Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τούτη την ώρα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130905 Τραγούδια, 269487 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τούτη την ώρα
 
[B]Τούτη την ώρα[/B]

Τούτη την ώρα, που τ’ απρόσμενο προσμένω,
να ριζωθεί μέσα στο χώμα του καιρού,
ένα σου νεύμα μυστικό θα περιμένω
κι ας είναι κόχη, διψασμένου μαχαιριού.

Τούτη την ώρα, που σκοπιές ο νους μου βγάζει,
μπροστά στα τείχη μιας θλιμμένης λογικής,
άφησα τ’ όνειρο, να τρίζει μες στ’ αγιάζι
μιας συνοικίας της ψυχής, χερουβικής.

Τούτη την ώρα που χρωμάτισα το δάκρυ,
μ’ ένα χαμόγελο σπασμένου ουρανού,
είδα στα μάτια σου να κρέμονται δυο γλάροι
και μες στο ράμφος τους δυο σπίθες να κρατούν...



Ελένη Σωφρονίου



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
poetryf
05-11-2008 @ 00:59
ένα σου νεύμα μυστικό θα περιμένω
κι’ ας είναι κόχη, διψασμένου μαχαιριού.

Απίθανη Ελένη κι άσε τους άλλους να αναρωτιούνται τί γράφεις!
Μου θύμισες ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια...

Στο παραθέτω


http://www.youtube.com/watch?v=0jU6flYPCh8&feature=related
Ιππαρχος
05-11-2008 @ 01:18
Όντως, αυτό αναρωτιέμαι...τι γράφεις!!!
Xωρολάτρης
05-11-2008 @ 01:22
Αν υπήρχε στ αλήθεια μια στιγμή που να αξίζει παραπάνω και από αυτην ακόμα την στιγμη που η δυναμική φαντασία του νου μας μπορεί και φτιάχνει απρόβλεπτα όμορφα ενδεχόμενα για την ζωή μας,τότε αυτη η στιγμή θα ταν σίγουρα γεμάτη από την απρόσμενη προσμονή του ποιήματός σου Ελένη μου..Θα χε φρουρούς να την φυλάν για να χει αξία πιο μεγάλη κάθε που θα φορά τους τριγμούς μες στην χερουβική της συνοικία..και θα χε και εναν αόρατο φωτογράφο της έκστασης,για να μεροληπτεί απροκάλυπτα τον φακό του προς την μεριά των δυό φτερούγων με τις σπίθες της πνοής ανάμεσα τους..
Με μάγεψες..και πρωι ειναι ακόμα!
MARGARITA
05-11-2008 @ 02:03
Αχ Λενάκι μου δεν ξέρω ποιά στροφή μου άρεσε περισσότερο...μπράβο σου ::love.::
justawoman
05-11-2008 @ 02:22
Πολύ ευαίσθητο, μεστό και καλογραμμένο!!!
Ελένη, αν μου επιτρέπεις
λίγους στίχους από την Κική Δημουλά
που μου τους έφερε στο νου το ποίημά σου
Μιλούν για το ίδιο πράγμα, αλλά από την αντίθετη οπτική, της θλίψης...

...απ' όσα μας αρνήθηκαν
κι όσα ποτέ δεν ήρθαν
χειρότερα μας φέρθηκε
αυτό που περιμέναμε
τι είναι μη γνωρίζοντας
swordfish
05-11-2008 @ 02:24
Καλημέρα Ελένη ''τούτη την ώρα''...πολύ μου άρεσε!!!!! ::love.::
Nefeligeretis
05-11-2008 @ 02:42
Εχω την αίσθηση φτάνοντας στο τέλος του, οτι του λείπει κάποια ακόμα στροφή,
περίμενα ένα είδος κάθαρσης...
ίσως να κάνω και λάθος, αλλά έτσι το ένοιωσα.

...ένα σου νεύμα μυστικό θα περιμένω
κι’ ας είναι κόχη, διψασμένου μαχαιριού.
Σ αυτό εδώ πάνω δεν χωράνε σχόλια!

::kiss.::
TAS
05-11-2008 @ 02:45
Ελένη μου, το ποίημα σου είναι ένα πανηγύρι συναισθήματος…Οι στίχοι σου απομακρυσμένοι χιλιόμετρα από φόρμες ποιητών «αναγνωρισμένων», μα κατάδηλα αποποιητών του συναισθήματος και της παράγωγης συγκίνησης . . .

Ούτως ή άλλως, : είδα στα μάτια σου να κρέμονται δυο γλάροι
και μες στο ράμφος τους δυο σπίθες να κρατούν...

Για μένα γλυκιά μου, αυτό είναι ποίηση . .
Όλα τ’ άλλα . . .

με εκτίμηση και για όλους τους ανωτέρω σχολιάσαντες

για μένα είσαι μέγα τάλαντο, εδώ μέσα . . .
φραγκοσυριανος
05-11-2008 @ 02:53
Τούτη την ώρα, που σκοπιές ο νους μου βγάζει,
μπροστά στα τείχη μιας θλιμμένης λογικής,
άφησα τ’ όνειρο, να τρίζει μες στ’ αγιάζι
μιας συνοικίας της ψυχής, χερουβικής

::theos.:: ::kiss.:: ::theos.::
Ελένη Σ.
05-11-2008 @ 04:06
Σας ευχαριστώ πολύ όλους!

Στέλλα μου, αγαπημένη η ποίηση της Κικής Δημουλά! Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!

Κωστή μου, σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου....Ίσως να έχεις δίκαιο, απλά το κάθε τι εξαρτάται από πια οπτική γωνία το βλέπει κάποιος. Ας πούμε για μένα η κάθαρση είναι οι γλάροι, που κρατούν στο ράμφος τους δυο σπίθες, αυτές τις σπίθες που γεννούνε πάλι τ' όνειρο και ριζώνουν τ' απρόσμενο μέσα στο χώμα του καιρού! Ευχαριστώ πάντως που ασχολήθηκες σε πιο πολύ βάθος!
χάρης ο κύπριος
05-11-2008 @ 04:54
θα συμφωνήσω με την φράση του Τάσου ότι πρόκειται για μέγα τάλαντο η περίπτωσή σου.
το μέγα θαυμασμό μου έχεις Ελένη μου γι'αυτό που διάβασα !
**Ηώς**
05-11-2008 @ 05:33
Τούτη την ώρα, που σκοπιές ο νους μου βγάζει,
μπροστά στα τείχη μιας θλιμμένης λογικής,
ποιητικόςκαταιγισμός Ελένη μου!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
05-11-2008 @ 10:02
ένα σου νεύμα μυστικό θα περιμένω
κι’ ας είναι κόχη, διψασμένου μαχαιριού

ΥΠΕΡΟΧΟ!!! ::hug.::
Helene52
05-11-2008 @ 14:06
To θαυμασμό μου !!!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
nuxtolouloudo
09-11-2008 @ 07:13
Τούτη την ώρα που χρωμάτισα το δάκρυ,
μ’ ένα χαμόγελο σπασμένου ουρανού,
είδα στα μάτια σου να κρέμονται δυο γλάροι
και μες στο ράμφος τους δυο σπίθες να κρατούν...

Καλή μου Ελένη...Η ποίηση είναι τέχνη κ εσύ ένας απο τους καλύτερους καλλιτέχνες της!!!Το λέω και το πιστεύω 1000% κ το ξέρεις......

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο