stixoi.info: το μαύρο ρουφάει χρώματα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: το μαύρο ρουφάει χρώματα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130617 Τραγούδια, 269435 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

το μαύρο ρουφάει χρώματα

είναι τέχνη να βλέπεις πίσω από ότι αστράφτει...από ότι μαυρίζει...

το μαύρο ρουφάει χρώματα

Διάλεξε μου είπε ο θεός, όποια γυναίκα θέλεις.
Και άπλωσε μπροστά μου εκατομμύρια θηλυκά.
Τις έφαγα όλες καλά με τα μάτια μου.
Τα πολύχρωμα παγόνια ξεχώρισα και ο θεός χαμογέλασε.
Δεν κάνουνε αυτές για σένα.
Αυτή να πάρεις, αυτή με τα μαύρα.
Καλά είπα μέσα μου, ο Κύριος κάνει μεσάνυχτα.
Επιμένω θεέ, προτιμάω τις φανταχτερές.
Ελεύθερα μου είπε, θα περιμένω.
Σε καμιά εικοσαριά χρόνια τις ξεπέταξα όλες.
Κάθε φορά όμως που προσπερνούσα την επιδερμίδα
και ήθελα να μπω και στο χώρο της καρδιάς τους,
όλα θύμιζαν νεκροταφείο, μαυρίλα, καταχνιά, πυκνό σκοτάδι.
Με πέταξαν όλες μέσα στον άδη να βόσκω χοίρους με το χάρο .
Και να τρώω τα ξυλο-κέρατά μου ο κερατάς.
Με έπιασαν τα κλάματα.
Θυμήθηκα το θεό μου.
Θα πάω πίσω και θα του πώ ότι ήμουνα βλάκας.
Δε γίνεται, θα καταλάβει.
Καθώς επέστρεφα ο άσωτος υιός στον πατέρα,
έτοιμος να πέσω στα γόνατα,
με είδε από μακριά και έτρεξε να με προλάβει προτού σωριαστώ.
Πατέρα ξέρεις...
Σκάσε μικρέ, μου είπε και με αγκάλιασε σφιχτά ο γέρος.
Ελα να σου γνωρίσω μια ψυχή, μου είπε και μου έκλεισε το μάτι.
Με πήρε στο σπίτι και γλεντήσαμε.
Δεν έσφαξε τον μόσχον τον σιτευτόν
αλλά τον κόκορα τον βατοπετεινόν.
Κάλεσε και ορχήστρα με μπουζούκια.
Έλα να χορέψεις την κυρία μικρέ, μου είπε ο θεός.
Κοιτάζω και βλέπω τη γυναίκα με τα μαύρα που κάποτε έφτυσα.
Πως σε λένε κυρία μου, τη ρώτησα.
Ευδοκία μου είπε και χορέψαμε ένα ζεϊμπέκικο.
Το γλέντι κράτησε μέρες.
Ο μεγάλος μου αδελφός δεν κάθησε μαζί μας.
Και όπως έμαθα αργότερα τη γούσταρε χρόνια αλλά ο γέρος
του έλεγε ότι δεν ήταν για τα δόντια του.
Κάποτε έπρεπε να φύγει η κυρία.
Προσφέρθηκα να την πάω στο σπίτι της.
Στη διαδρομή με γλυκοκοιτούσε μέσα στα μαύρα της.
Της άνοιξα την πόρτα να κατέβει σαν ιππότης της στρογγυλής τραπέζης
και με κάλεσε για ένα τελευταίο ποτό.
Την ώρα που ενώθηκαν οι επιδερμίδες φοβήθηκα.
Θα τη φιλήσω είπα και ο θεός, ο γέρος, ο πατέρας βοηθός.
Έκλεισα τα μάτια μου για να μην αντικρύσω πάλι τον άδη.
Ώ του θαύματος...
Όταν δειλά δειλά τα άνοιξα,
είδα τα χείλη μου ακόμα κολλημένα πάνω στα δικά της
και όλα τα χρώματα να λαμποκοπάνε μέσα στην καρδιά της
αντιφεγγίζοντας τη χρωματική πανδαισία και στη δική μου.
Το ξημέρωμα μας βρήκε αγκαλιά μέσα σε ένα μαύρο σεντόνι.
Χτύπησε το κινητό μου.
Ήταν ο γέρος .
Μικρέ, μου είπε,
είδες ότι το μαύρο ρουφάει μέσα του όλα τα χρώματα;


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 27 Στα αγαπημένα: 4


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

αγάπα και κάνε ότι θέλεις

sofianaxos 26-10-2008 @ 02:41	Πολύ ωραίο και πρωτότυπο !!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλημέρα Χάρη
Ιππαρχος 26-10-2008 @ 02:42	Ρε Χάρη, τι τέλος ήταν αυτό!!! Είσαι ανεκτίμητος, να το ξέρεις φίλε!!!
ΟΡΦΕ@Σ 26-10-2008 @ 02:46	Μερικές φορές όμως....το μαύρο είναι απλώς....μαύρο.... Ωραίο ! ::yes.::
Helene52 26-10-2008 @ 02:46	Mε το Δημήτρη θα συμφωνήσω !!!! Την καλημέρα μου ΥΠΕΡΟΧΕ Χάρη ::up.:: ::up.:: ::hug.::
Πριγκιπας 26-10-2008 @ 02:49	είδες ότι το μαύρο ρουφάει μέσα του όλα τα χρώματα; τα είπες όλα μπράβο ρε Χάρη!!!! ::up.::
νετη541 26-10-2008 @ 02:52	...αγαπητέ και υπέροχε Χάρη...για μια ακόμα φορά είσαι απίστευτος....ότι και να σου γράψω είναι λίγο.... ::hug.::
χάρης ο κύπριος 26-10-2008 @ 02:54	είμαι γμτ πολύ προ-στιχόφιλος... καλημέρα φίλοι μου καλοί...
swordfish 26-10-2008 @ 03:36	Υπέροχη δημιουργία!!! ...ναι, το μαύρο ρουφάει μέσα του όλα τα χρώματα, όπως και ο ήλιος τυφλώνει και σε κάνει να κλείνεις τα μάτια!!! Την καλημέρα μου Χάρη! ::up.::
Αγνή 26-10-2008 @ 04:31	Χάρη μου είσαι ένας ιδανικός θεματοφύλακας της Αγάπης. Ο λόγος της ψυχής σου αυξάνει από τον εαυτό του γιά να στο πω ηρακλειτικά. Υπέροχος!!!!!
dodoka 26-10-2008 @ 06:49	Αξιολογότατος φίλε μου εισαι!!! Χαιρομαι πολύ γι αυτο που διαβασα! ::up.:: ::yes.::
heardline 26-10-2008 @ 06:55	Με Νίκη Χάρη, πολύ ωραία δημιουργία φίλε μου καλέ, όντως δε, ότι γιαλίζει δεν είναι χρυσός και ότι έχει πολλά λαμπιόνια δεν είναι ντε και καλά το φωτεινότερο. Ωραία δημιουργία, νάσαι καλά !!!!!!!!!!!!!!!!!!
Nefeligeretis 26-10-2008 @ 07:07	Χάρη πολύ σασπένς, αλλά άξιζε τον κόπο λεβέντη μου, ζήτω του μαύρου χρώματος αν είναι έτσι! Ααα... στο 'πα; Είσαι υπέροχος!
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α 26-10-2008 @ 08:36	Συγκλονηστικό Χάρη!!! Θαυμάσιο!!! ::hug.::
Ελένη Σ. 26-10-2008 @ 09:44	Τι γράφεις ρε Χάρη μου, τι γράφεις???!!!!!!!!!!!!!
χάρης ο κύπριος 26-10-2008 @ 11:07	Ευχαριστώ καλοί μου φίλοι για το πέρασμά και τα σχόλιά σας.
ΕΛΕΑΝΝΑ 26-10-2008 @ 11:49	τι ψυχή!Τέλειο σε όλα του ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
mychoco 26-10-2008 @ 11:51	Γράφεις Χάρη!!!!!! ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Noldiel 26-10-2008 @ 14:30	::yes.:: Ναι... το μαύρο εμπαιριέχει όλα τα υπόλειπα χρώματα... Το απόλυτο χρώμα! Αυτό που γράφεις όμως είναι σαν να έρχεται από άλλους καιρους. Ίσως γι'αυτό μου άρεσε ::rol.::
zpeponi 27-10-2008 @ 01:37	Με πέταξαν όλες μέσα στον άδη να βόσκω χοίρους με το χάρο πολυ καλό, το τέλος ακόμη καλύτερο! ::theos.::
peiraiotissa 27-10-2008 @ 02:31	Την ώρα που ενώθηκαν οι επιδερμίδες φοβήθηκα. Τι ήταν αυτό Χάρη;;;;;τι έμπνευση είχες....θεική;;; ::up.:: ::up.:: ::up.::
poetryf 27-10-2008 @ 03:50	Μεταμορφώνεις το μουντό χρώμα της στιγμής σε άϋλο στίχο γεμάτο αγάπη... Φιλαράκι.... ::kiss.::
Ναταλία... 27-10-2008 @ 05:06	Ήταν ο γέρος . Μικρέ, μου είπε, είδες ότι το μαύρο ρουφάει μέσα του όλα τα χρώματα; Χάρη πολύ πολύ μου άρεσε το νόημα που αφήνεις υπέροχο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
oneirodromio 27-10-2008 @ 10:51	είδες ότι το μαύρο ρουφάει μέσα του όλα τα χρώματα; ::up.:: ::theos.::
karpox 27-10-2008 @ 11:59	::4076.::
Xωρολάτρης 27-10-2008 @ 14:40	Ωωωππ!!...Στάσις Κυπριακού Χάρη..Μμμ..και τι Χάρη βλέπω!..Με τα χρωματα του ,με τον χαρακτηριστικό λόγο της αναδείξεως απόψης χωρις να την ξοδευει ή να την πιέζει να βγει και με τα απίθανα λουλούδια του μυαλού του να ετοιμάζουν κάθε φορά μια δικιά μας προσωπική ιστορία ζωής..Υπέροχος εισαι φίλε..Υπέροχος και απλόχερος!
DANAIMAIOU 14-07-2013 @ 21:00	Μικρέ, μου είπε, είδες ότι το μαύρο ρουφάει μέσα του όλα τα χρώματα; ::up.:: ::up.:: ::up.::
karpox 15-07-2013 @ 00:14	::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο