| |
Φλόγα ανείπωτη το είναι μου καίει
κερί αλησμόνητο σαν αίμα ζεστό
λόγια που τόλμησα το στόμα μου λέει
και το μυαλό μου ποτάμι θολό.
δε με λυγίσαν του χρόνου οι μέρες
δε με τρομάξαν μαχαίρια τραχιά
γίναν τα χάδια μου ανέμου οι σφαίρες
και με ταξίδεψαν στο πουθενά.
Ύπνος ατέλειωτος δυο λέξεις μόνο
Πόνος, λύπη και μαύρος καπνός
έγιν' ο πόλεμος παιδί στο δρόμο
κι εγώ ζητιάνος, μάγος, τυφλός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
