Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Της δυσης κ της θαλασσας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130382 Τραγούδια, 269363 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Της δυσης κ της θαλασσας
 
Δεν ξερω ποσο καιρο στεκομαι εδω...
Δεν εχω κουνηθει λεπτο..Κοιταω ξανα κ ξανα το ιδιο ακριβως σημειο του οριζοντα,κ τωρα πια ειμαι σιγουρη οτι παρατηρω τη δυση,ολο αυτο το διαστημα...
Καθισμενη στην ακρη του γκρεμου,εμαθα να μετραω ολα τα χρωματα της δυσης του ηλιου,να ακουω τους ηχους της θαλασσας κ να της μιλαω,να ταξιδευω μαζι της κ ας μην παω πουθενα...
Η δυση με μαγευει...Εναλλαγη του φωτος με το σκοταδι..Ενα παιχνιδι χρωματων..Ενα μαγικο δεσιμο της νυχτας με τη μερα..
Το μενεξεδι δινει τη θεση του στο μαυρο...Κ αυτο τα εξαφανιζει ολα...Πολλες φορες εχω την εντυπωση οτι εξαφανιζει κ τις σκεψεις μου...
Μαυριζει τα παντα μεσα μου...Μουδιαζει τις αισθησεις κ με ανακουφιζει απο τον πονο...
Ειμαι πολυ καιρο καθισμενη εδω...Πιο πολυ απ'οσο νομιζα...Ειδα πολλες δυσεις να διαδεχονται η μια την αλλη..Μετρησα πολλες νυχτες...Κ οταν γυρνουσα να δω πλαι μου δεν υπηρχε κανεις...Παντου γυρω μου εβλεπα μονο τη θαλασσα..
Με δελεαζε να βουτηξω κ να χαθω μεσα της...Να την αφησω να με παει εκεινη οπου επιθυμουσε...
Δεν ξερω γιατι δεν επεσα...Ισως φοβηθηκα...Βλεπεις πηγα να πνιγω πολλες φορες στη δικη σου θαλασσα,κ τις φοβηθηκα ολες...Λες κ ολες ηθελαν να με πνιξουν...Λες κ δεν θα με αφηνε καμια τους να βγω στην επιφανεια κ ν'ανασανω...
Μ'αρεσει ομως να την παρατηρω...Νομιζω πως τα κυματα της παιρνουν μακρια μου οτι με πληγωνει...
Ηθελα να πεταξω εκει καθε σ'αγαπω μου για σενα,κ να αφησω να τα παρει οσο πιο μακρια μπορουσε...Να αφησω τη δυση να σε σβησει,να σε εξαφανισει κ εσενα οπως ολες τις σκιες που με τρομαζουν...
Με ιντριγκαρει η δυση κ αργοτερα το σκοταδι της...Ειναι μαγικο να μην μπορεις να δεις τιποτα,αλλα να αισθανεσαι τα παντα...Ειναι εκεινη η ωρα που τυφλωνομαι, κ απλα νιωθω...
Ειναι η ωρα που δεν υπαρχει τιποτα αλλο γυρω μου εκτος απο εμενα την ιδια...Μονο τοτε σε ξεχναω...
Γι'αυτο κ δεν θα φυγω απο 'δω,μεχρι κ το παραμικρο που σε θυμιζει να χαθει...
Καθομαι πολυ καιρο εδω,μα δεν εχω καταφερει κ πολλα...Μικρα βηματα...Βηματα που με οδηγουν μακρια σου..Δεν φευγω μονη μου,εσυ με διωχνεις...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..Αυτο που ειναι πραγματικο,δεν το βλεπεις με τα ματια. Α.Ντε Σαιντ Εξυπερυ
 
Ορφέας
03-12-2008 @ 05:46
"Κάποτε μου πες, θαυμάζω την επιμονή σου......"

"Τώρα καταλαβαίνω το γιατί.... Δεν ήξερα ότι έτσι ήσουν κι εσύ...."

Κάποια, κάποιος, κάποτε....
στίχος
10-02-2011 @ 07:45
...................!!!!
aspigon
10-02-2011 @ 08:32
::up.:: ::up.:: ::up.::
xamenos xronos
01-03-2011 @ 04:23
υπεροχο!! ::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
aridaios
01-03-2011 @ 11:14
::up.:: ::up.:: ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο