| |
[color=black][font=georgia]Τι η τραγωδία των ήλιων
Μικροί και ίδιοι. Κεκαρμένοι.
Στοιχεία και όργανα των νόμων ενός ελαχίστου σύμπαντος.
Ο λόγος τους ιστορικά ήδη πεπερασμένος
Κι εγώ που ως άνθρωπος αποφάσισα τον θάνατο μου
Τον θάνατο μου ως θετικό γεωτροπισμό
Θα πιω το χώμα , θα καμωθώ το σπίτι ή την άνοιξι
Θα κάψω ένα βιβλίο με χώρες.
Η θέσις μου η κυριώτερη αιτία
Είμαι ο άνθρωπος των λόφων
Εδώ και πάλι, πάνω και από την ειλικρίνια
Πολύ πιο ψηλά από το κάθε ψέμα
Εις το δάσος το ασωστό όπου το αγρίμι ευθυτενές
Αχ μες στην πιθανή ψυχή μου πως ωρύεται
Η προφορά του γνωστή στους σημειωμένους
Σ΄εκείνους που φέρουν το σημάδι της δεύτερης ευκαιρίας
Τραγωδία
Οι άνθρωποι οι λαμπροί
Λευκές σιλουέτες καθρεπτίζονται στον κόκκο της σκόνης
αποχρώσεις ενδείξεις πως είναι αντώνυμοι της λέξης “έρως”
έχω και διακινδυνεύω να χρισθώ
Η θέσις μου η κυριώτερη αιτία
Έχω ένα κομμάτι μέταλλο
Έχω ένα κομμάτι μέταλλο και το υποτάσσω
Άλλοτε το κάμω εργαλείο σωτήριο κι άλλοτε όπλο καταραμένο
Το κάμω ευχή και το κάμω αρχέγονο φόβο
Συντρίβω το όρος
Είμαι ο άνθρωπος των λόφων
Και ιδού
Με την επιδερμίδα του μαθητού και με τη σάρκα του διδάσκαλου
Με το οστό του γενναίου και το αίμα του δειλού
Μυώνες, αδένες, κύτταρα
Βλέπω έναν ίσκο
Έπαψα πια να είμαι επιμελώς κρυμμένος
Σε μια πλατιά σπηλιά φρουρημένη
Φρουρημένη από δωρεάν σύννεφα
Αγκυλωμένα
Με την επιδερμίδα του χιονιού και με τη σάρκα του νερού
Με το οστό του κεραυνού και της αστραπής το αίμα
Αέρας, κρυστάλλοι, ιόντα
Και ιδού
μια σελάνα μικρή παραφθορά θλίψης
Θλίψη επιθυμίας κατά το ήμισυ
Γελάει με τη φάρσα του άλλοτε
μικρή σελάνα φωτεινή κατά το ήμισυ
βλέπω έναν ίσκιο.. [/color][/font]
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
