| |
EMINESCU/ Mιχάϊ ΕΜΙΝΕΣΚΟΥ (1850-1889)
Τα χρόνια πέρασαν...
Τα χρόνια πέρασαν - νέφη στ'αλόνια
και πίσω, ξέρω, δεν ξαναγυρνάνε,
γιατί πια τώρα δε με συγκινάνε
τραγούδια, μύθοι, παραμυθια αιώνια,
Που μού'δωσαν χαρές κι άπειρες γνώσεις
και μάγεψαν τα παιδικά μου χρόνια --
Σούρουπο, σύ, με τα στερνά σου αηδόνια
τους ίσκιους μάταια στέλνεις να με ζώσεις.
Να βγάλω μια φωνή απ'τα περασμένα,
ψυχή μου, να σε κάνω να θροΐσεις,
τη λύρα μου του κάκου δοκιμάζω.
Στης νιότης τα ουράνια είναι χαμένα
όλα... Είν'άλαλες οι αναμνήσεις
κι ο χρόνος με βαραίνει... σκοτεινιάζω !
(1883, Δεκέμβρης)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
