| |
Πάει καιρός που η ζωή δε μαρτυρά
οι ηλιαχτίδες πια δε μπαίνουν Κυριακές
αποκαϊδια δυο ανάγκες στη φωτιά
κι εγώ στο βλέμμα σου μετράω χαρακιές
Το χάδι βρέθηκε ποτάμι που στερεύει
ελπίδα μάταιη και πλάνες αγκαλιές
μια χούφτα θάλασσα η ζωή που μας μπερδεύει
πάει καιρός μα φαίνεται σα να'ταν χθες
[B]Τωρα που λείπεις,χάθηκε η ανάσα μου μαζί
τώρα που φεύγεις,παίρνεις μια δεύτερη ζωή
κι αν δεν υπάρχεις τί τις μετρώ τις διαδρομές
τα τόσα λάθη που μας πήραν τις στιγμές
Και σαν μ'αφήνεις,ο θάνατός μου έχεις γίνει
κιαυτή η καρδιά μου,γουλιά γουλιά θε'να σε πίνει
τί κι αν αντέχω κάθε που μ'άνοιξες πληγή
χώρια σου μοιάζω απ'τους νεκρούς η πιο νεκρή[/B]
Σα να'ταν χθες που μοιραζόμασταν τα χρόνια
και το χαμόγελο φόβιζε τους χειμώνες
που μου'δινες το σ'αγαπώ φιλί στο στόμα
κι εκείνο έβρισκε για τ'όνειρο κρυψώνες
Πάει καιρός που η ζωή μύριζε έρωτα
που'ταν οι νύχτες προσμονή για να σε δω
οι ώρες σκάλωναν, τα βράδια αξημέρωτα
πάει καιρός που δεν μου λες το σ'αγαπώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
