Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σκοτεινιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269429 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σκοτεινιά
 
Κλείσε το φως καθώς θα φεύγεις
αθόρυβα, ξένα.
Γρήγορα τα βήματα σου να είναι
όπως μια στιγμή.
Θυμάσαι; Μια στιγμή.
Δεν άλλαξα εγώ την καρδιά μου,
που σωπαίνει μέσα μου
και τρεμοσβήνει.
Εσύ θα φεύγεις,
εγώ δεν θα κρύβω λύπες.
Εσύ δεν θα μοιράζεσαι,
εγώ θα στολίζω το ρίγος με χαμόγελο,
θα το στολίσω όπως θέλω εγώ.
Κλείσε τη ζωή μου καθώς θα φεύγεις,
να κυλιστεί σε μιά χίμαιρα
σκοτεινών επιφανειών.
Πάρε μαζί σου ό,τι χάρηκα
από σένα μυστικά, πρωτόγνωρα,
κι ας κλείσουν όλα.
Πίσω από τα βήματα σου
σιωπηλό ηλιοβασίλεμα, ωχρό.
Μη ξεχάσεις την υπόσχεση σου να πάρεις,
«Το τραγούδι μου δεν θα έχει τέλος»

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 24
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου. “Το μοιρολόγι της φώκιας “ Παπαδιαμάντη
 
sofianaxos
08-10-2008 @ 22:45
Κλείσε τη ζωή μου καθώς θα φεύγεις......

Κωστα συγκλονιστικό!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Καλημέρα
κώστας νησιώτης
08-10-2008 @ 23:55
σκληρό το τελος, οπως οντως συμβαινει.

Ποιητικότατη περιγραφή απο εναν βιρτουόζο.
agrafos
09-10-2008 @ 00:11
Σαν το ποιημα σου
ατελειωτο ::theos.::
swordfish
09-10-2008 @ 00:28
Υπέροχο Κώστα, το δε κλείσιμό του...συγκλονίζει!!! Καλημέρα!!! ::yes.:: ::kiss.::
Xωρολάτρης
09-10-2008 @ 00:56
Θα ξεκινήσω από αλλού σημερα αγαπημένε μου Νεφελοποιητά αυτα που θέλω να σου πω για το ποιημα σου..Υπαρχει ένα παλιό τραγούδι του Γρηγόρη Μπιθικώτση του μέγα , με τίτλο "Μια γυναικα φεύγει"..Κει μέσα λοιπόν λέει μαγικά πράγματα που ξεχειλίζουν στο φουλ από αίσθηση..Φαντάσου ένα σκηνικό τέτοιο λοιπον..Χειμώνας..ένα σπίτι ανοιχτό που το φυσάει ο αέρας ..ένα ρολόι σταματημένο από χρόνο..μια βροχή κοκκαλωμένη στις άκρες της στέγης..μια μοίρα που κλείνει το ρομάντζο το πικρό καθώς λέει και μια Γυναίκα..μια γυναίκα σωστή κυρία, μεγαλόπρεπη στην απόφασή της μέσα και στο παρελθόν της πάνω που την χαρακτήρισε , να φεύγει..ο άντρας κάπου στην άκρη παρακολουθεί όλα τούτα ακίνητος..κάπως σαν τον άντρα τον δικό σου καθώς της λέει να σβήσει το φως καθώς θα φεύγει..Φεύγει ο χρόνος και το χτες είναι νεκρο, λέει ο αντρας ο τραγουδιού..Κλείσε τη ζωή μου καθως θα φύγεις να κυλιστει σε μιά χιμαιρα ,λέει ο άντρας του ποιήματος.
Μιά υγρή αίσθηση πάνω σ αυτό το τραγούδι μου δημιούργησες σήμερα ποητή μου..σαν πρωτοξάδερφα να τανε αγνώριστα μεταξύ τους..
Ιππαρχος
09-10-2008 @ 00:55
εγώ θα στολίζω το ρίγος με χαμόγελο,
θα το στολίσω όπως θέλω εγώ.

Πρέπει να αγαπά πολύ κανείς για να μπορέσει να το κάνει...
anthier
09-10-2008 @ 01:29
m arese o teleuteos paralirismos tou xwrolatri.
eustoxos
Γιώργος Θαλάσσης
09-10-2008 @ 02:35
απο την αρχη εως το τελος εξαιρετικο
oneirodromio
09-10-2008 @ 02:37
Μη ξεχάσεις την υπόσχεση σου να πάρεις,
«Το τραγούδι μου δεν θα έχει τέλος»

Αγαπημενο!!!!!
Helene52
09-10-2008 @ 03:09
Πίσω από τα βήματα σου
σιωπηλό ηλιοβασίλεμα, ωχρό.
Μη ξεχάσεις την υπόσχεση σου να πάρεις,
«Το τραγούδι μου δεν θα έχει τέλος»
Το θαυμασμό μου για άλλη μια φορά στον ΠΟΙΗΤΗ !!!!!!
Καλημέρα Κώστα
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
nuxtolouloudo
09-10-2008 @ 03:25
Η γραφή σου σαν μελωδία τραγουδιού.....Αγγίζει....
**Ηώς**
09-10-2008 @ 04:12
''εγώ θα στολίζω το ρίγος με χαμόγελο,''
Κώστα......... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
jasminaki
09-10-2008 @ 04:22
Κι εγω φευγω , πριν μεινουμε μονοι , το τελος μη δω......
ετσι ειπε ενας αλλος ποιητης
καλημερα Κωστακη αυτο το ΤΕΛΟΣ σου κραταει χρονια :)
Spartinos
09-10-2008 @ 04:32
Υπεροχο!!!
γεια σου Κωστα
Flake
09-10-2008 @ 05:13
Ειναι πολυ όμορφο nefeligereti μια κλυκιά μελαγχολία ::smile.::
armenisths
09-10-2008 @ 05:14
και το τελος μα και η αρχη του ειναι ενα ποιημα... ενα ποιημα κωστη μου...ενα ποιημα ζωγραφισμενο.... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
TAS
09-10-2008 @ 07:03
Κώστα, νομίζω, το έβαλες σκοπό να συμπηρώσουν όλοι, τον μέγιστο αριθμό των¨"αγαπημένων" τους !

Κλείσε τη ζωή μου καθώς θα φεύγεις,
να κυλιστεί σε μιά χίμαιρα
σκοτεινών επιφανειών.

Τι να λέμε τώρα !
. . .
peiraiotissa
09-10-2008 @ 07:08
Πάρε μαζί σου ό,τι χάρηκα
από σένα μυστικά, πρωτόγνωρα,
κι ας κλείσουν όλα

Ρε συ Κώστα...είναι άδικο και σκληρό αλλά εσύ είσαι απίστευτος...σε συγχαίρω!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.::
Ιχνηλάτης
09-10-2008 @ 08:49
Τά `δωσες όλα Κώστα!
Για το ποιημα που όλα τα `δωσες δεν πειράζει!
Σ` αυτήν πειράζει, που `δωσες γή και ύδωρ!
::xmas.:: ::up.:: ::xmas.::
zennoula
09-10-2008 @ 10:48
::hug.:: ::kiss.:: ::up.::
aprobleptos
09-10-2008 @ 11:28
Δεν άλλαξα εγώ την καρδιά μου,
που σωπαίνει μέσα μου
και τρεμοσβήνει.
Εσύ θα φεύγεις,
εγώ δεν θα κρύβω λύπες.
Εσύ δεν θα μοιράζεσαι,
εγώ θα στολίζω το ρίγος με χαμόγελο,
θα το στολίσω όπως θέλω εγώ.
***ψηλα! ψηλα! ...εκει στα συνεφα, μπραβο Κωστα*** ::yes.::
heardline
09-10-2008 @ 12:42
Μη ξεχάσεις την υπόσχεση σου να πάρεις,
«Το τραγούδι μου δεν θα έχει τέλος»

Κώστα πολύ ωραίο το σημερινό σου, στη διάσταση του πόνου αυτού που φεύγει που χάνεται, με το μοιρολόϊ να ελλοχεύει
χάρης ο κύπριος
09-10-2008 @ 15:05
μ έ γ ι σ το ς !
dimi.gr
11-10-2008 @ 14:44
Απλά.......
Υπέροχο!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο