| |
Φταίνε οι άλλοι.
Πάντα οι άλλοι φταίνε φυσικά,ποτέ εμείς,
δεν φταίω εγώ που η αγάπη σου μικρή ανόητη πατρίδα με πονάει
και που σαγαπώ ακόμη συμβαίνει μόνο γιατί έτσι με μάθανε.
Με μάθανε να αντέχω και να βρίσκω λύσεις,
όπως ο αριστείδης ο μανάβης
κάηκε το μανάβικό του κατα λάθος ή κατα πάθος,
μα λίγο τον νοιάζει τον ντουνιά,
θα πάρει δάνειο λέει να το φτιάξει,
κάποιες τράπεζες εξήγγειλαν δάνεια για αυτούς που ζημιώθηκαν αυτές τις μέρες.
Οι τράπεζες μόνο νοιάζονται για τον αριστείδη
και το κράτος, αυτό εννοείται.
Πάντα αυτό το απρόσωπο κράτος νοιάζεται
για τον μανάβη που με μάτια κόκκινα από τα δακρυγόνα της γειτονιάς του
θα βγει να θρηνήσει τις καμμένες πατάτες του.
Αυτά άκουγα στην τηλεόραση από κάποιον υποψιασμένο
και στην συνέχεια ένιωσα την ύπαρξή μου να βαθαίνει και να γίνεται βούρκος.
εκεί κάτω από την βροχή πήρα την απόφαση της αναχώρησης,
να αφήσω πίσω μια χριστουγεννιάτικη ευχή, μέρες που είναι,
να ακούσω τους μπάτσους να εύχονται καλές μας γιορτές,
και την επόμενη μέρα να βρίσκομαι κάπου εκτός πανηγυριού.
ο επίλογός μου είναι:
ότι ο κύκλος του δακρύου δεν τελειώνει
η απερίγραπτη ομορφιά ζει μόνο στα όνειρά μας και δεν πραγματοποιείται
οι άλλοι φταίνε σου λέω για όλα
ίσως να φταίω και εγώ κατα βάση
το φαινόμενο της πεταλούδας που λένε
κάτι μάλλον έκανα λάθος, ίσως και κάτι σωστό.
όπως και να χει όμως........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
