| |
Τα σκαλοπάτια του πόνου καιρό τώρα τα κατεβαίνω.
Καθώς κατεβαίνω οι αναμνήσεις με οδηγουν πεισματικά στο χθές.
Είναι σκοτεινό και θολό αλλά κάπου εκεί βρίσκεται η σκονισμένη μορφή σου και τα απραγματοποίητα όνειρα συνθεμένα με τόσο πόνο και υπομονή. Τι ειρωνία εμείς που κάναμε τόσα σχέδια, κάπου στην μέση του παραμυθιού όλα σταμάτησαν απότομα και την θέση τους την πήρε η προσπάθεια μας να οδηγηθούν στην λήθη. Τώρα ο χρόνος κυλά αργά και βασανιστκά χωρίς την αγκαλιά και τα φιλιά σου να με ζεσταίνουν. Χαθήκαμε αγάπη μου, χαθήκαμε σε έναν απέραντο λαβύρινθο πόνου και κίβδηλων υποσχέσεων. Τώρα πια προσπαθώ να επουλώσω τα τραύματα που προκάλεσε η απουσία σου. Λεπτό λεπτό βυθίζομαι στις αναμνήσεις και προσπαθώ να γίνς κομμάτι από αυτές για να ξανα ζήσω την μαγεία. Γύρισε για να αναβιώσει το όνειρο, γύρισε για να με βγάλεις από το σκοτάδι που με τύλιξε. Γύρισε για να μου δώσεις πνοή και να σωθεί αυτή η αγάπη που καιρό τώρα παλευει με τα κύματα της θλίψης και της οργής και αργά αργά βουλιάζει στο βυθό του χαμένου ονείρου. Γύρισε, γυρισε σου λέω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
