stixoi.info: Της λησμονιάς γλυκός λωτός

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Της λησμονιάς γλυκός λωτός

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130934 Τραγούδια, 269492 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Της λησμονιάς γλυκός λωτός

At midnight...

[font=Arial] [color=blue] [I]Καμπουριασμένες σα γριές
στεγνές κι ανέραστες περνάνε οι ώρες.
Τις συναντάω στο γνωστό το σταυροδρόμι
εκεί που η κίνηση έχει χρώμα σκοτεινό
Κανείς διαβάτης , δεν τολμά να τις κοιτάξει.
Σπάω ένα-ένα τα αγαλμάτινα λεπτά,
θλίβω του χρόνου το μνημείο!
Δεν θέλω να’χουν προσωπεία οι στιγμές μου...
Τις θέλω ανέκφραστες μα πιότερο αληθείς!

Είναι ένα στρογγυλό ρολόι στον τετράγωνο τοίχο της νύχτας
λέει πως φωτίζει τις γωνιές της για να βλέπω
λέει πως με βάζει τιμωρία για να μάθω να αντέχω.
Μα δεν αντέχω!
Πάει καιρός που με μυρίζω και σιχαίνομαι
γυμνό λιβάνι, μωβ σκιά κι άσπρο σεντόνι,
τυλίγομαι να ζεστάθω κι όμως κρυώνω.
Ίσως να πέθανα’ κι αυτό το θάνατο αγνοώ.

Απλώνω ενστικτωδώς κάποιο απ’τα χέρια μου
μάλλον θα είναι το δεξί , γερά να αγκιστρωθώ
Βρίσκω κενό, μόνο κενό . . .
Καμία αίσθηση πως είμαι και υπάρχω.
Ποιος θα με νιώσει σιωπηρά όπως κραυγάζω;

Περνάνε οι δώδεκα γριές με τη μαγκούρα τους
νιώθω το σώμα να πληγώνουν της σιωπής μου
Πολλές πληγές, μύριες πληγές
θα τις μυρώσει μία μία , κάποιο δάκρυ υγρό κι ανέξοδο.
Η πρώτη ένδειξη πως είμαι.
Τί είμαι; Ας μην το παρακάνω απόψε με τα ερωτήματα.
Θέλουν όλα το χρόνο τους.
Θέλω μόνο να ζήσω.

Κι αφού το θέλω,
κυπαρισσένιο θα υψώσω το ανάστημα της νιότης μου
θα μπω σε ευθεία με ταχύτητα φωτός...
Μ’ένα αγιοκέρι και της μνήμης μου το βέλο
θα βγει σα χήρα που πενθά η ανθρωπότης μου
θα γίνω εγώ της λησμονιάς γλυκός λωτός . . .


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φαντασίας,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

rosestar 12-11-2008 @ 03:54	κυπαρισσένιο θα υψώσω το ανάστημα της νιότης μου ::yes.:: Καμπουριασμένες σα γριές στεγνές κι ανέραστες περνάνε οι ώρες. Τις συναντάω στο γνωστό το σταυροδρόμι εκεί που η κίνηση έχει χρώμα σκοτεινό Κανείς διαβάτης , δεν τολμά να τις κοιτάξει. Σπάω ένα-ένα τα αγαλμάτινα λεπτά, θλίβω του χρόνου το μνημείο! Δεν θέλω να’χουν προσωπεία οι στιγμές μου... Τις θέλω ανέκφραστες μα πιότερο αληθείς! Πολύ όμορφο στιχάκι!!! ::up.::
oneirodromio 12-11-2008 @ 04:06	Κι αφού το θέλω, κυπαρισσένιο θα υψώσω το ανάστημα της νιότης μου θα μπω σε ευθεία με ταχύτητα φωτός... Μ’ένα αγιοκέρι και της μνήμης μου το βέλο θα βγει σα χήρα που πενθά η ανθρωπότης μου θα γίνω εγώ της λησμονιάς γλυκός λωτός . . . ::up.:: ::yes.::
petrwnas 12-11-2008 @ 04:07	κι αφου το θελω κυπαρισσενιο θα υψωσω το αναστημα της νιοτης μου πολυ τρομερο ::up.:: ::up.:: ::up.::
Πριγκιπας 12-11-2008 @ 04:40	Πάει καιρός που με μυρίζω και σιχαίνομαι γυμνό λιβάνι, μωβ σκιά κι άσπρο σεντόνι, τυλίγομαι να ζεστάθω κι όμως κρυώνω. Ίσως να πέθανα’ κι αυτό το θάνατο αγνοώ. κυπαρισσένιο θα υψώσω το ανάστημα της νιότης μου θα μπω σε ευθεία με ταχύτητα φωτός... Μ’ένα αγιοκέρι και της μνήμης μου το βέλο θα βγει σα χήρα που πενθά η ανθρωπότης μου θα γίνω εγώ της λησμονιάς γλυκός λωτός . . . Απο τα καλύτερα σου!!!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Κακτίνα 12-11-2008 @ 05:35	...Θλίβω του χρόνου το μνημείο!... ναι Αθανασία ωραία το ένιωσες
thrasher 12-11-2008 @ 08:40	ωραιο ποιημα συνονοματη!!!(καλα δεν με λενε και αθανασια..θανο με λενε)
thrasher 12-11-2008 @ 08:39	ωραιο ποιημα συνονοματη!!!
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α 12-11-2008 @ 09:00	Πάλι Αριστούργημα έγραψες;;;; δεν σε προλαβαίνω πια!!! ::hug.:: ::kiss.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 12-11-2008 @ 09:53	::kiss.::
andreas p. 12-11-2008 @ 10:23	αλιγορικο και ελισομενο ταιριαζει σε πολλα, ο καθε ενας το μεταφραζει οπως θελει ::778.::
peiraiotissa 12-11-2008 @ 10:45	Μ’ένα αγιοκέρι και της μνήμης μου το βέλο θα βγει σα χήρα που πενθά η ανθρωπότης μου θα γίνω εγώ της λησμονιάς γλυκός λωτός . . . Και πάλι χωρίς λόγια.................................. ::theos.::
Ενιπεύς 12-11-2008 @ 11:39	Xωρίς σχόλιο τέλειο...
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 12-11-2008 @ 11:52	::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Ιππαρχος 12-11-2008 @ 11:54	Ο τίτλος σου μου θύμισε http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=75635
heardline 13-11-2008 @ 03:08	Από αριστούργημα σε αριστούργημα, Αθανασία πρόσεχε το μελάνι σου, να' χει Αθανασία γι' αυτό να γράφεις, ως κάνεις, πάντα με την καρδιά Αθανασία και μεις θα σε διαβάζουμε για της καρδιάς μας την Αθανασία !!!!! Καλημέρα καλό κορίτσι μας και αγαπημένο μας !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο