| |
"δωσε μου το χερι σου χαμενε μου ιπποτη
το μαυρο δασος μεσα μου πεπερπατησε να βρεις
τον πελεκη του φοβου σου που τρεμεις τον δεσμωτη
στην κρυα πετρα θαψε μου βαθια αν το μπορεις
κι επειτα το χαμογελο που φερνει καλοκαιρι
σαν τραγουδιακι ευθυμο στο τελος της γιορτης
αγκαλιασε Τζερονιμο τρεμαμενο αστερι
και κλεισε τα ματακια σου ευχη να μου σκεφτεις
πως θες αερας να φυσα της έρημου Σιροκκος
και εναν ηλιο κοκκινο σε θαλασσα ανοιχτη
ναναι οι λεξεις της σιωπης στερνος αγαπης ορκος
στο δερμα σου Αποκαλυψη ξανα να χαραχτει"
Σε μαυρο δασος αγριο χαμενε μου ιπποτη
βουλιαζεις ολομοναχος ξανα στο παρελθον
μαχαιρι κρυβεις και ζητας να βρεις τον καταδοτη
που σ εριξε σε θανατο στο κοσμο των σκιων
λουλουδια που στα χερια σου κρατας κι ολο θλιμμενος
δαγκωματα στο σωμα σου ματωνουν την ψυχη
ζωης σκληρης καταδικος μετρας βαριεστημενος
καπνιζοντας στα σιδερα την πρωτη σου ευχη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
