| |
Φιλια....
σκια σε καποιο ονειρο...
ξεψυχαει σε καποια
σκοτεινη γωνια....
Σπασμενη πυξιδα....
διχως καρδια...
διχως ψυχη.....
Χωρισμος....
αργα...σταθερα.....
τρεχουμε να ξεφυγουμε....
να δραπετευσουμε....
απο τα ονειρα μας....
Ονειρα που καναμε μαζι...
μα πλεον δεν σημαινουν τιποτα...
Αναδρομη στο παρελθον...
ξεθωριασμενες εικονες....
στην ακρη καποιας μνημης...
σπανιες...ζεστες στιγμες...
της συντομης ζωης μου οι πιο ομορφες....
Σκεψεις γλυκες....
αισθηματα ικανα να λιωσουν
τον παγο της καρδιας....
Ηταν καποτε..
Λογια κι υποσχεσεις....
που ετσι κι αλλιως δεν θα
μπορουσαμε να κρατησουμε...
μα τοτε τουλαχιστον θελαμε να προσπαθησουμε....
Η παρεα που υπηρξε και παντα θα υπαρχει....
Ο εγωισμος εχει αρχισει να στηνει
τις αμυνες του....
μερικες φορες εχει αποτελεσμα....
λεω πως πλεον δεν με νοιαζει....
οτι κι αν γινει...
Ετσι κι αλλιως η μοναξια
ειναι η πιο πιστη φιλη....
ποτε δεν σε πληγωνει....
Μουδιαζεις...παγωνεις....
αγνοεις τους χτυπους της καρδιας σου....
μα αρκει να ακολουθησω το ματωμενο δρομο....
αιμα απο τις πρωτες μου πληγες...
το σκοτεινο μονοπατι..
στα βαθη του εαυτου μου....
η καρδια μου στην σκοτεινη γωνια της....
δακρυζει...ματωνει.....
για αυτα που ειχε και χανει μερα με ρην μερα....
διχως να μπορει να κανει τιποτα...
Ερωτας....
μπερδεμενο συναισθημα.....
σου δινει ζωη μα το ιδιο
ευκολα στην παιρνει.....
Ψυχρο αγγιγμα...
στιγματιζει την ψυχη....
Η πρωτη αγαπη....
αιμα στα λευκα σεντονια.....
κοκκινο τριανταφυλλο
στο λευκο χιονι....
λουλουδι αθωοτητας
που μαραθηκε....
την πρωτη φορα που η ψυχη
μου δακρυσε....
Αναμνησεις....
ενα σαγαπω που ακομη μου καιει τα χειλη...
ενα αντιο που σταματησε το χρονο....
Φλογισμενες σταχτες....
μαυρισαν τη μερα....
Ονειρευομαι στο σκοταδι....
κοιμαμαι περιμενοντας να μην ξαναξυπνησω....
αισθηματα που δεν μπορω να μοιραστω με κανεναν....
η αγαπη αυτη που κρυβω
με σκοτωνει λιγο λιγο....
σε ψαχνω μεσα στην ομιχλη....
ακουω την φωνη σου....
νιωθω την ανασα σου...
μα ποτε δεν εισαι εκει...
Δεν μπορω να σπασω την σιωπη....
συνεχιζει να σβηνει την ζωη μου....
Σκεψεις...
μαχαιριες στην καρδια μου....
σε καθε θυμηση....
Η πληγη δεν εκλεισε....
στον ερωτα ολοι πληγωνονται....
μα το πραγματικο μαρτυριο ειναι
να νιωθεις την πληγη πιο βαθια απ'τη ψυχη σου.....
τοτε ο χρονος δεν ισχυει...
λιωνεις σαν κερι....
οσα χρονια κι αν περασουν...
Μερικες φορες μου λειπεις πολυ...
παρα πανω απο οσο πρεπει....
Ομως δεν μετανιωνω για τιποτα......
Μπορει να μαι μονη..
μα καπου πισω απο τις σκιες
κρυβεται η τελευταια φοβισμενη ελπιδα...
Τον χειμωνα διαδεχεται η ανοιξη....
Μπορει να πεθανα χιλιες φορες
μα αξιζε για αυτη τη μια που εζησα......
Δεν θα αλλαζα τιποτα.....
καταστασεις και ανθρωπους....
Οσοι αξιζουν θα ειναι διπλα μου και το πρωι
που η θυελλα θα χει κοπασει....
Οι αλλοι θα βυθιστουν στο παρελθον μου....
κι αυτο θα ναι το μονο που θα ειναι πια΄...
σκονισμενες αναμνησεις.....
Τα χρονια της εφηβειας τελειωνουν....
τα συννεφα διαλυονται και συντομα
ενας ηλιος θα φωτισει το μαυρο φοντο.....
Φευγω....
Διπλα μου εχω μια παρεα
που εχει υποστει απωλειες.......
αλλα μαλλον δεν αξιζε....
Με ενα χαμογελο και
μια ζεστη αγκαλια....
με ενα ονειρο δανεικο
και μια φλογα στην καρδια....
ανοιγω κερινα φτερα...
Ακολουθουμε το φως...
τον ηλιο της ζωης μας...
ισως τα φτερα λιωσουν
και χαθουμε στο κενο....
μα η επιλογη θα ειναι δικη μας.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
