Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αναδρομή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναδρομή
 
Συνάθροιση στοχασμών
έωλες μνήμες, διαβαίνουν.
Γλυκιά η σιωπή της νύχτας,
σαν μακρυνό πρόσωπο μοιάζει
μιας ατάραχης στιγμής
που δεν μπορεί να αποκριθεί.
Είσαι η φλόγα που δεν έσβησες,
που ώρες ώρες σε νοσταλγώ
ζεστή ανάσα, σε θυμάμαι,
πόθος που προκαλεί, ασίγαστος.
Γυμνός σε αγκαλιάζω, με καίς,
χάδια μυστικής συνάντησης
παραδομένα στη φωτιά.
Χάθηκες, δεν σε ξέχασα,
μάταια σου φώναζα μείνε,
δε λύγισες τότε,
μου χάρισες μια λυπημένη ζωή,
ημέρες και νύχτες δακρύων
αφόρητα πικρές.
Συχνά ρωτούσες αν σ’ αγαπούσα.
Και είναι τώρα σαν να μην έχεις φύγει,
πάνω στην ψυχή σου
ακουμπούν οι ενοχές
ανάξια σε φθείρουν.
Ο χρόνος τρέχει, ακολουθώ,
μια χλωμή σε απομακρύνει Ανατολή.
Η μνήμη αρχίζει να παραδίνεται.
Ενας αγέρας διστάζει,
μου ανοίγει τα μάτια,
λυτρώνεται η σκέψη, δεν μεταβάλλεται.
Ησουν εδώ χωρίς αντιστάσεις,
μαζί μου απόψε, στον κάθε μου χτύπο,
στην έρημη νύχτα, παραμιλητό.
Ποιός να το ξέρει
και πώς να στο πεί;
από το κλεισμένο μου στόμα
δεν το ‘μάθες ποτέ.
Ασπρο μαντήλι δένω τον ήλιο,
κάτασπρο
και προχωρώ.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου. “Το μοιρολόγι της φώκιας “ Παπαδιαμάντη
 
ALYZIOS
13-10-2008 @ 14:03
Ασπρο μαντήλι δένω τον ήλιο,
κάτασπρο
και προχωρώ.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::up.::
sofianaxos
13-10-2008 @ 14:15
Υπέροχο δυνατή γραφή!!!!!!!!!
χαίρομαι να σε διαβάζω ::up.:: ::up.:: ::up.::

Καλησπέρα
**Ηώς**
13-10-2008 @ 14:20
Χάθηκες, δεν σε ξέχασα,
μάταια σου φώναζα μείνε,
δε λύγισες τότε,
μου χάρισες μια λυπημένη ζωή,
ημέρες και νύχτες δακρύων
αφόρητα πικρές.
Κώστα..............σε νοιώθω απόλυτα! ::yes.:: ::yes.:: ::hug.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
13-10-2008 @ 14:38
::up.:: ::theos.:: ::up.::
Xωρολάτρης
13-10-2008 @ 14:41
Χρησιμοποιεις με μοναδική μαεστρια Ποιητά μου τα όπλα της σιωπής που διαθέτεις, προκειμένου να ξεδιπλώσεις ενα ασίγαστο περπάτημα πάνω σου ,από βήματα αγαπημένης μορφης..Την πιάνεις με τα χέρια του μυαλού σου και την φτιάχνεις όπως εσυ την νοιώθεις κάθε φορά..Την περνάς απ τα σοκάκια της θύμησης ..νοιώθεις να σε καιει και την κάνεις πόθο..τον ζεις αγκαλιάζοντας την και την κάνεις φωτιά..απουσία αργότερα γίνεται και συ μόνος σου της χρεωνεις τις μέρες που αδρόσιστες σας βρήκαν χωριστά ..με ενοχή την στολίζεις στην πίκρα σου πάνω ,αλλά ξέρεις πως γρήγορα θα την απαλλάξεις..Πιάνεσαι από την ταχύτητα του χρόνου και λυτρώνεσαι χωρις να μεταβληθεις στιγμή από αυτήν..Στο τέλος σου παραδίνεται, αλλά είσαι μόνος σου πιά..το στόμα σου είπε βουβά κεινα που ποτέ δεν θα μάθει..Ξημέρωσε..το άσπρο μαντήλι ταιριάξε γάντι πάνω στον ήλιο που θα ρθει..προχωράς..και μιλάς ..αληθινά..όπως προ λίγου που για τρεις ωρας περίπου μέσα από το τηλέφωνο σε ακουγα να σιγοψιθυρίζεις τόσους στιχους μες στην αναδρομή που κάναμε στα τόσα ατέλειωτα της ζωης μας τραγούδια...
Εκλεκτος..Αγαπημένος ..και Πολύτιμος!
zennoula
13-10-2008 @ 14:46
::hug.:: ::kiss.:: ::yes.::

εισαι μεγαλος ποιητανθρωπος
εισαι ΑΣΤΕΡΙ
deti
13-10-2008 @ 17:24
Μου ταίριαξε γάντι!!
Μπράβο! ::yes.::
Spartinos
13-10-2008 @ 20:40
Κωστα εγραψες παλι!!!
καλημερα
Ιχνηλάτης
13-10-2008 @ 23:02
Σωστές οι χρονοσκέψεις σου,,, καλιτέχνη μου!
swordfish
14-10-2008 @ 00:01
Υπέροχο Κώστα, την καλημέρα μου!!!! ::up.:: ::kiss.::
Ιππαρχος
14-10-2008 @ 01:14
Χάθηκες, δεν σε ξέχασα,
μάταια σου φώναζα μείνε,
δε λύγισες τότε

Υπέροχη , πάντα , η γραφή σου Κώστα...
Γιώργος Θαλάσσης
14-10-2008 @ 02:01
διαδρομη ποιησης
Helene52
14-10-2008 @ 03:22
Χάθηκες, δεν σε ξέχασα,
μάταια σου φώναζα μείνε,
δε λύγισες τότε,
μου χάρισες μια λυπημένη ζωή,
ημέρες και νύχτες δακρύων
αφόρητα πικρές.
Με όλους και κύρια με το Γιώργο Θαλάσση !!!!
Ευχαριστώ για άλλη μια φορά που σε διαβάζω !!!
Την καλημέρα Ποιητή ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
χάρης ο κύπριος
14-10-2008 @ 04:34
Είσαι η φλόγα που δεν έσβησες...έγραψες εσύ Κώστα μου !
Είσαι η φλόγα που δεν θα σβήσει... γράφω εγώ για σένα φίλε μου !
peiraiotissa
14-10-2008 @ 06:08
Ασπρο μαντήλι δένω τον ήλιο,
κάτασπρο
και προχωρώ.

Η απόλυτη αισιοδοξία...μπράβο Κώστα!!!!!!!!!
heardline
14-10-2008 @ 07:23
Κώστα επάξια στέκεσαι κοντά στον ΤΑS, το ένα ποίημα καλύτερο από το άλλο, τίποτα δεν έχω να πω άλλο !!!!!!!!!!!!!!!!
Αγνή
14-10-2008 @ 08:29
αγαπημένος
isidora
14-10-2008 @ 10:06
Ο χρόνος τρέχει, ακολουθώ,
μια χλωμή σε απομακρύνει Ανατολή.
Η μνήμη αρχίζει να παραδίνεται.
Ενας αγέρας διστάζει,
μου ανοίγει τα μάτια,
λυτρώνεται η σκέψη, δεν μεταβάλλεται.
Ησουν εδώ χωρίς αντιστάσεις,
μαζί μου απόψε, στον κάθε μου χτύπο,
στην έρημη νύχτα, παραμιλητό. ::love.::

Πολύ δυνατός
Α.Ε. ΕΠΕ
14-10-2008 @ 11:27
Αξιοπρέπεια, μεγαλοψυχία, τρυφερότητα, σπαραγμός.
::love.::
Flake
14-10-2008 @ 13:39
το τέλος υπεροχο!!! ::yes.::
Μοιάζω μ'εσένα
14-10-2008 @ 14:58
Αν η Ποίηση είχε το θεό της τότε αυτός θα'ταν ο Δίας..
Γεια στη γραφίδα σου Κώστα μου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο