| |
σε ενα ειδωλο μια μερα σε ενα καθρεφτη
ειδε αυτο που νομιζε σαν ψεμα
αλλοτροιωση στο βλεμα
και προσωπειο ψευτικο στολιδι
τα χρονια περασαν αργα
τα προσωπεια τοσα
που τωρα ειναι αργα να αναγνωρισει
την αληθεια του προσωπου του απο ενα ψεμα
φιλοι που τον προδωσαν
προσωπειο στο κοσμο του χαρισαν
απο μαριονετα αβουλη
εγινε υποκινητης ,οι μασκες ευκολο να αλλαχτουν
μα το προσωπο στο τελος το ξεχνας
του καθρεφτη το ειδωλο βουβο και οχι αθωο
θυμαται πανε χρονια που το προσωπο το αληθινο εχει ξεχασει
ειδωλα τοσα και σκιες ψευτικα λογια λεξεις
μια μερα θα τον βρουνε μοναχο σε ενα καπηλειο να τα πινει
και πανω στο ποτο θα πει μην ειδατε εμενα
και θα πουνε πως εχει τρελαθει
πως εχει μεθυσει
μα την αληθεια θα αγνοουν το προσωπο το αληθινο
σαν δεν εχουν ποτε γνωρισει
αυτος σιωπηλος θα συνεχισει
το ειδωλο του στο ποτο να το κοιτα
και σαν θα κλαψει απο πονο θα δει βαθια στης ψυχης τα σωθικα
ενα παιδι που φοβισμενο πισω απο μασκες κοιτα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
