Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131120 Τραγούδια, 269538 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μάσκες και κλειδιά
 Αναδεύοντας κάτι κόκκους πέτρινης ζάχαρης (rock sugar)....
 
[font=Georgia] [color=black]Κροταλίζουν τα δόντια της σιωπής’
στην άκρη μια ακρωτηριασμένη, μονόπτερη μέλισσα
αναπαράγει τον ήχο της μελλοντικής μου κιθάρας.
Σπασμένες χορδές, μισό μοιρολόϊ
και τ’άντιφέγγισμα του λογισμού στης νύχτας το τετράδιο
χαράζει δυο πεντάγραμμα κι ένα κλειδί του Σόλ
Πόσο φτηνά εξαγοράστηκε ο κόσμος μου κι απόψε!
Του έδινα όνειρα και τα εξαργύρωνε σ’ακίνητα μνημεία
Του’παιρνα σχέδια και μου ‘κλεβε παρόν από το μέλλον
Ποιος αρχιτέκτονας να γεωμέτρησε το σύμπαν στρογγυλό
Όλα ένας φαύλος κύκλος’
Μυστηριακές κι απόκοσμες μορφές
μετρίου αναστήματος.
Ρηχές μορφές μα βυθισμένες σε σκοτάδια πλέρια.
Παντού βυθοί. Πάντα βρυθεί το άχτι της μελαγχολίας
σημαδεμένες φιγούρες στο τζάμι της ατέλειας.
Είμαστε άνθρωποι. Είμαστε άνθρωποι. Μα όχι όλοι.
Κάποιοι φοράνε μάσκες για να παίξουνε το ρόλο τους
Γεμίζουν παλκοσένικα , μοιράζονται με τον εαυτό τους τις ατάκες
Κάποιοι φοράνε μάσκες!
Σφιγμένα τα δόντια της σιωπής
Κουράστηκε τ’άγαλμα. Θέλει να βγει από το μάρμαρο , να τρέξει.
Το άγαλμα. Ο Ποιητής. Ο πεθαμένος Ποιητής που με κοιτάζει.
Κάποιοι φοράνε μάσκες για να κρατιούνται στη ζωή
Κάποιοι φοράνε μάσκες μοναχά για να αναπνέουν
Γέμισε ο κόσμος καυσαέριο! Μπουχτίσαμε σωτήρες του θανάτου
Και υποστηρίζω Σ’ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΙ
γίνομαι ιέρεια των πιο κρυφών φραγμών σου
Όχι σωτήρας σου , όχι Θεός σου.
Τέμνω ένα χέρι στο τετράγωνο της οιονεί επαφής μας.
Στάσου, μη φεύγεις. Έχει η φωνή μου κάτι που τρομάζει, το ξέρω
κάτι που μοιάζει με τ’ασύγκριτο το βουητό των μελισσών
μα στάσου, είπα. Αν με ακούσεις... αν το θέλεις να μ’ακούσεις
γίνονται οι λέξεις μου αυτόματα από μέλι.
Τα δυο πεντάγραμμα, οι εννιά μου οι δρόμοι
και ο τελικός μου εσύ προορισμός’ Βγάλε τη μάσκα!
Τώρα μπορείς να αναπνέεις μέσα από’μενα.
Τώρα μπορείς να ξεκλειδώσεις το μπαούλο της υπόσχεσης.
[B]Σ[/B]ε [B]ό[/B],τι [B]λ[/B]αχτάρησες
Ήμουνα εκεί.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
mychoco
28-11-2008 @ 02:20
Τώρα μπορείς να αναπνέεις μέσα από’μενα.
Τώρα μπορείς να ξεκλειδώσεις το μπαούλο της υπόσχεσης.
Σε ό,τι λαχτάρησες
Ήμουνα εκεί.


Υπέροχο κλείσιμο.....
Μπράβο Αθανασία μου!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
arpistre
28-11-2008 @ 02:26
είμαστε άνθρωποι
όλα αυτά
::hug.::
ΑΝΤΗΣ
28-11-2008 @ 03:08
εξοχο
Helene52
28-11-2008 @ 03:27
!!!!!!!! ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
rock sugar
28-11-2008 @ 03:44
Σ'ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΙ......
Ησουνα παντα εκει... και εισαι τωρα εδω!!
αναπνέω... ::love.::
Κακτίνα
28-11-2008 @ 04:00
ναι όλα στον φαύλο κύκλο γυρνάνε και δε σταματάνε, μέσα σ΄αυτόν και εμείς, πότε άδικες κατάρες πότε άδικες ευχές
petrwnas
28-11-2008 @ 04:42
καλο απογευμα
υπεροχο ::up.:: ::up.:: ::up.::
TarTears
28-11-2008 @ 05:11
polu wraio!..kataplhktiko! ::up.:: ::up.::
Ελένη Σ.
28-11-2008 @ 05:21
Ναι, μοιάζει με τ' ασύγκριτο το βουητό των μελισσών....όλη σου η μαγεία, που γίνεται μέλι στ' αυτιά και στις ψυχές μας!!!!!
Celestia
28-11-2008 @ 05:59
Τι στιχοι!!!!!!!!!!!!!!!
Απο άλλο κοσμο!!!
Τοσο παθος τοση δυναμη!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::kiss.::
peiraiotissa
28-11-2008 @ 06:00
Τώρα μπορείς να αναπνέεις μέσα από’μενα.
Τώρα μπορείς να ξεκλειδώσεις το μπαούλο της υπόσχεσης.
Σε ό,τι λαχτάρησες
Ήμουνα εκεί.


::up.:: ::kiss.:: ::theos.::
Ιχνηλάτης
28-11-2008 @ 12:25
Καλησπέρα!!
Με συνεπήρε!
poetryf
28-11-2008 @ 16:18
Σας ευχαριστώ!
Nefeligeretis
28-11-2008 @ 18:44
Αθανασία είσαι σταθερά και ανεξάντλητα άριστη!
::hug.::
ρεμπω
02-12-2008 @ 16:00
Συγκλονιστικό το ποίημα! τι να πω ..μπράβο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο