| |
Σ’ΕΝΑ ΚΟΥΤΑΚΙ ΕΚΛΕΙΣΑ
ΤΗ ΔΟΛΙΑ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΤΟ ΕΒΑΨΑ ΤΟ ΣΤΟΛΙΣΑ
ΤΟ’ΘΑΨΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΟΥ
ΕΤΣΙ ΣΥΝΕΧΙΣΑ ΝΑ ΖΩ
ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ
ΕΞΟΡΙΣΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
ΝΟΜΙΣΑ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΜΟΥ
ΣΑΝ ΜΗΧΑΝΗ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩ
ΜΕ ΑΛΛΩΝ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ
ΞΕΧΑΣΑ ΠΛΕΟΝ ΠΩΣ ΝΑ ΒΡΩ
ΧΑΜΕΝΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ
ΜΕΣ’ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΠΕΡΑΣΑ
ΚΑΙ ΣΚΟΥΡΙΑΣΕ Η ΣΤΟΛΗ ΜΟΥ
ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕ ΘΥΜΗΘΗΚΑ
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΜΟΥ
ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ ΕΠΕΣΑ
ΒΑΘΙΑ ΜΕΣ ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ
ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΑΜΨΗ ΑΠΑΛΑ
ΦΩΤΙΖΕ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ, ΠΛΗΣΙΑΣΑ
ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ
ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ, ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΙΑ
ΓΛΥΚΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ
ΣΑΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΘΑ ΚΑΩ
ΣΤΟ ΦΩΣ ΣΑΝ ΠΛΗΣΙΑΖΩ
ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΚΑΗΜΟ
ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΑΔΕΙΑΖΩ
ΜΑ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΦΑΝΙΣΤΩ
ΧΑΙΔΕΨΕ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ
ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΚΙ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΟΥ’ΔΩΣΕ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
