Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αλαργινό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269428 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αλαργινό
 ............
 
Αλαργινό….


Μού ‘ταξες μια ζωή
Μια Κυριακή
Σε μια απλωσιά
Σε θεό μπροστά
Και σε ανθρώπους
Στ’ άσπρα δεν είχα ‘ρθει
Μα ήμουν εκεί
Κι έτσι σεργιάνισα
Μαζί σου
Χίλιους τόπους

Μου ‘λεγες δεν μπορείς
Να μ’ αρνηθείς
Να φύγω εγώ
Αλλού να χτίσω
Τη φωλιά μου
Κι έφυγες πρώτα εσύ
Και πάντα εκεί
Θα με πονά
Που δε μ’ αρνήθηκες
Καρδιά μου

Πέρασαν χρόνοι δυο
Και προσπαθώ
Να ξεχωρίσω
Στα κομμάτια μου
Εσένα
Τα βάζω καταγής
Μήπως τα δεις
Και τα γνωρίσεις
Πιο καλά
Εσύ από μένα

Κι εσύ χαμογελάς
Και με κοιτάς
Κλείνω τα μάτια
Και μυρίζω
Τα μαλλιά σου
Και σε φυλάω εκεί
Σ’ ένα κουτί
Γυρνώ στο κάδρο
Κι αλαργεύω
Στη ματιά σου



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
zpeponi
23-10-2008 @ 00:22
ειναι παρα πολυ ωραιο, μου αρεσει, εξαιρετικο!
peiraiotissa
23-10-2008 @ 00:34
Καλημέρα.... ::kiss.::
Και σε φυλάω εκεί
Σ’ ένα κουτί
Γυρνώ στο κάδρο
Κι αλαργεύω
Στη ματιά σου ::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
23-10-2008 @ 00:59
νετη541....
εν έτη 541 (π.Χ)...
ήξερε ο κόσμος άραγες πως θε να γεννηθείς,
στην ποίηση να εμβαπτισθείς κι οτ' ίσως λεκιασθείς
από τες κακοήθειες που έρπουν ως οι σαύρες
και γίνεις σαν τες μούρες τους πού ΄ν΄ πονηρές και μαύρες;;;

- όταν φιλοσοφώ πάντως είμαι μοναδική!!! ::scare.:: -
Γιώργος Θαλάσσης
23-10-2008 @ 02:32
::smile.::
Ιππαρχος
23-10-2008 @ 03:43
Θα με πονά
Που δε μ’ αρνήθηκες
Καρδιά μου

Πολύ μεγάλη κουβέντα αυτή!!!
balistreri
23-10-2008 @ 03:47
είναι πολύ ωραίο....αλήθεια...

αεπε...μ' αρέσει που σχολιάζεις για να αυτοπαινευτείς.... ::yes.::
Α.Ε. ΕΠΕ
23-10-2008 @ 04:58
Καλώς το παράδειγμα προς αποφυγήν... ::yes.::
ΑΝΤΗΣ
23-10-2008 @ 05:13
υπεροχο
balistreri
23-10-2008 @ 05:20
άντη? είσαι παράδειγμα προς αποφυγή? ::huh.::
λέγε ρε....τι έκανες? ::sneak.::
poetryf
23-10-2008 @ 05:35
Πάντρεψες στίχους με συναίσθημα.. κι ας μην ήρθες με τα άσπρα!

Πολύ όμορφο!
Μπάμπης
23-10-2008 @ 06:26
Ne me quitte pas , Jacques Brel ( υπάρχει στο youtube)
justawoman
23-10-2008 @ 07:17
Όταν ντύνεις την απώλεια
της φοράς πάντα άσπρα
Κι αυτό είναι που σε κάνει
να κλαις...

Είναι θαυμάσιο, το πόσο πλήρες κάνεις να μοιάζει ένα αίσθημα
χαμένο!!!
agrafos
23-10-2008 @ 07:25

μαζι σου εφη
κι οχι αλαργα
oneirodromio
23-10-2008 @ 07:35
Μου ‘λεγες δεν μπορείς
Να μ’ αρνηθείς
Να φύγω εγώ
Αλλού να χτίσω
Τη φωλιά μου
Κι έφυγες πρώτα εσύ
Και πάντα εκεί
Θα με πονά
Που δε μ’ αρνήθηκες
Καρδιά μου
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
23-10-2008 @ 10:30
Πανέμορφο!!!! μου αρέσει πολύ η γραφή σου!!! ::hug.::
Nefeligeretis
23-10-2008 @ 14:13
Μπράβο!
::hug.::
φραπες
10-09-2010 @ 22:39
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο