Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131513 Τραγούδια, 269620 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κόκκινη ανταύγεια
 Στη νοτισμένη υπεροχή της Νέτης!
 
Πέφτει το φως σε μία κόκκινη ανταύγεια
κι εσύ ξαπλώνεις στα μισά του φεγγαριού
κι έχεις την όψη του πιο ήμερου θεριού
που νανουρίζουν οι νεράϊδες τα βράδια.

Μένει στο χέρι μου μια τούφα από πόθο
κι ένα κομμάτι σου στη θέση του παλμού
στήνεις δυο γέφυρες στις ράγες του συρμού
κι έρχεσαι ολόκληρη τα βράδια να σε νιώθω.

Πέφτει το φως σε μία κόκκινη ανταύγεια
ρίχνεται ο θάνατος σα δόρυ αιχμηρό’
πάντα φοβόμουνα μα τώρα το μπορώ
να γίνω αθάνατος , να λύσω αυτά τα μάγια.

Ξόρκια σου διάβασα και άλλα αληθινά
που’χαν το όνομα του χρέους και της μοίρας,
όλα τα έκαψε ο μικρός σου αναπτήρας
με δύο πύρινα φιλιά , μελαχρινά.

Μα ζωντανεύουνε αν θες τα παραμύθια
κι όρθιο το φως του έρωτά μας θα σταθεί’
ό,τι σκοτώσαμε μπορεί να αναστηθεί
μη στρίβεις άλλο το μαχαίρι μες στα στήθια.

Στέκει το φως μα η πορφύρα επιμένει
να μου θαμπώνει αυτό το βλέμμα το υγρό...
Κόκκινη ανταύγεια μου στο μαύρο των καιρών
Είν’η ζωή μου σ’ένα δάκρυ κλειδωμένη.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

poetryf
 
Πριγκιπας
28-11-2008 @ 02:35
υπέροχη όπως πάντα!!
mychoco
28-11-2008 @ 02:36
Μαγικό....
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
νετη541
28-11-2008 @ 02:38
...διατελώ νοτισμένη εις τους αιώνες..... ::love.:: ::kiss.::
Xωρολάτρης
28-11-2008 @ 02:49
Α πολύ ωραίο Αθανασία μου..Ο δε τελευταίος στίχος της εξόδου σου ,τροφοδοτεί όλο το πιο πάνω περιέχομενο με μιαν υγρή καυστικότητα που σαγηνεύει...
Rannia . k
28-11-2008 @ 03:19
Μπράβο, πολύ ωραίο ::rock.:: ::rock.::
Helene52
28-11-2008 @ 03:25
Καταπληκτικό !!!!
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
**Ηώς**
28-11-2008 @ 03:27
::up.:: ::love.:: ::up.::
Κακτίνα
28-11-2008 @ 03:47
μάλιστα αγαπητή Αθανασία, μια χαρά βουτάς στα κόκκινα...
Ιππαρχος
28-11-2008 @ 03:51
Εξαιρετική αφιέρωση Αθανασία!
rock sugar
28-11-2008 @ 03:53
ευλογημένοι όσοι τη σκέψη σου γαργαλάνε...
όσοι λειτουργούν το μηχανισμό της ψυχής και του μυαλού σου... ::love.:: ::love.::
Ελένη Σ.
28-11-2008 @ 05:47
Έχω και ‘γω μιαν ανταύγεια, αλλά η δική μου είναι "έγχρωμη" μα τελικά θαρρώ πως η δική σου έχει περισσότερο χρώμα Αθανασία μου!
peiraiotissa
28-11-2008 @ 06:08
Να πω κι εγώ...????Την αγάπη μου και τα σέβη μου!!!!!!! ::kiss.::
ΑΝΤΗΣ
28-11-2008 @ 06:25
Βαρεθηκα να επαναλαμβανω τον εαυτο μου
Κοριτσι μου εσυ δεν εισαι για εδω
Ανηκεις στην σφαιρα των μεγαλων ποιητριων
Celestia
28-11-2008 @ 06:32
Μαζι με τον ΑΝΤΗ
::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
ψιτ-ψιτ
28-11-2008 @ 08:39
ε καλα τωρα...τσσ..για την 5άρα του Θρυλου λες ε?
swordfish
28-11-2008 @ 10:24
::up.:: ::up.:: ::kiss.::
Ιχνηλάτης
28-11-2008 @ 12:30
"Είν` η ζωή μου σ` ένα δάκρυ κλειδωμένη".!!!!!!!!! !!!!!!!!!!! !!!!!!!
Μοιάζω μ'εσένα
28-11-2008 @ 16:18
Καλό μας ξημέρωμα!
Μελής
29-11-2008 @ 08:13
Μένει στο χέρι μου μια τούφα από πόθο
κι ένα κομμάτι σου στη θέση του παλμού
στήνεις δυο γέφυρες στις ράγες του συρμού
κι έρχεσαι ολόκληρη τα βράδια να σε νιώθω.


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο