| |
θυμασαι παντα αυτα που ζησαμε
αυτα που ειναι τωρα παρελθον
αν φταιξαμε και οι δυο αυτο δεν το γνωριζω
τα δειλινα αν ειναι θλιβερα αγνοω
μα τις μαχαιριες στα στηθια εχω παρασημα
το ψεμα σου να το θυμιζουν
απο τις μοναξιας σου τον γορδιο δεσμο
αλεξανδρος δε θα γινω να σε λυσω
θυμαμαι παντα οταν ειναι αργα
να φυγω σαν την καρδια μου την χαρισω
ετσι παντα πουλαω την ψυχη
σε αγαπη που μαζι μου γελαει
χιλιες αγαπες αφησα για το δικο σου χαδι
και οτι θυσιασα εσυ το χαρισες στον αδη
δεν γινομαι ξανα θαλασσα την διψα σου να σβησω
ουτε φεγγαρι σε σκοτεινο ουρανο για τη δικη σου χαρη
να θυμασαι παντα οτι σκοτωσες
μα πισω πια δεν θα γυρισω
το δωρο που σου χαρισα δεν θα στο αφησω
μα σαν με δεις με δακρυα στα ματια
ειναι απο την χαρα που μου δωσες σαν εφυγες απο μενα
το δρομο σου αφηνω ελευθερο και την πορτα ανοιχτη
σαν φυγεις κλεισε ομως και το φως
και στα σκαλοπατια μην σταθεις δεν θα μαι διπλα απο την κουρτινα
τα οσα χαριζω μια φορα χαλαλι και στο δρομο σου αγαλι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
