| |
| | Το πέρασμα στην Ινδία |  | | |
ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ξεκίνησα το μεσημέρι από την Αθήνα. Το Gulf Air δεν είχε απευθείας πτήση για το Νέα Δελχί και έτσι έκανα ένα διάλειμμα , πέντε ωρών, στο Μπαχρέιν. Πέρασα τους απαραιτήτους τουριστικούς και τελωνιακούς ελέγχους και μπήκα στο χώρο των πλούσιων και φανταχτερών καταστημάτων του Duty Free.Πολυκοσμία και πολυχρωμία. Το τμήμα με τους χύμα ξηρούς καρπούς ήταν ιδιαίτερα ελκυστικό αλλά κράτησα χαρακτήρα .Τα γλυκοκοίταξα και απομακρύνθηκα. Στο βάθος δύο μεγάλες πάνινες μηχανικές κούκλες ψαρεύανε μέσα στα νερά ψεύτικης θάλασσας και οι τουρίστες σταματούσαν και βγάζανε αναμνηστικές φωτογραφίες. Η ευμάρεια ήταν διάχυτη. Μία ματιά ,γύρω μου ,έφτανε για να καταλάβω ότι πλησιάζω άλλους τόπους. Ότι έφτασα στο σταυροδρόμι ανάμεσα στην Ασία, την Αφρική και την Μέση Ανατολή. Βρισκόμουνα πράγματι σε άλλη γη σε άλλα μέρη με ελάχιστες γυναίκες και ελάχιστους ευρωπαίους. Μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και φυσιογνωμιών. Μεγάλη προσοχή στις επιλογές μορφών κάλυψης του προσώπου στο ασθενές φύλο(μπούργκα, τσαντόρ, μαντίλες). Είδα ελάχιστες γυναίκες ασυνόδευτες.
Οι πλούσιοι ταξιδιώτες βρίσκονταν στα ειδικά lounge for VIPS όπου τους παρέχονταν ποτά και άμεση πρόσβαση στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ. Οι περισσότεροι επιβάτες όμως προσπαθούσαν, ήρεμα και χαμογελαστά, να ροκανίσουν το χρόνο. Πήγαιναν στο χώρο προσευχής, άλλο για τις γυναίκες και άλλο για τους άνδρες. Άλλοι κάλυπταν το διάστημα αναμονής αράζοντας σε μία γωνία, μία πολυθρόνα ή ένα τραπέζι για να κοιμηθούνε λίγο ή να χαλαρώσουνε.. Αυτοί είχαν τις τσάντες τους κλεισμένες με αυτοκόλλητες ταινίες ή με σκοινιά. Ελάχιστοι φορούσαν παπούτσια. Δίπλα μου έκατσε να ξαποστάσει ένα μεγαλόσωμος ταξιδιώτης. Σε λίγο έβγαλε τις κάλτσες του και τις άφησε να στεγνώσουνε πάνω στα παπούτσια του. Δεν ενοχλήθηκε καθόλου από την γεμάτα ερωτηματικά, ματιά μου. Άπλωσε τα πόδια του στο δάπεδο και χασμουρήθηκε μεγαλόφωνα. Μετά από 3 ώρες ύπνου ξαναέβαλε τις κάλτσες του και αποχώρησε. Η θερμοκρασία ήταν 14 αλλά δεν υπήρχε πρόβλημα. Κανένας δεν φαινότανε να κρυώνει. Ένιωσα παράξενα που και χοντρό μπουφάν είχα και το λαιμό τυλιγμένο προσεκτικά με μεταξωτό μαντήλι.
Το πέρασμα μου στην Ανατολή ήταν εντυπωσιακό και απότομο. Μαύρες και λευκές σκιές με παντόφλες και σανδάλια πηγαινοέρχονταν διπλά μου. Μία έντονη μυρωδιά ,μείγμα κάρυ και σκόρδου, επικρατούσε στον αέρα. Στρατιωτικοί ελέγχανε συχνά πυκνά τον χώρο. Τα μεγάφωνα μεταδίδανε σε 3 γλώσσες τα δρομολόγια των αεροπορικών γραμμών. Πειθαρχημένοι επιβάτες κάνανε σειρά για να επιβιβαστούν. Ένας πίσω από τον άλλον, υπομονητικά, απαντούσανε στις ερωτήσεις των ελεγκτών. Ήρθε και η σειρά μου να επιβιβαστώ.
Μετά από 5 ώρες έφτασα στην Ινδία. Το πέρασμα από τα διάφορα γκισέ ήταν γρήγορο και χωρίς προβλήματα. Η ανάκριση έγινε από τον αστυνομικό που προφανώς ήταν ΣΙΧ .Τα τεράστια μουστάκια και τα πλούσια γένια του ήταν τίγκα στο ζελέ και του έφταναν στο σβέρκο. Το καταπληκτικό μωβ τουρμπάνι του έκανε πολύ εντυπωσιακή την όψη του. Όταν βγήκα έξω από το αεροδρόμιο ένα τσούρμο από ταξιτζήδες με περικύκλωσε φωνάζοντας διάφορα. Η ατμόσφαιρα ήταν βαριά και η ομίχλη, από την υγρασία αλλά κυρίως από την μόλυνση του περιβάλλοντος ,ήταν ανυπόφορη. Δυσκολευόμουνα να αναπνεύσω Παρατήρησα ότι οι περισσότεροι φορούσαν μία χάρτινη προστατευτική μάσκα. Μόλις είχε βρέξει αλλά κανένας δεν έδειχνε βρεγμένος. Ανέβηκα στο ταξί και σε περίπου 30 λεπτά φτάσαμε στο κέντρο της πόλης. Στην διαδρομή έβλεπα πολλούς άνδρες να ουρούν στο δρόμο. Με την πλάτη γυρισμένη στο δρόμο. Ρώτησα πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην πρωτεύουσα της χώρας. Μου εξήγησαν ότι για κάτι τόσο φυσιολογικό ,όπως αυτό ,και αφού δεν υπάρχουν δημόσια ουρητήρια , προτιμούσαν να εκτεθούν σε δημόσια θέα .Δεν το θεωρούσανε ντροπή και αγένεια.
Η ομίχλη κράτησε για άλλες τέσσερις ώρες αλλά δεν με εμπόδισε να βγω στους δρόμους. Στην περιοχή όπου έμενα υπήρχαν 18 πρεσβείες και ένιωθες μία σχετική ασφάλεια. Τεράστια εντυπωσιακά κτήρια, μονοκατοικίες, βίλλες και μικρά παλάτια κυριαρχούσανε στην γειτονία της διπλωματίας. Από όπου περνούσα συναντούσα στρατιωτικούς και αστυνομικούς που με κοιτούσανε λίγο ερευνητικά αλλά ήταν ευγενικοί και εξυπηρετικοί. Σε διάφορους δρόμους έβλεπα αγελάδες, μαϊμούδες και σκιουράκια. Ελεύθερα και τολμηρά, όποτε θέλανε περνούσανε από μία μεριά στην άλλη του δρόμου χωρίς να ενοχλούνται από την υπερβολικά φορτωμένη κυκλοφορία. Άλλη χώρα. Άλλα έθιμα. Άλλες συνήθειες. Άλλη ψυχολογία και τελικά άλλη νοοτροπία..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | tzenilio@gmail.com | | | |
|
**Ηώς**
25-01-2009 @ 00:40 | Άλλη χώρα. Άλλα έθιμα. Άλλες συνήθειες. Άλλη ψυχολογία και τελικά άλλη νοοτροπία.......ΑΚΡΙΒΩΣ!
ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΤΖΕΝΙ! ::hug.:: ::hug.:: | | Μπάμπης
25-01-2009 @ 00:54 | αχ ,και πόσο σου πάει το τσαντόρ Τζένη μου , Αρμάνι είναι ? ::laugh.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
