Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131120 Τραγούδια, 269538 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 «αθώοι Δολοφόνοι»…
 Αφιερωμένο σε όλους εκείνους τους αθώους που δολοφονήθηκαν… Και δεν θυμόμαστε…
 
«Αθώοι Δολοφόνοι», μεταξύ μας κυκλοφορούν, σαν έντιμοι και «ευυπόληπτοι» πολίτες..

Και όχι απλά κυκλοφορούν, μα και γίνονται Βουλευτές, Υπουργοί, «δημοσιογράφοι», «όργανα» της τάξης, δικηγόροι και δικαστές, μια και κρύβονται πίσω απ’ του νόμου το γράμμα…

Δικαιοσύνη..: Η απονομή του Δικαίου… Ποιου δικαίου ρε γμτ…; Αυτού που αθωώνει για «τυπικούς» λόγους εκείνους που δεν έδωσαν σε ένα τετράχρονο παιδί την ευκαιρία να ζήσει..;

Και όχι μην του δίνοντας από τα δικά τους λεφτά, μα μπλοκάρωντας το λογαριασμό στον οποίο είχαν βάλει χρήματα εκείνοι οι απλοί άνθρωποι που ενδιαφέρονταν.. Και που δεν τα δίνουν να χτιστεί στο νοσοκομείο μια πτέρυγα στο όνομα του παιδιού για κείνα τα παιδάκια που πάσχουν από καρκίνο…

Ας δούμε λοιπόν την «ετυμηγορία»..

«Αθώοι και οι «δολοφόνοι» του 4χρονου Παναγιώτη

Αθώοι οι υπάλληλοι της Εθνικής Τράπεζας στη Μυτιλήνη για το θάνατο του μικρού Παναγιώτη Βασιλέλλη. Μιλά στο TVXS o δημοσιογράφος που είχε ανοίξει τον λογαριασμό για να σωθεί το παιδί, και τον οποίο μπλόκαρε η τράπεζα με αστείες δικαιολογίες.

Το Συμβούλιο Εφετών Αιγαίου με βούλευμά του απάλλαξε από τις κατηγορίες τέσσερα υψηλόβαθμα στελέχη της Εθνικής Τράπεζας στη Μυτιλήνη και έναν γιατρό, οι οποίοι είχαν παραπεμφθεί σε δίκη με την κατηγορία της θανατηφόρας εκθέσεως ανηλίκου και στην ουσία αποφάνθηκε πως για το θάνατο του παιδιού δεν φταίει κανείς.

Η Εθνική τράπεζα είχε στερήσει πριν 7 χρόνια από τον μικρό Παναγιώτη που έπασχε από λευχαιμία τη δυνατότητα να ταξιδέψει στο εξωτερικό για να θεραπευτεί παρά το γεγονός ότι στον λογαριασμό που είχε ανοιχτεί τότε είχαν συνδράμει από το υστέρημά τους χιλιάδες πολίτες από τη Μυτιλήνη και όλη την Ελλάδα. Η Εθνική Τράπεζα αρνήθηκε να δώσει τα χρήματα στην οικογένεια "πατώντας" σε τυπικότητες ως προς τη μορφή του λογαριασμού.

Στο TVXS μίλησε ο άνθρωπος που είχε ανοίξει τον επίμαχο λογαριασμό. Ο Μανώλης Γιανακέλλος, δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού σταθμού TVM μας τόνισε πως η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών αποτελεί προσβολή στη μνήμη του μικρού παιδιού, πως αισθάνεται δεύτερη φορά πικραμένος γιατί δεν κατάφεραν τόσοι πολλοί άνθρωποι να σώσουν ένα παιδί, αλλά ούτε και να καταδικαστεί έμπρακτα η τακτική και τα κόλπα των τραπεζών.

«Ήταν απαίτηση των πολιτών που επικοινωνούσαν με το κανάλι μας να ανοίξει ο λογαριασμός και αυτό έπραξα. Ήταν συγκινητική η ανταπόκριση του κόσμου όχι μόνο από το νησί αλλά από ολόκληρη την Ελλάδα. Δεν ξέρω τι να πω σε αυτούς τους ανθρώπους. Μετά την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών αισθάνομαι διπλά πικραμένος. Απ ό,τι φαίνεται δε φταίει κανείς για το θάνατο του παιδιού. Δε δόθηκαν τα λεφτά ούτε για την κατασκευή ενός κέντρου για τις νεοπλασματικές ασθένειες στο χωριό του παιδιού. Είναι ντροπή».

Η οικογένεια είχε προσφύγει στη Δικαιοσύνη ζητώντας να τους αποδοθεί το ποσό που είχε συγκεντρωθεί (130 εκατομμύρια δρχ), με τη δέσμευση τα λεφτά να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία Ιδρύματος στο Δήμο Γέρας και στη συνέχεια να κατασκευαστεί ένα Πολύκεντρο Υγείας στη μνήμη του παιδιού. Σύμφωνα με την οικογένεια, το Πολύκεντρο θα έχει ως αντικείμενο την οργάνωση και εμπλουτισμό, σε συνεργασία με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, της δεξαμενής δοτών μυελού των οστών.

Οι γονείς του Παναγιώτη εξέδωσαν ανακοίνωση στην οποία παραλληλίζουν το θάνατο του παιδιού τους με τη δολοφονία του μικρού μαθητή στα Εξάρχεια πριν από μία εβδομάδα. Η ανακοίνωση αυτή καταλήγει υπογραμμίζοντας ότι: «Δυο είναι οι δολοφονίες». Ο Παναγιώτης Βασιλέλλης έφυγε από τη ζωή στις 4 Μαρτίου του 2000 σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών.

Δημοσίευση: 13-12-2008 15:36 από Μάριος Διονέλλης - Ομάδα TVXS»


Ποιοι λοιπόν παρακράτησαν τα χρήματα..;; Οι τραπεζίτες φυσικά, εκείνα τα καρκινώματα που μας ρουφάνε το αίμα, που είναι οι Νομιμότατοι τοκογλύφοι, που παίρνουν αμοιβές εκατομμυρίων για να κλέβουν τους πολίτες…

Και να φέρνουν τις «κρίσεις», για να μας πάρουν κι άλλα, για να μας κάνουν όχι απλά εξαθλιωμένους σκλάβους, αλλά υπάρξεις χωρίς καμιά αξιοπρέπεια..

Αυτοί λοιπόν Αθώοι.. Και οι πολιτικοί.. Που κανένας δε βγήκε να ρίξει μια κλωτσιά στον χοντροκόλη τον τραπεζίτη που κράταγε τα λεφτά, μα ταυτόχρονα γλύφει τον κάθε ρασοφόρο.. Που βγάζει έξω τα τσιράκια του για να δολοφονούν πολίτες…

Που αφήσανε την Αμαλία να πεθάνει.. Και σε κείνην εκτός των άλλων δεν ενέκριναν φάρμακα, που ανάγκη τα είχε.. Χωρίς να ιδρώσει τ΄ αυτάκι τους..

Μα θα μου πεις ποιος άνθρωπος, όχι με συνείδηση, μα με μια ελάχιστη ανθρωπιά, συμπόνια και αξιοπρέπεια, θα έμενε υπουργός μεταφορών π.χ. Τη στιγμή που πεθαίνουν στους δρόμους δυο χιλιάδες άτομα το χρόνο, και δέκα χιλιάδες μένουν ανάπηροι..;

Μα ποια ανθρωπιά.. Μόνο ένα πορωμένο, με δολοφονικά ένστικτα υποκείμενο, θα έβαζε διόδια σε δρόμους καρμανιόλες που δεν έχει ακόμα φτιάξει..

Ποιος θα ανεχόταν να είναι υπουργός δικαιοσύνης, όταν η δικαιοσύνη όχι απλά τυφλή δεν είναι μα χίλια τις εκατό χειραγωγήσιμη..; Που πέφτουν τόσα τηλέφωνα στους εισαγγελείς, οι οποίοι όσο και πορωμένοι και να ‘ναι παραιτούνται…

Σαν και κείνους τους δύο δικαστές, που κράτησαν την τιμή της Ελλάδας, όταν αρνήθηκαν να υπογράψουν μια θανατική καταδίκη..

Ποιού..;

Του Κολοκοτρώνη…! Ω ναι σε θάνατο τον καταδίκασαν οι ξενόφερτοι μεσσίες μας..

Καλά ξενόφερτοι ήταν εκείνοι.. Μα τούτοι εδώ..; Που σκοτώνουν το λαό τους κάθε μέρα…; Που αφήνουν διακόσια κρεβάτια στις εντατικές κλειδωμένα, γιατί δεν παίρνουν νοσηλεύτριες και γιατρούς..;

Για τον υπουργό υγείας ο ιατρικός σύλλογος κατέθεσε μήνυση για δολοφονία. Μια και έχοντας κλειστές τις εντατικές, μη παίρνοντας προσωπικό, πεθαίνουν κατά ήπια εκτίμηση οκτώ χιλιάδες άνθρωποι το χρόνο..

Μα ποιος το άκουσε αυτό από τους «Δημοσιογράφους» μας…;


Εκείνους, που τον κάθε «Λαϊκό» και καλά τραγουδιστή, ποδοσφαιριστή, γκόμενα, δικηγόρο, τραμπούκο, χαφιέ και ηλίθιο κάνουν είδηση…;

Αυτά τα Γκρίζα ανθρωπάκια, που λες και βγήκανε από καρμπόν, και που βλέπεις σε κάθε κανάλι..;

Αυτούς τους καθημερινούς ασελγούς συνειδήσεων…;

Αυτούς που έχουνε ξεπουληθεί με λιγότερα από τα 30 αργύρια του Ιούδα..; (Ε ναι αν τα βάλεις με τον πληθωρισμό, και με την αγοραστική αξία, εκείνος χοντρά τα πήρε τότε..).

Και οι «Διανοούμενοι»…; Πούντοι μωρέ κι αυτοί.. Κάποτε είχαμε ποιητές και συγγραφείς, ανθρώπους που πολέμαγαν με τον τρόπο τους. Εκείνον που κοκάλα τσακίζει και η εξουσία και οι δυνάστες τον φοβούνται…

Με το Λόγο και δια του Λόγου έδιναν της μάχες τους.. Και σε εξορίες πήγαιναν, και χλόμιαζαν μπρος τα άρθρα, τα γραπτά και τα βιβλία τους τ’ αφεντικά…

Πούντοι τώρα..; Σε κανένα γραφειάκι, με κρατική επιδότηση να σαλιαρίζουν με φοιτήτριες μήπως..; Ή σε κάποια τηλεόραση, πάλι σε επιδοτούμενα κανάλια, να ανέχονται τον κάθε «γουρλομάτη» και «αγανακτισμένο ρεπόρτερ, να παραποιεί τα όσα λένε..;

Ή απλά δεν υπάρχουν..; Μίσεψαν και κείνοι και θάμπωσαν, χαμένες είναι σκιές και αναμνήσεις μες του χρόνου τη Λήθη…

Α ναι η Λήθη…

Αυτή της ρουτίνας, του βολέματος και της αδιαφορίας…

Αυτή που έχει περάσει σαν το απαραίτητο στοιχείο της καλοπέρασης..

«Κοίτα μωρέ την πάρτη σου», και ας καίγεται ο κόσμος…

Μονάχα που ο καθένας και το καθετί που είναι δίπλα μας, μέρος της φύσης είναι..

Και όταν αδιαφορείς, και όταν νομίζεις ότι είσαι κάτι το ξέχωρο από την κοινωνία και τον Κόσμο, η ίδια η φύση εκδικείται…

Μια και σου συμβαίνουν αφύσικα πράγματα..

Μια και που μπορεί να δεις το δικό σου παιδί σκοτωμένο, από διάφορες αιτίες αύριο.. Όχι από πιστόλι «αστυ-νομικοί» μοναχά..

Μα και από καρκίνο, από τα δακρυγόνα που του ‘ρίξαν.. Και το μένει στο σπιτάκι του δεν παίζει, μια και μήνες μπορεί να μολύνουνε το χώρο όπου πέφτουν.. Μα άστα αυτά..

Θάνατος από καρκίνο, από τις διοξίνες, που οι βιομήχανοι τα ζωντανά ταΐζουνε και το γάλα που πίνει.. Και από τα φυτοφάρμακα. Που σκοτώνουν το περιβάλλον κάθε μέρα..

Τους οποίους βιομήχανους, όλοι αυτοί οι βουλευτάδες και υπουργοί που ανεχόμαστε, γλύφουν και φοροαπαλλάσσουν..

Και σκοτωμένο να στο φέρουνε από του δρόμου καμιά κακοτεχνία.

Και δεν μιλάμε για τα ναρκωτικά, που επίσης ελεύθερα αφήνουν..

Μα και ξυλοφορτωμένο από κανέναν μπράβο μαγαζιού, γιατί τον είπε το παιδί φασίστα…

Μα κάνουνε ακόμα περισσότερα, που μπορεί το σώμα να μην σκοτώνουν.. Μα φυλακισμένους και πεθαμένους μας κρατούν.. Καθώς δεν ζούμε…

Τα Όνειρα, την Ελπίδα, το Δίκιο σκοτώνουν κάθε μέρα. Σε όλους μας.. Και κείνοι περνάνε καλά και ‘μεις χειρότερα…

Για πόσο..;

Είπαμε θέμα ανοχής είναι…

Θες να υπάρχεις και να δουλεύεις για ένα ξεροκόμματο, με ένα μέλλον που σαν κόλαση μοιάζει..; Αν το θες το κάνεις..

Μα θα το αντέξεις…; Και να πεις ότι τ’ αντέχεις, να σκοτώσεις την ψυχή που μέσα σου κουβαλάς δε γίνεται, εκείνη ξέρει.. Και θα στο λέει πάντα..

Να σου δίνανε κανένα ευρουλάκι παραπάνω, μπορεί και να τη φίμωνες.. Με κανένα ρουχαλάκι, γκομενάκι, ποτάκι, αμαξάκι, κι ότι να ‘ναι.. Μα τώρα κι αυτά στα παίρνουνε οπότε ούτε κι αυτή την παραμύθα να φας δεν μπορείς…

Μα σκοπός είναι να ζήσεις το δικό σου παραμύθι.. Και να πιστέψεις.. πως Ου-τοπία είναι αυτό που ζεις ρε γμτ!

Τόπο του ΟΥ τον κάμανε τον κόσμο…

Και δεν είναι τόπος για Ανθρώπους αυτός, δεν είναι τόπος για Σένα.

Αν μπορέσει να το καταλάβει, να το νιώσει ο καθένας από μας, που μπρος το Άδικο και το Έγκλημα που βλέπουμε καθημερινά γύρω μας, αγανακτεί, τότε μπορεί..

Μπορεί και να Υπάρχει ακόμα Ελπίδα..

Και να μετουσιωθεί αυτός, μα κάθε τόπος.

Από τόπος του ΟΥ, μπορεί να γίνει κάτι άλλο..

Κάτι που ονειρευόμαστε, μια και μέσα μας το έχουμε και το αναζητούμε..

Τόπους του ΕΥ μπορεί να γίνει..

ΕΥ

Όπως Ευτυχία…




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ότι μπορεί κανείς να ονειρευτεί δεν είναι ποτέ χαμένο
 
Νεφελοβάτης
13-12-2008 @ 12:57
Καθημερινά βλέπουμε την Αδικία γύρω μας παντού, μα κλείνουνε τα μάτια, τα αυτιά και στο στόμα.. Και ακόμα κάτι.. Ξεχνάμε.. Και όλα καλά νομίζουμε… Μα έλα που όλα χειρότερα γίνονται… Μα μπορεί να αλλάξει γμτ, μπορεί!

Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να έρθω στην διαμαρτυρία που είχε προγραμματιστεί για σήμερα, μα εφημερεύω..

Ελπίζω να είμαι αχρείαστος…

Πραγματικά το ελπίζω…
Helene52
13-12-2008 @ 13:14
Μπορεί και να Υπάρχει ακόμα Ελπίδα..
Και να μετουσιωθεί αυτός, μα κάθε τόπος.
Από τόπος του ΟΥ, μπορεί να γίνει κάτι άλλο..
Κάτι που ονειρευόμαστε, μια και μέσα μας το έχουμε και το αναζητούμε..
Τόπους του ΕΥ μπορεί να γίνει..
ΕΥ Όπως Ευτυχία…
Είναι και στο δικό μας χέρι ......

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μοιάζω μ'εσένα
13-12-2008 @ 13:37
Γκρίζα ανθρωπάκια ... πληγώνουν τη λευκότητα του ΕΥ...

ΕΥ-ΧΑΡΙΣΤΩ για την αλήθεια σου Θοδωρή!
Μα πάνω από όλα που δίνεις αιτία στη διαμαρτυρία με τα γραπτά σου... Γιατί πρέπει επιτέλους να ξυπνήσουμε!
Καλό βράδυ!
LILA KIRA
14-12-2008 @ 00:11
Eμείς, με την ανοχή και τη σιωπή μας δίνουμε ελεύθερη πρόσβαση στα γκρίζα ανθρωπάκια να μας διαφεντεύουν...
Ας ξυπνήσουμε κι'ας πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας!
KTiNoS
14-12-2008 @ 00:27
Αρχή πρώτη …

-Να μη γίνεις ίδιος
(ούτε καν ν αρχίσεις να τους μοιάζεις λιγάκι)
Νεφελοβάτης
14-12-2008 @ 05:24
Σ’ ευχαριστώ Ελένη. Και ναι είναι στο δικό μας χέρι.


Καλημέρα Αθανασία. Χρειάζεται να ξυπνήσουμε κάποια στιγμή, αλλά βασικά κάτι άλλο. Να Σκεφτούμε. Το τι θέλουμε να αλλάξουμε, και το πώς. Να καταλάβουμε ότι αυτό που γίνεται γύρω μας, γίνεται για μια σειρά από λόγους. Τους οποίους αφήσαμε να μας συμβούν. Και έτσι να αντιδράσουμε. Για να πάμε προς μια κοινωνία την οποία θέλουμε εμείς. Και όχι προς εκείνη που θέλουν για μας οι άλλοι…

Καλό μεσημέρι LILA. Κάποια στιγμή χρειάζεται να το κάνουμε. Όσο αφήνουμε τα κάθε είδους αφεντικά, μα και τα «τσιράκια» τους να μας διαφεντεύουν, τότε δεν ζούμε. Απλά Υπάρχουμε..

Αγαπητέ μου KTiNoS, Η δικιά μου αρχή, η πρώτη είναι να γίνει ο καθένας, και να παραμείνει, Άνθρωπος..

Το οποίο σημαίνει να Σκέφτεται, να Δρα με Λόγο και Λογική, να αναζητά το Δίκαιο και να το Πράττει. Και όταν την Α-δικία μπροστά του βρει, να Αντιδρά και να τη στηλιτεύει.. Και να μπορεί να Σκεφτεί και να Δράσει, πέρα από τα μικροεγωιστικά και ιδία συμφέροντα..

Οπότε εξ ορισμού, δεν μπορεί να τους μοιάσει. Ούτε και λίγο, μια και όλοι αυτοί στους οποίους αναφερόμαστε, δρουν με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο.

Το μόνο που σε ένα επιφανειακό επίπεδο μπορεί να μοιάζει είναι η δράση. Α και η στηλίτευση του συστήματος.. Μόνο που όποιος το δει, πέρα από ταμπελίτσες, θα Δει..! Άλλο να δρουν αυτοί για να συντηρήσουν ένα σάπιο σύστημα, το οποίο τους βολεύει και τα παίρνουν, και άλλο να αντιδράμε εμείς για να φτιάξουμε εκείνο που ο κάθε άνθρωπος δικαιούται..

Μια κοινωνία για τον άνθρωπο και όχι για τους άρχοντες, μια κοινωνία που θα είμαστε Ελεύθεροι. Να σκεφτούμε, να εξελιχθούμε, να Ζήσουμε..

Οπότε είναι αδύνατον να τους μοιάσουμε.. Λογικά και Φιλοσοφικά αδύνατο..
margaritoyla
14-12-2008 @ 09:15
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
mantinada
15-12-2008 @ 15:03
Στη δουλειά ήμουν όταν μιλούσαμε για την περίπτωση του μικρού Παναγιώτη κι έπειτα για την Αμαλία...

Στη δουλειά ήμουν και μετα βίας συγκρατούσα τα δάκρυά μου κάθε που έφερνα στη μνήμη μου τα ματάκια εκείνου του μικρού,
που χαραγμένα μέσα μου είναι,
ή όταν σε άκουγα να μου διαβάζεις τα τελευταία λόγια της Αμαλίας,
λόγια που έχω διαβάσει κι εγώ παλιότερα μα που πάντα σα φωτιά θα καίνε...

Αυτό που τότε σου είπα ήταν πως θα 'θελα να μπορούσα να κρατήσω ζωντανή τη μνήμη των ανθρώπων με κάποιο τρόπο...
Να τους εμποδίσω να παραδοθούν στη Λήθη...
Γιατί όταν θυμάσαι όσα ονειρεύτηκες,
όταν ποτέ δεν ξεχάσεις ποιος ή τι πατάει πάνω σ' αυτά τα όνειρα,
τότε ναι, έχεις όχι μια μα πολλές ελπίδες να ζήσεις εκείνο το ΕΥ...

ΕΥ-χομαι να το καταφέρει κάποιος κάποτε αυτό,
να μη μας αφήσει ποτέ να ξεχάσουμε...
Και, πίστεψέ με, αισθάνομαι πως διαθέτεις όλες τις προϋποθέσεις γι' αυτό...

Να είσαι καλά Ουρανέ μου,
καλό μας ξημέρωμα!

::1326.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο