| |
[I]Κάποιες μέρες νιώθω ευλογημένη και κάποιες καταραμένη.
Ευλογημένη που σε βρήκα, καταραμένη που δε μπορώ να σ'εχω κοντά μου.
Αυτές οι δυο πλευρές παλεύουν πέντε χρόνια τώρα και αυτή η αναμετρηση ακόμα δεν έχει λήξει.
Πριν λίγο καιρό μου είπες οτι έρχεσαι ξανά. Η καρδιά μου άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία της, μα η αναμονή του ερχομού σου με πονά πάλι.
Κάθε βράδυ σε ονειρεύομαι, σε νιώθω κοντά μου, μα το πρωι χάνεσαι.
Επειδή ξέρω πως θα έρθεις ο πόνος είναι στιγμιαίος μεν συχνός δε.
Όταν όμως φύγεις πάλι δε θα αντέξω.
Φταίς όμως κι εσύ. Όταν είσαι μακρυά είσαι τόσο συγκρατημένος που με κάνεις να πονάω.
Ισως είναι άμυνα, δεν το αντέχω όμως.
Δε μπορώ να το τελειώσω όλο αυτο, ισως να μη θέλω, [B]ίσως να μην τελειώνει.[/B]
Να σε βγάλω απ' τη ζωή μου δεν γίνεται όσο κι αν επιμένουν όλοι, ίσως κι εσύ, οτι θα είναι για καλό.
Ούτε να σ'εχω έτσι αντέχω ούτε να μη σ'έχω καθόλου.
Αυτό που ζω μαζί σου μ' έχει φτάσει στην τρελα, στην απελπισία.
Αν φύγεις απ τη ζωή μου όμως, για μένα θα περνάει απαρατήρητη....[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
