| |
Ποιος ουρανός θα εκδικηθεί την αγωνία σου;
Ποια άστρα έρχονται τη νύχτα συντροφιά;
Θαλάσσια ρεύματα σε οδηγούν στην κόλαση
Και εσύ υποτάσσεσαι σαν φεύγεις μακριά.
Τρέμουν οι δαίμονες που λάτρεψαν το σώμα σου
Καθώς σωριάζεσαι στα πόδια τους μπροστά
Και ερινύες διατάζουν να τρελάνουνε
Το ματωμένο σου μυαλό πολύ φριχτά.
Ο ουρανός παίρνει εκδίκηση για σενανε
Διεκδικεί ψυχή και σώμα χωριστά
Και κλαίει με δάκρυα που έκλεψε πικραίνοντας
Τον ήλιο που έκρυψε με σύννεφα ξανά,
Ρίχνει αστραπές, φωτιές το χώμα να χωρίσει
Και πίνει η άβυσσος ποτάμια δάκρυα
Μέχρι η γη θυμό να ξεχειλίσει
Και να χαθεί και αυτή η άτολμη βραδιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
