εκκρεμούν οι διορθώσεις...

Αυτά τα δυο θα χωριστούν στην πορεία με βάση τους τίτλους.
Ζητώ την υπομονή σας.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Λόγια αγάπης Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

Celestia 29-09-2008 @ 14:48	Εγω δεν κοιμαμαι και τα βρισκω αριστουργηματα! Βασαι καλα! ::smile.::
isidora 29-09-2008 @ 15:23	Ποιος μάγος κρύφτηκε ξανά στο βάδισμα τ’ ανέμου βήμα δεν έχει ο άνεμος, έχει η προσμονή μου ερωτική η προσμονή σεμνή η διαταγή του το θυμωμένο όνειρο δείλιασε στη βοή του ριψάσπιδες που πάτε;
kapsoura 29-09-2008 @ 15:56	::smile.::
Ναταλία... 30-09-2008 @ 05:27	σ’ αναζητούσα στη βροχή που συναντά το χώμα στη λάσπη φτιάχνει ο θεός το πρώτο μας το σώμα. Υπέροχα τα βρήκα ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
isidora 30-09-2008 @ 07:39	απέναντί μου στάθηκες κι άνοιξες τους αιώνες δυο υπηρέτες, δυο ζωές σε άγραφους κανόνες ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο