| |
Στην καρδιά μου δεν υπάρχουν φεγγίτες, παράθυρα πόρτες'
δεν υπάρχουνε τοίχοι, δεν υπάρχει σκεπή.
Στον αέρα, στον ήλιο στη βροχή ειναι πάντα ανοικτή'
ήταν πάντα.
Ήθελα να μπαίνουν τα βρεγμένα σπουργίτια, τα μικρά διψασμένα αγριοπούλια.
Έβλεπα γύρω μου τόση πείνα τόση δίψα για αγάπη.
δε με νοιάζει αν θα μπουν διψασμένοιβ όπως κάποτε εσύ.
Της αγάπης το νερό δεν τελειώνει, το ξέρω!
Μα λυπάμαι αυτούς που κι αν πίνουν διψάνε'
που δε μαθαν οι ίδιοι να δίνουν σταγόνα.
μα λυπάμαι αυτούς που και αν πιούνε το χύνουν
πριν ακόμα τη δροσιά του λιγάκι γευτούν.
Σε λυπάμαι!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
