Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ταράτσα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130441 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ταράτσα
 ....ΚΙΝ, βάλε μπουφάν, κασκόλ, γάντια, και έλα... έχει ταινία απόψε! ;-) .....δεν είναι βέβαια "Σινεμά 'Ο Παράδεισος' ", αλλά...
 
Φλεβάρης, ο πιο δύσκολος,
θαρρώ πως είναι, μήνας.
Χτυπά μπλε φλέβα, να αδειάσει
το φαρμάκι, της υπομονή μας.
Κι όποιος αντέξει μες στο ψύχος
-και του πρέπει, όποιο τοίχος-
ξέρει, η άνοιξη πως θα γυρίσει
του πάγου, τ' άσπρο να στολίσει.
Λίγη ζέστη στην ψυχή μας
ήλιου αχτίδες, στην βροχή μας.

Φλεβάρης, γάγγραινας ο μήνας.
Στην ταράτσα, βγαίνω νύχτα,
να κοντράρω τον αλήτη,
-με το μαύρο του σπουργίτη-
τον ουράνιο φεγγίτη.

Βλέπω απέναντι, στον στόχο,
άσπρα κρύσταλλα, των πόθων,
-τις ευχούλες των ανθρώπων-
στον αέρα να κουνιούνται,
σαν τα φύλλα που θροΐζουν,
τα πουλιά όταν κοιμίζουν,
στα κλαριά της αντοχής μας
-Μαύρη έναστρη ψυχή μας-.

Βλέπω κρύσταλλα, των πόθων,
των παιδιών μας, των πιο νόθων,
μ' αγωνία που γυρεύουν,
ποιος γονιός τα 'χει ορίσει
κι όσα είναι, τους 'χει κρύψει.
Νούφαρου κλωστή, κομμένη,
δίχως ιστορία, ταξιδεύει,
κάθε «θέλω», που δεν θα 'ρθει,
γονιού στοργή να το σκεπάσει.

Κι ύστερα, στο ψύχος, φλόγα.
Απ' του μαύρου, τον ιδρώτα,
φεύγει λαμπερή σταγόνα.
ʼστρο, δραπετεύει απ' τον κρίκο
-που τα κρύσταλλα, βαστά στον τοίχο-
κι άγνωστη τροχιά διαγράφει,
πίσω απ' του πλακάτ την πλάτη.

Κι ύστερα, κυλά σταγόνα,
φεύγοντας, χορεύει ζαλισμένη
-απ' τους πόρους, του αιώνα-
πίσω απ' το πλακάτ που δείχνει,
μια διαφήμιση, που όλο γυρίζει.
Σαν ταινία σ' άσπρη οθόνη
σε cine-ταράτσα που στοιχειώνει,
το πανί για λίγο, θα 'ναι φόντο
δίχως ήχο, ένταση και βρόντο,
και το έργο, στην ουράνια πλεκτάνη,
προβολή απ' των ψυχών μας,
του πολύχρωμου φωτός, την πλάνη.

Τ' άστρα πια, ποιούν τα ήθη,
πέφτοντας, κάθε ζωής, βαστούν το δίχτυ.
-Το σενάριο, αργυρό κρατά βραβείο,
παλλόμενης κοιλίας, χειροκρότημα στ' αστείο.-
Κάθ' αυστηρού κριτή, την γνώμη, πείθει
να εμμένει η ψυχή, πίσω από τα στήθη.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

"Δεν ξέρω λόγια όμορφα να δίνω, κι αν τα 'θελες σε μένα μην τα ψάξεις..."
 
Γιώργος_Κ
12-02-2005
...να υποθέσω οτι την κάνατε ταράτσα εχθές στην ψαροταβέρνα???? Καλησπέρα!! Χαίρομαι που εγώ τουλάχιστον δεν είμαι τόσο καλοφαγάς!!! :)
Γιώργος_Κ
12-02-2005
...απο μια ταράτσα, με ενδιαφέρει να τρώω μόνο τα αστέρια, το φεγγάρι και ίσως τον Σείριο (...όχι αυτόν στην Εθνική, τον άλλον που λέει ο Λιακόπουλος!)
annaΤi
12-02-2005
Γιώργο.... ώστε κατασπαράζεις, τις ελπίδες σου??? ...;-) (κοίταξε... με το ψάρι, δύσκολα, 'την κάνεις ταράτσα'.... με το κρασί, τώωωρα.... δεν ξέρω...)
Γιώργος_Κ
12-02-2005
...ευτυχώς που απέχω απο τέτοιες κρεπάλες και διατηρώ πάντα την σιλουέτα μου!!
kin
12-02-2005
ωωχχ βρε αννουλα......τι μου κανατε εσυ κι ο χρηστος...δυο παραγγελειες σε μια μερα..................με λιωσατε.......και ειναι κι αυτο το σχολιο......εγω καθε βραδυ στην ταρατσα την βγαζω (κυριολεκτικος)...αλλα ασε θα φτιαξω ιστορια να τα πω........να 'σαι καλα αννουλα μου και χιλια ευχαριστω :)
spil †
12-02-2005
Αν κι από τον εξώστη, με συντάραξε το έργο !!!
annaΤi
12-02-2005
Γειά σου ΚΙΝ :-)!!! ....εκεί δεν κάθονται ινκόγκνιτο, οι... ;-) (Σπήλιο, θα σε μαλώσω!! ;-) ....μέτριο & στο τέλος, μπάζει τελείως.... )
Xristos19
12-02-2005
..εγώ τώρα έπαθα μια εμμονή με τη σταγόνα ..αυτή -απ' τους πόρους, του αιώνα-!! νά'σαι καλά!
eryx-t
12-02-2005
πω, πω!!! καταπληκτικό! αφενός είναι γεματο διαμάντια... αφετέρου μου δίνει την αίσθηση ότι γράφτηκε ή μάλλον τραγουδήθηκε όντως σε μια ταράτσα νύχτα χειμώνα παγωνιά και η ποιήτρια τουρτούριζε μεν (έκανε και μερικά σαρδάμ) αλλά είχε και μια διαβολεμένη διάθεση, πονεμένη και τρυφερή, αλλά και χαρούμενη εντέλει !!! ...κάπως έτσι το εξέλαβα εγώ ... Πάντως περιέχει εξαιρετικά διαμάντια-στίχους!
pavlos
12-02-2005
αυτό με τα διαμάντια είναι προφανές...εμένα λίγο ο συνιρμός προβλημάτισε....δηλαδή δεν μπήκα στον κόπο να τον ακολουθήσω...ίσως να φταίει που είναι λίγο μεγάλο το ποίημα αλλά πιθανότατα οφείλετε στο ότι είμαι τεμπέλης....(εγώ, εσύ και ο Μπερνούλι έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς ακόμα...όχι τίποτα άλλο αλλά έχω κάνει και εργασία στο θέμα...για ψάξε google για bernoulli games και st.petersburg paradox...είναι πολύ ενδιαφέρον θέμα) :-)
kapnosa-v-ainigma
12-02-2005
Εις υγείαν της μαύρης έναστρης ψυχής μας!!!!!!χαχαχαχαχα
χρήστος
13-02-2005
ενυπωσιακό!! μου άρσε πάρα πολύ και νοηματικά και εκφραστικά. Να σαι πάντα καλά άννα..
spil †
13-02-2005
Μόνο εγώ τ "άκουσα", κι ας άρεσε σ όλους το έργο !!! Κύριε Διαχειριστά ...!
annaΤi
13-02-2005
Έλα καλε, συναίβει τέτοιο πράγμα??? ,,,πρωτοφανές!! ...αδηκείτε τον Χρήστο, κύριε.... ;-) χαχα... Να 'στε καλά, όλοι παιδιά!!!
mirela
13-02-2005
έχεις πρωτότυπες και ταυτόχρονα οικείες "εικόνες".Πολύ καλό αυτό,αλλά θα πρότεινα να ηεχάσεις για λίγο την ομοιοκαταληξία,που απλά σε δεσμεύει και σε περιορίζει...θα διαβάσω κι άλλα δικά σου
Γιαννόπουλος Χρίστος
13-02-2005
Ωραία ταράτσα....γεμάτη με τα φαντάζματα των σχόλιων που δεν έγιναν ακόμα...τι κάθεσαι;...περιμένεις να ξεπαγιάσεις τελείως..(μην με παρεξηγήσεις σήμερα με την αβάσταχτη ελαφρότητα μου...θα σου εξηγήσω αν κάποτε γίνω πιο σοβαρός..λέω αν ...ʼννα....τι;)
Aris4
29-02-2008 @ 16:38
Εισαι ετοιμη να σαλταρεις ε ? ::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο