Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ειλικρινά με πονάτε
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130303 Τραγούδια, 269350 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ειλικρινά με πονάτε
 
Ειλικρινά με πονάτε!
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ


Honesty is the first chapter in the book of Wisdom.
--Thomas Jefferson

Πολλές φορές ,στην ζωή μου, βρέθηκα αντιμέτωπη με ένα ηθικό πρόβλημα. Όταν έλεγα την αλήθεια ακολουθούσε μία έντονη δυσφορία ,επίκριση και φυσικά επίθεση από τον συνομιλητή αντί για αναγνώριση της γενναιότητας και επιβράβευση της στάσης μου. Φυσικά δεν εννοώ την καλοπροαίρετη και εποικοδομητική κριτική. .Η αλήθεια είναι σκληρή και πονάει. Και οι αποδέκτες, των μυνημάτων ,το τελευταίο πράγμα που σκέφτονται είναι πόσο τραυματίζουν τον αγγελιοφόρο που τα μεταφέρει.
Τα πρώτα ΄΄μαθήματα΄΄ τα πήρα σε μικρή ηλικία όταν ήμουνα ανίκανη να κρύψω ένα γεγονός. Όταν υπήρχε η γενική ερώτηση ΄΄ποιος το έκανε αυτό΄΄ εγώ δυσκολευόμουν να κρύψω ότι ήξερα την απάντηση. Αυτός που με βοήθησε πάρα πολύ να διακρίνω την αναφορά στην αλήθεια από το ΄΄ κάρφωμα ΄΄ ήταν ο πατέρας μου που τώρα αναπαύεται στα ουράνια. Φυσικά μου άρεσε να πώ μόνο και μόνο την αλήθεια αλλά όταν εφάρμοσα αυτή την αρχή πήρα ένα δεύτερο μάθημα. Να ελέγξω πολύ καλά για ποια ιδανικά και τελικά για ποιόν θα θυσιάσω την σωματική μου ακεραιότητα. Αξέχαστη η εμπειρία, στο δημοτικό, όταν έβαλα το σώμα μου προστασία για να μην φάει τις ψηλές μία συμμαθήτρια η οποία είχε κατηγορηθεί για κλοπή .Αλτρουιστικά και θαρραλέα τις έτρωγα αλλά…στην τσάντα της βρέθηκαν τα κλοπιμαία και εγώ βγήκα πολύ μα πολύ μ……
Περάσανε τα χρόνια και μείωσα λίγο την όρεξη μου για αλήθεια επειδή τις ΄΄ έτρωγα ΄΄ τόσο συχνά που πλέον η ζυγαριά ανάμεσα στην ηθική ικανοποίηση και τον αριθμό ψυχικών τραυμάτων έκλεινε μόνιμα προς το δεύτερο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν οι επαφές μου με την διοίκηση της κλινικής και του νοσοκομείου όπου εργαζόμουν. Περήφανα δεν έχανα απεργιακούς αγώνες και διεκδικήσεις αλλά δεν έπαιρνα ποτέ σειρά στα χειρουργεία και στις προαγωγές. Αυτοί που κρίνανε τα τυπικά μου, προσόντα( διατριβή, βιβλίο, εργασίες )δύσκολα μπορούσαν να ξεχάσουν ότι έλεγα: τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη στο αμφιθέατρο. Ότι αντιδρούσα άφοβα και αβίαστα αλλά κυρίως δημόσια για τις άθλιες συνθήκες εργασίας, τους κουτσουρεμένους μισθούς και το ανύπαρκτο εκπαιδευτικό και επιστημονικό πρόγραμμα των γιατρών του ΕΣΥ.
Τώρα ,που μεγάλωσα και έγινα πιο σοφή, κρατάω αποστάσεις από την αναφορά σε αλήθειες και κάνω το βήμα όταν αντικρίζω εύηχα ώτα για να μήν πάει χαράμι η ΄΄θυσία΄΄ μου. Τελευταία το μόνο ευχάριστο που παρατηρώ είναι ότι εκεί που περιμένω να προκύψει μία θανάσιμη έχθρα προκύπτει μία αναγνώριση και μία αναπάντεχη δήλωση σεβασμού. Τώρα, μετά από τόσα χρόνια στις επάλξεις, μερικοί θυμούνται ότι στο σύνολο των χλιαρών δηλώσεων η στάση μου ξεχώριζε. Η φωνή μου χαμήλωσε τους τόνους, κουράστηκα και απογοητεύτηκα αλλά το ΄΄ άθλημα ΄΄ δεν το ξεχνάω. Απλώς έχω δίπλα μου έτοιμα τα έμπλαστρα και τις γάζες. Τι χειρουργός, επιστήμον και άνθρωπος είμαι;





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 0
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

tzenilio@gmail.com
 

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο