Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131035 Τραγούδια, 269514 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ασυμφωνία χαρακτήρων
 δύσκολη η συγκατοίκηση...
 
Λατρέψαμε τη σιωπή
φλυαρώντας
τους χρησμούς κάτω απ' τα κεραμίδια
που κρύβονταν.
Α, παν όλα αυτά
Δεν έχεις το δικαίωμα της διόρθωσης
Πάρε μονάχα το μαχαίρι
Και χτύπα
Ή σκάλισε πάνω στις μαρμάρινες σκάλες
καινούρια αυλάκια
να τρέξει το αίμα.
Σώπασε, μην κλαις
Το σιγανοψιχάλισμα χαϊδεύει τις πληγές
Το αλάτι τις ψήνει.

Ας το πιούμε κι αυτό το ποτήριον, είπες
σαν καθημερινή συνήθεια
να σου 'χε γίνει.
Αθεράπευτα σοφός ή ανόητος
ως τα σούρτα φέρτα των ποντικών στο ταβάνι
Απεκδύθηκες το δέρμα σου
ο πονηρός ο όφις, γι' άλλη μια φορά.
Έτριξες τα δάχτυλα.
Ευτυχώς που δεν αποπειράθηκες
να χαμογελάσεις εαυτέ μου
Γιατί θα καταλάβαινα πόσο ψεύτης είσαι.

Μα έλεγα σήμερα, να περπατήσουμε πιο κάτω
Να σ' ανεχτώ λίγο ακόμη
Ίσως βλέπαμε τους γέρους
να γράφουν με τα κιτρινισμένα
απ' το τσιγάρο δάκτυλα,
συνθήματα στους τοίχους.
Μπορεί και μια σκάλα
να οδηγεί στον ουρανό.
Θα γελούσαμε
που λείπουν τα πρώτα της σκαλοπάτια
Μετά θα θυμώναμε
με τους εαυτούς μας που γελάσαμε.

Θα σε οδηγούσα σαν τυφλό,
κρατώντας σε απ' το χέρι
κι εσύ τάχα μου, με κλειστά μάτια
θα σκόνταφτες πάνω στη κολόνα
και μετά θα με χτυπούσες με το ραβδί σου
Θέαμα για τους περαστικούς
Χαριτωμένοι θεατρινισμοί.

Με λίγα λόγια, ψεύτικα φιλιώματα
μέχρι να περάσουμε καμαρωτοί
πάνω απ' τη σχάρα του υπονόμου
λες και διαβήκαμε ένα φουσκωμένο ποτάμι
Στο έχω πει, ασκείς πάνω μου κακή επιρροή
Μα το χειρότερο, την ώρα που θέλω
να σου μαρτυρήσω πως εγώ γεννήθηκα ποιητής,
δεν προλαβαίνεις να μ' ακούσεις
Παίρνεις από πίσω καμιά μικρούλα
ή πας στο περίπτερο για τσιγάρα.

Λατρέψαμε την σιωπή
φλυαρώντας
τους χρησμούς που κοιμούνται
κάτω απ' τη γλώσσα μας

-Πάμε σινεμά?
-Να πας μόνος σου!



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
justawoman
04-02-2009 @ 01:29
Ολίγη σχιζοφρένεια ποτέ δε λείπει απ' τις ψυχές των ποιητών
Εκ πείρας σου μιλώ ::razz2.::

Να κλαις και να γελάς μαζί ::wink.::
νετη541
04-02-2009 @ 01:44
...εγώ θα έλεγα ότι ολίγη είναι μάλλον απαραίτητη....κάτι σαν τη ζάχαρη στον καφέ....δεν έχω βέβαια την πείρα της just.... ::wink.::
montekristo
04-02-2009 @ 01:50
ρε μην του φουσκώνετε τα μυαλά, αυτος είναι ικανός να αρχίσει να με σβήνει χαχαχα
καλημέρα ::smile.::
Δήμητρα
04-02-2009 @ 02:08
Απλά υπέροχο....
χαμογελο
04-02-2009 @ 02:21
καταπληκτικη περιγραφη συγκατοικησης.........χωρις λογια........

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
swordfish
04-02-2009 @ 02:26
-Πάμε σινεμά?
-Να πας μόνος σου!'' ...περίεργο κι εγώ με έχω στείλει!

::rol.:: ::smile.::
arpistre
04-02-2009 @ 02:35
ξέρεις πόσοι και πόσες θα ταυτιστούμε μ' αυτό που έγραψες;;
και δεν εννοώ ποιητές (λέμε τώρα).. ::smile.::
Amersa K
04-02-2009 @ 03:13
Ναι, κι εγώ παρατηρώντας την justawoman αυτό διαπιστώνω...
Γενικά μ' αρέσουν τα γραπτά σου, πού να σε χώνευα κιόλα...
Το τελευταίο μου θύμισε ένα προϊστορικό (εφηβικό) αμερικάνικο
- Πάμε σινεμά;
- Και δεν πάμε;
- Και δεν πάμε;
- Και δεν πάμε;
Και δεν πήγανε...
::naugh.::
iraklisv
04-02-2009 @ 03:40
::laugh.:: ::smile.:: ::smile.::
keadas
04-02-2009 @ 04:36
εξαιρετικό!
ιδιαίτερα εκει που συναντάς
τη σκάλα
που οδηγεί στον ουρανό.
Αστρογιογγι
04-02-2009 @ 05:20
http://www.youtube.com/watch?v=g_Vtb2WSOYQ
αφιερωμενο στα γεροντια! χα! Να ζησουν οι 15αρηδες!!!
Ομορφια η καθε συγκατοικηση...εστω και για την εμπειρια...
μου Θυμησες πολλα! !!
Πάρμας
04-02-2009 @ 06:17
Η δική μου συγκατοίκηση είναι κωφάλαλη, αλλα για κάποιο λόγο γνωρίζουμε ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Πολύ καλό Monte!
Lame Duck
04-02-2009 @ 08:26
Λατρέψαμε την σιωπή
φλυαρώντας
τους χρησμούς που κοιμούνται
κάτω απ' τη γλώσσα μας

Ιδιαίτερο ::up.:: ::up.:: ::up.:: !!!!!!!!
elpidakwstopoulou
04-02-2009 @ 08:34
Μπορεί και μια σκάλα
να οδηγεί στον ουρανό.
Θα γελούσαμε
που λείπουν τα πρώτα της σκαλοπάτια
Μετά θα θυμώναμε
με τους εαυτούς μας που γελάσαμε.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
xxix86
04-02-2009 @ 09:38
Τι να σου πω ρε MONTE,
κι εγώ τρελός νιώθω,
παρανοϊκός θα' λεγα.
Η ποίηση είναι ολίγον και τρέλα...
::up.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
04-02-2009 @ 11:43
Αν κρίνω κι απ' τα σχόλια, πολλές συμφωνίες για την ασυμφωνία. Και τελικά, αναρωτιέμαι... θα την παλεύαμε αλλιώς;
Αγνή
04-02-2009 @ 15:20
εμένα μου θύμισες το εξής:
- πάλι πίνεις;
- ναι, πίνω γιά να ξεχάσω
- τι να ξεχάσεις;
- ότι πίνω

////
ψεύτικα φιλιώματα
μέχρι να περάσουμε καμαρωτοί
πάνω απ' τη σχάρα του υπονόμου
τέλειο
montekristo
05-02-2009 @ 01:10
τόσο καλά σχόλια θα μας κάνετε να συμφιλιωθούμε στ' αλήθεια
ευχαριστώ ::smile.::
zpeponi
05-02-2009 @ 02:52
μέχρι να περάσουμε καμαρωτοί
πάνω απ' τη σχάρα του υπονόμου

Μπραβο σου, πολυ μου αρεσε!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
velico
05-02-2009 @ 03:05
Ευτυχώς που δεν αποπειράθηκες
να χαμογελάσεις εαυτέ μου
Γιατί θα καταλάβαινα πόσο ψεύτης είσαι.
::yes.::
heardline
05-02-2009 @ 06:48
Πολύ δύσκολη, γι' αυτό και απραγματοποίητη !!!!!!!!!
Γιάννης Χρυσέλης
05-02-2009 @ 12:07
αλάτι για να ψήνει να νοστιμίζει και να συντηρεί...
::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο