Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: να ξαναγενηθώ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130899 Τραγούδια, 269486 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 να ξαναγενηθώ
 για την Μαργαρίτα, είναι σκληρό αλλά αντέχει αυτή...
 
Τα λόγια μας θα σβήνουν
σαν από υγρό σφουγγάρι
στον μαυροπίνακα της κάθε μέρας.
Επόμενο μάθημα, μαθηματικά
ή ιστορία, ποιος ξέρει?
Υπάρχουμε, μάτια μου
στα διαλείμματα των διδαχών
Στα τρίμματα της κιμωλίας
στο σανιδένιο πάτωμα.
Υπάρχουμε ως ψυχοροή της κιμωλίας.
Υπάρχουμε σαν σταγόνα αίμα
στο μαχαίρι του φονιά.
Είμαστε εμείς που κρατάμε
σταθερό το χέρι του
Εμείς που ουρλιάζουμε
το φόβο, στα ανοιχτά μάτια του νεκρού
Του Ιησού ο δέκατος τρίτος μαθητής
Αυτός που ούτε ακολούθησε
ούτε και πρόδωσε...
Ο κόκορας που λάλησε τρεις
για να μας απαρνηθούμε
Είμαστε...
Πως κρύφτηκε έτσι η ζωή μας
πίσω απ' την πρωινή χειμωνιάτικη ομίχλη?
Κι αυτά τα κοράκια που κρώζουν
πάνω στους φράχτες
Πούθε ήρθαν?

Αχ καρδιά μου
Τα τρίμματά σου
τα σβησμένα σ' αγαπώ
Τα βάλαν σε επιταχυντές σωματιδίων
και τα ξαπόστειλαν στον διάολο
Τα κρίματά σου...
Οι χαμένοι ποιητές
δαγκώνουν τα δάχτυλά τους,
να ματώσουν
κι ύστερα γράφουν
στους λευκούς των ψυχιατρείων
τοίχους
ακατανόητα σχήματα...
Μαύρους-κόκκινους κρίνους
Παλίρροιες κι άμπωτες
που μέσα απ' την αλληλοδιαδοχή τους
αποκαλύπτουν τουμπανιασμένα
κουφάρια,
πεισμωμένους σκελετούς,
αγάλματα ανέκφραστα,
πυθάρια με κρασί
κι αχινούς καρφωμένους
στα χείλη μας...
Ο θάνατος σαλαγάει το κοπάδι των ζωντανών
Δεν θα σε βρώ...
Αποκοιμήθηκες στον ίσκιο του φιδιού
με την γλυκιά, την ρόγα
απ' το σταφύλι, στα χείλη.
Σε έχασα σε τούτο το φευγιό
Οι μέρες τρέχουν ξεκοιλιασμένες
να παραδοθούν στην αγκαλιά της νύχτας
Κρατούν με τα χέρια τους
τα σπλάχνα τους
να μην χυθούν στις λάσπες
...Κι εγώ, ένα άνομο έμβρυο
Στα μελανιασμένα σωθικά τους
που αχνίζουν
κρύβομαι...να ξαναγεννηθώ...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
montekristo
31-12-2008 @ 10:13
http://www.youtube.com/watch?v=5GS7oI6U3a8

ευτυχές το νέο έτος ::smile.::
MARGARITA
31-12-2008 @ 10:39
Και εγώ είμαι το απόλυτο μηδενικό, το άπαν, το μέσο… άπειροι συν άπειροι των αριθμών ...
Δεν είμαι κτήμα των Θεών, ούτε μεταλαμβάνω σε στράτευμα δαιμόνων..........
Κλέβω το κόκκινο του Προμηθέα....και το χαρίζω.....
idroxoos
31-12-2008 @ 10:44
Οι χαμένοι ποιητές
δαγκώνουν τα δάχτυλά τους,
να ματώσουν
κι ύστερα γράφουν
στους λευκούς των ψυχιατρείων
τοίχους...................................................

καλή χρονιά!!! ::xmas.:: ::yes.::
velico
31-12-2008 @ 11:25
είχα καιρό να έρθω και ομολογώ πως έχασα πολλά τελικά!
καλή Χρονιά!
montekristo
31-12-2008 @ 11:44
το κόκκινο του Προμηθέα...πόσο σοφοί οι πρόγονοί μας ε? έφτιαξαν τον Προμηθέα ανάμεσα στους Θεούς και στους ανθρώπους, έναν έκπτωτο Θεό να μας θυμίζει πως από τους Θεούς πρέπει να κλέψουμε για να ζήσουμε, να μας θυμίζει ότι όλα και πάντοτε υπόκεινται σε αμφισβήτηση ακόμα και η Θεική τάξη
Κι αντάλαγμα το συκώτι στα όρνεα, τίποτα δε χαρίζεται...
Χρόνια πολλά υδροχόε!
Καλλιόπη χαίρομαι που σε ξαναβλέπω ::smile.::
mychoco
01-01-2009 @ 04:58
Πολύ ωραίο!!! ::up.::
Καλή χρονιά!!!!!!!! ::xmas.:: ::xmas.::
Ηypocrisy
01-01-2009 @ 07:48
συντροφικη ::smile.::
arpistre
01-01-2009 @ 08:26
...
ε'
Κι ο γήλιος τρυπώντας τις φυλλωσιές
πετάει στο χώμα χρυσά τσεκίνια
απόκριση στην προσφορά του καθενός μας-
...

ευτυχές το νέο έτος ::smile.::
nirbana
01-01-2009 @ 10:14
σκληρό , αλλά εξαιρετικό.. ::smile.::
καλή χρονιά
montekristo
01-01-2009 @ 13:34
Η αγάπη το γαληνεμένο σπίτι του ανθρώπου.
...Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα....

χρόνια πολλά
ειρήνη
07-01-2009 @ 07:14
χρόνια πολλά και καλά μόντε ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο